Papasok na si Leny sa bulwagan habang akay ang anak ay nagulat siya sa kanyang nakita si Sherwin kausap ng ama at ina, at hindi jiya napigilan ang sarili agad inya itong inugod ng mag asawang sampal.
"Walang hiya ka ang kapal ng mukha mong magpakita! Pagkatapos mong pakainini ng expired na chocolate ang anak ko!"
Hindi nakahuma ang binata sa ginawa ng dalaga, kahit hiyang hiya na ito ay mahinahon parin itong humingi ng pasensiya at hindi din naman daw nito sinadya at hindi niya alam na expired na pala ito.
Mabuti nalang din at medyo hindi sila napansin ng ibang bisita, kasi kung nagkataon ay malaking kahihiyan iyon sa parte ng binata dahil anak ito ng meyor ng bayan Masbate.
"Ano ka ba Leny! Hindi ka na nahiya!" ang sabi ng ama.
"Hindi niyo ba alam na dinala ko sa hospital si Thirdy, dahil sa nakain nitong chocolate na lipas na! At angsabi ng doktor ay buti nalang at naagapan ito!" ang paliwanag ni Leny ngunit si Sherwin parin ang kinampihan ng ama at natutuwa pa ito sa nalaman na magkakilala pala ang mga ito. Tumikhim mna ang don upang ipaalam na may sasabihin ito sa harap ng anak at kay Sherwin. "Mabuti naman at magkakilala pala kayo so pwedi nang pag usapan ang kasal." Dahil sa narinig ay bigla nalang nagpanting ang tainga ng dalaga. "Ano? Ipapakasal niyo ako sa kanya? Ayaw ko at isa pa may anak na ako at hindi ko kailangan ang asawa!" "Wala ka ng magagawa pa Leny at naitakda na ang kasal ninyo!" "Bakit Leny ayaw mo ba talaga sa akin?" "Alam mo naman paa ay nagtatanong ka pa at malamang tuwang tuwa ka kasi matutupad mo na ang gusto mo na pakasalan ako!" "Pero hindi mangyayari iyon!" at tumalikod na ang dalaga at hindi niya napansin na nawawala ang anak. "Pagagalitan sana ito ng don subalit dumating si don Rafael. "Don Miguel, bakit andito kayo sa sulok? O, meyor andito ka rin?" "Bakit hindi pa kayo pumasok at ng makapag usap tayo." "Sige tayo na kumpadre at ng makakain na rin at teka kumpadre si Sherwin ang anak ko.
Siyang papalit sa akin kapag natapos na ang aking termino bilang meyor sa siyudad natin, maaasahan ko ba ng suporta mo kumpadre?" "May panahon para jan kumpadre sa ngayon nais ko lang ipakilala sa inyo ang anak ko na siyang nagmamana sa lahat kung mga ari-arian, kaya naman na pakaswerte ng mapapangasawa niya." "Kung hindi lang kami naakasundo nitong si kumpadreng meyor." "Rafael bakit hindi sinabi sa akin na ipapamana mo lang pala sa iba ang kayamanan mo, bakit ayaw mo akong pahiramin ng pera, tutal sa akin din naman yan galing." ang himig panunumbat. "Baka nakalimutan mo Miguel na matagal na akong bayad saiyo at kung tutuusin subra-sobra pa nga ang binalik ko saiyo." "Huwag na nga iyan ang pag uusapan natin." ang sabat ni Liza. Marami pa silang napag usapan tungkol sa negosyo at pulitika, maging ang pagpapakasal nila Leny at Sherwin. Samantala si Thirdy ay napasuot sa isang kwarto dahil sa paglalaro at dahil hindi na rin ito napansin ng ina. "Sino ka? At ano ang ginagawa mo dito sa kwarto ko?" ang tanong ni Victor, sa bata na naglalaro sa kwarto niya.
"Naglalaro po, kasi po may kausap pa si mommy at wala naman po akong kaibigan." ang bata na hindi man lang nababakasan ng takot.
"Ganun ba, kanina ka pa ba naglalaro dito?"
"Opo,galit po ba kayo sa akin?"
"Nope! Gusto mo maglaro nalang tayo dito, at mamaya na tayo kakain?"
"Talaga po?"
"Bakit hindi ka pa ba gutom?"
"Kunti po?"
"Ay kung ganun kakain muna tayo, saka tayo maglalaro, pwedi ba?"
"Tara kain muna tayo."
At hawak kamay silang lumabas ng kwarto at pumuntang kusina, hindi hindi na sila lumabas.
"Ano ang paborito mong kainin?"
"Sinigang po at inihaw na bagus!
" ang sagot ng bata na kumikislap ang mga mata sa tuwa.
"Pareho pala tayo ng paborito!"
"Talaga po?"
"Talagang talaga! Siya kain na tayo at nang makapaglaro na."
Samantalang si Leny ay nahihilo na sa kakahanap sa anak at gusto na niyang umuwi at galit na galit siya sa ama at sa pagkakataong ito, hinding hindi na siya papayag na didikhan pa siya.
Naikot na takaga na buong paligid pero wala ang anak dahil napagod ay nakaramdam siya ng uhaw at hindi na siya pumunta sa pool, pumasok siyang mansion at dumiritso ng kusina.
Habang papasok siya ng kusina ay my naririnig siyang mga boses na hindi niya alam kung kanino dahil medyo malayo pa siya, at ng nasa bungad na siya ay nagulat siya sa kanyang nakita.
Ang kanyang mag ama kumakain, pero baka namalik mata lang siya at kinurot pa ang sarili at dahil napadiin masyado ang pagkakurot niya sa pisngi ay napasigaw siya na siyang ikinalingon ng kanyang mag-ama.
"Oh my God buhay ka Victor, ang akala ko patay kana pero umaasa parin akong buhay ka."
"Buhay na buhay ako Loves." At nagyakapan ng dalawa na sinulit ang mga panahon na wala sila at dahil sa sobrang saya ay nahimatay si Leny na agad kinarga ng binata sa kanyang kwarto.
Si Thirdy na walang kaalam alam ay hindi na nakapagsalita, bagkus sumunod na lamang siya sa dalawa na pumasok sa kwarto at nahigang tumabi sa ina.
Nang magising si Leny ay mukha ni Victor ang kanyag nabungaran.
"Leny..." napatitig na lang si Victor sa mga luha niyang nalaglag sa pisngi nito.
"Kiss me, Victor, at ipadama mo na buhay ka." Pero siya na ang kusang humalik sa binata.
Halik na sabik na hindi natanggihan ng Victor, marubrob, mapaghanap at hindi niya tinutulan bagkos ginantihan din niya ito ng nakakaliyo na sensasyon...
"HAH!"
hingal, bawat pagtatagpo ng kanilang katawan, malakas na ingay na pumupuno sa silid na iyon.
Hindi na nila napansin ang anak na natutulog sa kama.
Ang alam lang nila, nais nilang habulin ang bawat sandali, nais na nilang marating ang dako pa roon, ang walang hanggang kaligayahan nakahain sa kanilang harapan.
"Oh!"
at tuloyan na nilang marating, magkayakap at humihingal na silang magpahinga at dinama ang mabilis na pagtibok ng mga pusong nanabik.
