1.1 ("Ben iğrenç biri miyim Seungmin?")

38 7 74
                                    

"Seungmin oğlum hadisene! Okul boşaldı!" Sinirle bağıran hocaya aynı anda baktığımızda tam yanımdan çekilmekte olan Seungmin'in kolundan tutup çektim ve yanağına kocaman bir öpücük bıraktım. "Hadi koş, çok azar yiyeceksin.." Eli yanağında sessiz ve saf şekilde yüzüme bakıyordu. Utanıyordum, yanaklarım elma olmuştu resmen. Yakında yanaklarımı yiyecek gibi bakıyordu. "Bakma öyle, gitsene hadi..." O'da gülümsedi. "Hadi!"

Kafa salladıktan sonra benden ayrıldı ve biraz yürüdü. Benden uzak olacak kadar ilerledikten sonra gülerek etrafında bir kez döndü ve bana bakarak yürümeye başladı. Sanki 'yaşasın be o beni öptü' gidi bir ifade vardı suratında dönerken. Sonra baktım gitmiyor, korkmayacağını biliyordum ama yumruğumu gösterdim bende. Sonra gözlerini kapattıktan sonra uzaktan öpücük attı ve sonunda okula girdi. Güldükten sonra kafama güzel bir şut yedim.

"Ah kafam!" Gözümü açtığımda ellerini beline koymuş bir ader karbonat ve ellerini bağlamış bana sinirlice bakan bir adet tavşan bozuntusuyla karşılaştım. "Oğlum ne öyle yiyecek gibi bakıyorsunuz ne oldu?" Jooyeon hızla konuşmaya başladı. "Yalnız kanka biz seni değil de sen birilerini yiyecek gibi bakıyordun? Ne o lan? Hemen sattın mı bizi? Vay bee, daha deçen gün arkasından söven Junhan'a bak, hemen de bizi dama attı. Ben demiştim bu çocuk aldatır diye. Ama beni dinleyen kim ki? Zaten direk Jooyeon kim ki? Kim seviyor ki Jooyeon'u. Bu gün eve gelme Han."

Bir an dedim ki sanırım bu bana bu kadar hızlı sövdüğü için ben ahirete doğru yol alacağım, biraz da öyle oldu sanki. Beyaz bir ısış gördüm bir süre sonra geri gitti. Fakatt sonra bir baktım ki arkamdan flaş tutan bir karbonat bozuntusu var. "Kör mü edeceksniniz oğlum beni? Ne gözüme flaş tutuyorsunz?" Gaon hemen karşı çıktı. "Kanka sen zaten kör olmuşsun. Bizim orda kafamız kolumuz kopsun, sen Seungmin'le uğraşmaktan kör olmuşsun."

Güldüm.

"Hadi eve gidelim, annem beklio beni. "Erken çıkarsan direk yanıma gel Ayşe teyzelere gideceğiz" dedi. Ben ilk yok gelmem ben sevmiyorum o kadını falan dedim de sonradan kısır yapıcaklarmış dedim ki anneme "Annem benim, o benim en sevdiğim kadın biliyor musun? Onun için sizi bile satarım." dedim annem bana ilk başta tip tip baksa da kalp yaptım sonra yumuşadı. Yani kısacası Ayşe teyzeye gidecez."

"Joooooo..."

Sırnaşarak koluna girdim, bir yandan da yürüyorduk. "Canımm, balımm, bebeğimm, güzelimm, yakışıklımm, hayatımın anşamıı, cennet bahçemm, güzel yüzlümm, ay parçamm, nurumm-"

"Ne istiyorsun, söyle."

"Eheh, ben de size geleyim mii?"

"Gel lan şerefsiz gel. Seni hiç sevmesem de azcık seviyorum lan gel."

"Yaşasınnnn!!"

Oh Seungmin:
Han Hydıngjub benk ıptu gervekfns bdbk kptu. Şu an ekrana 'türkçe çevirisi gelir mi?' diye bakıp beklediğinizi biliyorum. Dedim ki; Han Hyeongjun beni öptü. Sizin de bu hikayeyi okurken iqnuzun düştüğünü tahmin ettiğimden açıklama yapmak istedim. Herneyse kardeşlerim ben devam edeyim.

Okula sevinçli sevinçli girdikten hemen bir saniye sonra benden çok nefret eden fakat benim ona çok bayıldığım fizik hocasıyla karşılaştım. Bana sinirlice bakıyordu, içimden bi 'hah geldi yine hayırsız uğursuz köpek' dedikten sonra gülümsedim. "Canım hocam, biricik hocam. Nasılsınız benim en sevdiğim hocam? İyisiniz inşallah?" Kaşlarını kaldırdı. "Yürü çabuk, tut şunun ucunu." Döşeyelim abii... Neyse neyse.

