3.BÖLÜM: GERÇEKLER

245 11 11
                                    

"Anne ben asker oldum"

Bu ses Savaş'a aitti, hemen kulağımdaki kulaklığı çıkarıp yere fırlattım. Yataktan kalktım etrafıma bakındım, oda bana göre ayarlanmıştı

Dolap, makyaj masası, çalışma masası. Giyinme odası, banyo...falan vardı da Benim burda ne işim vardı ?

Elimi cebime soktuğumda telefonumu bulamadım, ama pekte dert değildi. Aklımda kalan tek şey Savaş'a silah çekmemdi, gerisini hatırlamıyorum

Savaş nerdeydi ?

Beni evine alıp kendisinin yanımda olmaması ayrı bi ikonik

Odanın balkonuna doğru ilerledim, hava soğuktu. Üstümde sadece tişört vardı, Of halamları özledim ben ya

Halamlar nerden çıktı şimdi ? ama uzun zamandır aramıyorum onları Şuan bir evdeyim halamları düşünmenin sırası değil ama halam kirazlı pasta yapsa yine olabilir

Üstümde deri ceket hissettiğimde irkildim, Savaş yanıma gelip oturdu. Dikkatle onu izliyordum, gömleğinin sağ kısmı kan içindeydi, oturduğu için kasları gerinleşerek içi gözüktü. Ama bakmamaya çalıştım, Vücudu baya bi büyük, kol kasları, karın kasları...

"Dedemi neden öldürdün ? benden ne istiyorsun ? dedemle arandaki bağ ne ? neden burdayım ? hayırdır Savaş ?" dedim öfkeyle, aklımdaki düşüncelerin çıkması lazımdı

Savaş 2 saniye yorgun gözleriyle, gözlerime baktı, ama cevap vermeye tenezül etmedi

"Savaş sana diyorum!" diye bağırdım bir anda. Savaş yüzünü buruşturdu "cevap ver" dedim daha kısık bir sesle

"Ne anlatayım Savcı?" dedi, beni gıcık etmeye çalışıyordu, kesinlikle evet

"Hayatını" dedim kısaca

"Anlatırım" dedi, derin bir iç çekti. Sigarasına uzanıp sigara yaktı

"10 yaşıma kadar babam beni döverdi evde, sonra birgün beni evden kovdu. Dışarda yaşadım 1 hafta boyunca daha sonra birileri beni alıp yetiştirdi. o birileri senin deden, ama senin deden benim babamın adamı. Ve sen bunu bilmiyorsun" dedi, alt dudağını dişledi. Dikkatle ona bakıyordum

"Sizden ayrı bir yerde yetiştiriliyordum, Çağatay'la beraber. Zaten onunla orada tanıştık. İşte uyuşturucu kullanmak zorunda kaldım, istemezdim döverlerdi. Kızları tecavüz etmek zorunda kalırdım, istemezdim döverlerdi...hepsini yapmaya mahkumdum. Babam yüzünden, onun beni soktuğu hayatın ben...neyse işte ben 15 yaşıma kadar yaşadım öyle, zaten sende 12 yaşında gelmiştin yanımıza 3 sene boyunca seninle görüşüyorduk, hatırlarmısın bilmem. Dedenden korkar bana gelirdin ağlardın, bana gelirdin, ne olursa olsun koşar gelirdin yanıma. Sonra birgün sana yüzük vermiştim MAHKUM yazıyordu içinde hala sende mi o"

Sanki çok normal birşey anlatıyordu, o derece rahattı ama ben rahat değildim. Herşeyi hatırlıyordum ben hep Savaş'ın yanına giderdim sonra o benden gitmişti nedenini bilmediğim halde gitmişti. ben onu çok aramıştım

Düşüncelerime son verip parmağımdaki yüzüğü çıkardım, avucunun içine koydum. Dikkatli bir şekilde yüzüğe bakıyordu

"Neden gittin benden" diye sordum titrek bir sesle, o gittiğinde ben çok ağlamıştım

"Bi kadın gelmişti 25 yaşlarında, bana dedi ki 'ben senin ablanım' inanmamıştım. Ama babamın 1. evliliğinden kızıymış. O beni aldı korudu annemin abimin yapamadığını yaptı, o gün gitmek zorunda kaldım senden. Beni evine aldı okuttu yurt dışında okudum oxford'da, 'babana benzemeyeceksin' derdi. Ben babamdan daha pis bi herif oldum"

MAHKUMİYETWhere stories live. Discover now