Başımı koyduğum yastıktan yavaşça kaldırdım
Üzerimde ki ince pikeyi attım.
Pencereden dışarı baktığımda kıvanç'ın arabası hızla yalı dan uzaklaştı.Kıvanç'ın eşyaların dan başlayarak bütün odayı dökmeye başladım.
Kıyafetleri, notları,bir kaç kutu.Kendi tarafındaki komodinin çekmesine baktım.
Ama birşey bulamadım."Sanki eve geldiği varda buralara birşey koysun ha." Hüsranla yatağa oturup düşünmeye başladım.
"Nasıl unuturum otel kayıtı,kutlama gecesi." Bunu nasıl alacaktım oraya gittiğim an çoktan haber uçardı onlara.
Peki ya avukat soyadı mı duyan özelikle boşanmak için olduğunu öğrenen kişiler de direk Osman Bey'i arardı.
Nasıl yapacağım ben bu işi?
Telefonumdaki kanıtların kopyalarını bir belleğe atarak sakladım.
İşimi şansa almam gerekiyordu.
Bu evden de Kıvanç dan da kurtulup kendime bir hayat kurmam gerekiyor.
Masam dan kalkarak üzerimi son kez kontrol ettim.Üzerimdeki papatyalı şifon gömlek ,altına bej dar keten pantolon giydim.
Saçlarım düzleştirme gereğinde bulmadan dalgalı bıraktım.
Ayağıma bej rengi olan babet giydim,ve kitaplarımı alarak salona geçtim.
Kahvaltı çoktan başlamıştı, kitaplarımı boş sandalyeye koyarak "günaydın." Dedim.
Zühre hanım çatık kaşı üzerimi süzdü ve burun kıvırarak elindeki fincandan yudum aldı.
"Günaydın gelin Hanım,kocan nerede?" Osman bey gazetesinden gözünü ayırmadan sormuştu sorusunu.
"Gece işi vardı sanırım gitti birşey söylemedi Osman Bey." Gazeteden gözlerini ayırarak gözlerini bana çevirdi.
"Kocan evde yok gidiyor senin de birşey den haberin yok öyle mi?"
"Aman Osman ne zaman birşeyler den haberi oldu ki?" Alaylı bakışlarımı Zühre Korhan çevirdim.
"Sizin oğlunuzun nereye gittiği den haberiniz var gibi duruyor Zühre Hanım?" Elindeki fincanı sakince bıraktı masaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ PARÇASI
Fiksi Remaja"Aldatıyorsun be beni gözümün içine baka baka o kadının koynundan çıkıp bana geliyorsun, susuyorum, sabır ediyorum, ama bıktım, duydun mu?" "Bunu biliyordun,evlendiğin gündem beri biliyordun,şimdi zoruna giden ne?"