25🎈Bahçe Sohbeti

2.1K 180 11
                                    

yorum yaparsanız gece yarısından sonra ikinci bölüm geliyomus

25| Bahçe Sohbeti

İkinci sigaramı yakarken bahçe kapısının açılıp kapandığını duydum. Her zamanki gibi Semih abinin geldiğini düşünmüştüm ama bu sefer gelen Reyhandı. Cebinden sigara paketini çıkartıp içinden bir dal aldı. Dudaklarının arasına yerleştirdiği dalı siyah çakmağıyla yakıp derin bir nefes çekti. Kollarını benim gibi demirlere yaslayıp bakışlarını gökyüzüne çıkardı.

"Sigara içtiğini bilmiyordum." dedim Reyhan'a.

Dumanı üflerken "Bende senin sigara içtiğini bilmiyordum. Spor falan yapıyorsun zararlı değil mi?" dedi.

Bakışlarımı ondan çekip yere indirdim. "Spor yapmasam da zararlı ama sen bilirsin."

"Nasıl sevgili oldunuz?" dedi uzun sessizliği bozup.

Böyle bir soru beklemediğim için başta şaşırsam da bozuntuya vermedim. Sigaramdan bir nefes çekip "Birbirimizden sadece fiziksel anlamda etkilenmediğimizi, birbirimize karşı duygularımız olduğunu fark ettik." dedim dürüstçe.

Bitmek üzere olan sigarasını söndürüp bana döndü. "Hiç sorun çıkmadı mı? Olacakları, tepkileri, aranızdaki zıtlıkları falan düşünmediniz mi?"

Sanırım İrem hakkında kafası karışıktı ve soru işaretlerinin cevaplarını bende arıyordu. Tabi ona yardım etmekten çekinmezdim, İrem'in de onu sevdiğini biliyordum sonuçta. "İlla ki sorunlar olabiliyor. Mesela ben başta statü farkımızı dert ettiğim için duygularımı bastırıyordum. Bir ara kendimi Eymen'in beni sevmediğine sadece dış görünüşümden etkilendiğine inandırmıştım. Ama bunlar tek taraflı düşünmeyle olmuyormuş. Kendi başıma ikimiz adına karar veremeyeceğimi anladığımda her şey yoluna girmişti."

"Hiç mi diğerlerinin ne diyeceğini düşünmediniz?" dedi ikinci sigarasını yakarken.

Onun gibi bende diğer sigaramı yaktım. Dumanı üflerken "Düşünmedik sanırım." dedim. "Yani bunu öğrenen herkesin bizi anlayışla karşılayacağını sanmıyorum elbette. Ama Eymen'in bütün çalışanları onun eşcinsel, en azından feminen, olduğunun farkında. Kimsenin bununla bir sorunu yokken bizi öğrendiklerinde de bir şeyin değişeceğini sanmıyorum. Hem benim ailem yönelimimi biliyor ve onları Eymen'le tanıştırdım. Kimsenin bununla bir derdi olmadığı için rahatım."

"Herkesin ailesi öyle olmuyor ama işte." diye mırıldandığını duydum.

Bitmek üzere olan sigaramı söndürüp gülümseyerek yaklaştım Reyhan'a. "İrem'in babasının tepkisini veya senin aileni bilemem ama bu malikane arkanızda. Hiç olmasa bile ben ve Eymen." dedim ve bahçe kapısına ilerlerken ekledim. "Diğer insanları düşünseydik ohooo, e hiç yaşamayalım o zaman?"

Yeterince destek olduğuma inandığım için içim rahat bir şekilde çıktım yukarı. Eymen'in odasına girip sessizce üzerimdeki kıyafetleri çıkarttım. İç çamaşırımla kalınca yavaşça yorganın içine girdim. Benim yerleşmemle Eymen yatakta bana dönüp "Geldin mi?" diye fısıldadı.

"Sen uyumadın mı daha?" dedim bir kolumu başının altına yerleştirirken.

O da kollarını belime sarıp başını göğsüme yasladı. "Seni bekleyecektim aslında ama uyuyakalmışım. Sen gelince uyandım."

Saçlarının arasına bir öpücük bırakıp "Bekleme bir daha, uyu. Erken kalkıyorsun zaten." dedim.

Burnunu göğsüme sürtüp "Sen sanki geç uyanıyorsun." dedi "Neredeydin bu saate kadar?"

"Reyhan'la laflıyorduk."

Başını kaldırıp biraz geri çekildi. Uykulu gözleriyle yüzüme bakıp "Gerçekten mi? Reyhan'la?" dedi.

Şaşırması o kadar normaldi ki. "Ben bile inanamıyorum ama evet. İlişki tavsiyesi verdim biraz." dedim övünerek.

Gülüp eski konumunu aldı. "Sevgilim büyümüşte ilişki tavsiyesi veriyormuş."

.

finali dün gece itibarıyla yazdım bitirdim
yeni kitap çalışmalarıma da basladım
bu hafta final yapar diğer kitaba geçeriz diyorum ne diyosunuz

enemies to lovers sever misiniz

Say Yes To Me | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin