Say Yes To Me | bxb

28🎈Ölüm

güno bölümü
bugün final yapıp diğer kitaba geçelim diyorum ne diyosunuz

28| Ölüm

"Daha 22 yaşında, gitti kardeşim." Gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm şey beyaz tavan, ilk duyduğum ise Miraç'ın ağlamaklı sesi olmuştu.

"Miraç abim ölmedi." dedi Gürcan her zamanki soğukkanlı sesiyle.

Gözlerimi kırpıştırıp elime alnını dayamış ağlayan arkadaşıma baktım. "Daha çok gençti. Daha çok hayallerimiz vardı bizim. Bir kere bile pavyona gidemeden, beni bırakıp gidemezsin Hazar."

"Miraç abim ölmedi diyorum." dedi Gürcan bu sefer uyarır gibi.

Miraç yüzünü elimden kaldırmadan başını iki yana salladı. "Kardeşlerin bana emanet Hazar'ım, gözün arkada kalmasın aslan kardeşim." Bir yandan hüngür hüngür ağlıyor bir yandan da bir şeyler zırvalıyordu.

Kuruyan boğazımı yutkunarak ıslattıktan sonra "Gürcan'la seni yalnız bırakır mıyım lan ben pezevenk." dedim.

Sesim kısık ve yorgun çıkmıştı ama kendimi iyi hissediyordum. Miraç başını elimden kaldırıp ıslak gözleriyle bana baktı. "Kardeşim!" diye bağırıp bana sarılmak için kollarını açmıştı ki Gürcan arkasına geçip kollarını havada yakaladı.

"Adam yeni uyandı, bir rahat dur. Kalk ayağa."

Uslu bir çocuk gibi kardeşimi dinleyerek ayağa kalkan arkadaşımı izledim. Mal herifti. "İyi misin?"

"Korkuttun bizi abi, doktoru çağırayım."

Gürcan'ın odadan çıkmadan önce "İyiyim abim..." deyip Miraç'a döndüm. "...Eymen nerede, o iyi mi?"

"Tamam en aşık sensin." derken kendini arkasındaki koltuğa attı. İki eliyle yüzünü sıvazlayıp yaşları sildi. "Adam ölümden döndü hala Eymen diyor ya." diye söylendi ve devam etti "Doktorun yanında sevdiceğin, gelir birazdan."

Onun iyi olduğunu önünce hissettiğim rahatlamayla nefesimi bıraktım. Birkaç dakika içinde içeri Eymen, Gürcan ve doktor olduğunu düşündüğüm bir kadın girdi. Eymen hemen yanıma gelip elimi tutarken doktor kadın gözlüğünü çıkartıp gülümseyerek bana baktı. "Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

Dudaklarımı ıslatıp "Bilmiyorum, iyi gibiyim." dedim.

Başını sallayıp "Ciddi bir durum yok Hazar Bey. Kurşun sıyırmış. Eğer ani hareket yapmayıp, kendinizi yormazsanız kısa sürede iyileşirsiniz. Geçmiş olsun." dedi ve geldiği gibi odadan çıktı.

Eymen dolu gözleriyle bana bakıp "İyi misin gerçekten, çok korktum Hazar." dedi.

Bir elimi yanağına çıkartıp yavaşça okşarken gülümseyip "Gayet iyiyim, sen iyi ol yeter." dedim.

Kapanan kapı sesiyle Miraç ve Gürcan'ın çıktığını anlayıp yatakta biraz kayıp Eymen'e yer açtım. Yavaşça oturup "Sana bir şey olacak diye çok korktum. Vurulduğun içinde kendimi suçlu hissediyorum." dedi üzgün suratını buruşturarak.

Tatlılığından alt dudağımı ısırdım. "Ben senin korumanım Eymen, görevim bu."

Gözlerini kaçırıp "Artık korumam olmasan mı? Baksana yaralandın. Daha ciddi bir şey olabilirdi." dedi.

Yanağındaki elimi çekip burnunu sıktım. "Saçmalama. Hem ben koruman olmazsam kim seni benden iyi koruyabilir?"

Oflayıp "Çok tehlikeli ama Hazar." dedi.

"Seni anlıyorum ama ben bu tehlikeleri bilerek kabul ettim bu işi. Bu mesleği seçerken her şeyin farkındaydım ve yeterli eğitimi aldım. Hem bak o kadar yetenekliyim ki seni kurtarıp, kahramanın olup, önemsiz bir yerden yaralandım." dedim övünerek.

Anında gözlerini devirip "Kurşun sıyırmasaydı görürdün önemsizi Hazar." dedi.

Ellerimi beline indirip bedenini biraz kendime yaklaştırdım. "O kadar kurtardım seni. Beni ödüllendirmen gereken yerde bir de kızıyorsun."

Gülümseyip "Ödül mü istiyorsun?" dedi. Hemen başımı sallayarak onayladım onu. Aç köpekler gibi bakıyordum gözümün önündeki dudaklarına. "Nasıl ödüllendirilmek istersiniz Hazar Bey?"

Vakit kaybetmeden "Öp beni." dedim.

Yüzündeki tebessümü silip dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Eğer şu an yaralı olmasam onu kesinlikle kucağıma oturtup dudakları morarana kadar öperdim.

.

hazar azmış kaçın