Hayırdır??/Odehan

0.3

Nie okunmuolar?
Geliştirirsem iyidir

/////////////

Tamam abla, daha sonra arayacağım." Geldiğimi fark edince telefonu kapatmıştı. Annemse onun üzerine battaniye geçirmiş, benim kıyafetlerimden vermişti. Ablamsa benim gelmemi bekliyordu. Ablam hemşire olduğundan daha ayrıntılı bilgiye sahipti, bu yüzden Junhan'ın yüzüne o bakacaktı. "Mutfaktayım ben" Yanlarından ayrıldığımda dolaptan toz çikolatayı çıkartıp bardağa döktüm. Kettledaki suyu kaynatıp bardağa döktüğümde biraz soğumasını bekledim. Sonrasında tekrar salona döndüm.

Ablamın işini yeni bitirmesiyle elimdekini Junhan'a uzattım. Önce bana saf saf baktı. "Ne bakıyorsun, al şunu da iç. İçin ısınır." Mahçup ifadelerde bardağı aldığında bende yanındaki boş kısma oturmuş ellerimi arkada birleştirmiştim. "Ee anlat bakalım şimdi"

"Neyi?" Annem hemen lafa atlamıştı. "Oğlum, nasıl geldin bu hâle?"
"Ya şey, hiç ya. Öyle birileriyle kavga ettim işte."
"Yalan söyleme Junhan."
"Söylemiyorum Seungmin! Kavga ettim işte!"

Annem ve ablamı mutfağa yemek yapmaları için gönderdiğimde ben de Junhan'ı yürüyemediğinden kucağıma alıp odama götürdüm. Yatağa oturunca kapıya doğru ilerleyip sessizce örttüm. Sonra bende yatağa oturdum. O başlık kısmına sırtını dayamıştı, ben de duvara.

"Anlat şimdi."
"Ya boşver, önemsiz bir kavgaydı işte."
"Ben buna kavga demiyorum yalnız. Yüzünü dağıtmışlar oğlum senin. Ne yaptılar lan sana?"
"Anlatmamı bu kadar çok istiyor musun gerçekren?!"

İlk kelimelerini bastırarak söylediğinde sinirlenmiştim doğrusu.

"Evet lan, anlat."

Bende sinirle karşılık vermiştim. Sonrasında birden masumlaştı. Yatağın üzerine bakarak konuşmasına başlamıştı, dikkatle dinliyordum onu.

"Yüzümü duvara vurdular biliyor musun?"
"Ne..!"

Nasıl, neden ama? Niye yaprılar ki bunu? Neden yaptılar..? Niye yaparlar ki böyle birşey, burnu kırılabilirdi!

"Neden ama...?"
"İki sene öncesinden olan bir olay yüzünden işte."
Gülümseyerek kurduğu bu kelime bütünü gözlerinin dolmasına neden olmuştu, gözünden akan yaşı elinin tersiyle silince yüzüme bakarak konuştu bu sefer, fakat uzun sürmedi.

"İki sene önce de yaptılar aynısını, sırf onların sınıfındaki bir kızla samimi olduğum içindi.."
"Ne.."
"Evet, sırf bu yüzden yüzümü dağıttılar, iki kez.. Tam onlarlıkmış falan filan.."
"Onun harici birşey yaptılar mı peki?"
"Yapsalar ne yapmasalar ne? Hem sana neden anlatayım ki devamını?"
"Çünkü seni buraya ben getirdim. Yoksa hâlâ orda soğuktan donabilirdin,seni orda bırakıp gidebilirdim."
"Daha sonra anlatırım, şu an sırası değil.."
"Pekâlâ.."
"..Bu arada, bacağın iyileşti mi- Ahh!"
"Aynen kanka iyileşti bak, yere ne kadar güzel basıyorum. Penguen gibi."
"JDPWKSNSLQMSKAN"

◇◇◇

Sabah:
Junhan:
Uyandığımda Seungmin'le aynanın karşısında, okul formasına parfüm sıkarken karşılaşmıştım. Şu ana kadar gitmesi gerekiyordu, geç de kalmazdı.

"Neden daha gitmedin?"

Gözüyle aynadan masanın üzerinde duran ilaçları gösterdi.

"Eczaneye gittim senin için nolacak? Hadi, artık bi zahmet uyan da iç şunları."

Ona göz devirdikten sonra yataktan doğruldum, lavaboya gitmek için odanın kapısına ilerleyecektim, fakat zordu birazcık. Gerizekalı ya, sanki nereye gidebilirsem evin içinde?