Hocanın verdiği kumaşı tuttum. Hoca kumaşı keserken bende sıkıldığımdan okulun kapısından dışarıyı izliyordum. Bir süre sonra kapının önünden elini yukarıya doğru yumruk yapıp sevinçle kaldıran Hyeongjun ile karşılaştım. Onu öyle görünce gülümsedim. Sonrasında gülümsediğimi ve ondan 'nefret ettiğimi' hatırladığımda tekrar eski halime döndüm. Hoca kafama vurunca kumaşı bıraktım. "Lan Seungmin!" Titrekçe güldüm. "Eheh, şey hocam-"

Hoca yan kestiği kumaşa bakarken bir anda kafasını kaldırdı. İçimden belki onun içine cin kaçmıştır diye Euzu Besmele çektim. -"Euzubillahimineşeytanirracim, Bismillahirrahmanirrahim.."- Sonra bir anda koşmaya başladım. Bu adam beni yiyecekti yoksa! En sonunda bulduğum boş bir sınıfa girdim. Nasıl girip kapıyı adımın suratına kapattığımı ben bile anlamamışken nefes nefese kalmıştım. Kapıyı tutuyordum, fakat sonra adım sesleri uzaklaşınca bıraktım. "Noldu lan az önce? Ne yaşadım lan ben? Sanarsın tazı ve tavşan olduk ha." Kendimce 'garip' dedikten sonra sınıf kapısını açtım ve kontrol ettim. Gitmişti.

Şükredip bende sınıftan çıktım. Adam evine gitmiş zaten. Aradan tam iki saat geçmişti, saat artık altı olmuştu. Ben de işimi bitirdikten sonra çantamı ve hırkamı alıp okuldan çıktım. Telefona bakarak yürüyorum sonra bir mesaj geldi.

➬Han Hyeongjun
Çıktın mı okuldan?
Buluşalım mı, seni görmek istiyorum

Gülümsedim ve bildirimin üzerine tıkladım.

Seungmin×Hyeongjun

Siz
Çıktın mı okuldan?
Daha şimdi çıktım eve doğru
yürüyordum
Buluşalım tabii
Buluşalım mı, seni görmek istiyorum
Ne o
Çok mu özledin beni?

Han Hyeongjun
Şu an şaka yapacak havamda değilim
Seungmin
Sadece buluşmak istiyorum

Siz
Tamam sakin ol
Bir sorun mu var?

Han Hyeongjun
Buluşunca anlatırım
Şu an konuşmak istemiyorum

Siz
/Gerçekten bir sorun var
/Omasa aslaböyle yazmaz
Tamam buluşalım
Okulun aşağısındaki parka
gelebilir misin
Oraya daha yakınım

Han Hyeongjun
Fark etmez bana
Oraya daha yakınım
Tamam geliyorum
Bekle

Siz
Tamam
√√

Oh Seungmin:
Ne olduğunu düşünüyordum. Düşünürken parka gelmiş ve bir banka oturmuştum. Çantamı yanıma koydum. Onu beklerken içim içimi yiyordu, ne olmuştu da böyle yazmıştı ki? İki saat içinde kötü ne olmuş olabilir? Kimi kandırıyorum ki. Kendim yaşadım, ahahah komiksin man.

Bir süre sonra yanıma doğru gelen Hyeongjun'u gördüm. Yakınlaştıkça yüzü daha belirginleşiyordu. Gözleri kıpkırmızıydı, yanıma geldiğinde çantamı aldım ve kucağıma koydum. O yanıma oturduğunda fark ettim ki sadece elinde telefonu vardı ve üzerini değiştirmişti. "Han? Ne oldu?!" Kafasını iki yana salladı. Bana hiçbir şekilde bakmıyordu. İki eliyle telefonunun kılıfını çıkartıp geri takıyordu.

Ben birşey demeden, yani daha doğrusu belki sessiz kalmak istiyoddur diye sadece yeri izledim. Bana doğru dönünce bende ona baktım meraklıca, birşey söyler diye bekledim. Beklediğimi de aldım.

"Seungmin sence ben iğrenç biri miyim..?"

~Chui Diana
✰✰
________________________________________
Hehehhe azcık merak edin;)
________________________________________

Hayırdır??/Odehan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin