just love me ( complete/ finish)

chapter 9

Maliwanag ang paligid dahil sa mga spotlight at dancing light, maingay dahil sa audio.

Malawak ang garden ng mansion, may mga katayong tao, nakaupo sa table, my mahabang table para sa

pagkain, may musical instrument sa bandang gitna sa my stage.

Sa dami ng tao hindi ko makita sa marcus,

sa dami ng taong nakatingin unti-unti akong nahihiya,

sa dami ng taong nagbubulungan unti- unti kinakain ng insecurties ko.

Nagsisimula ng magpanic ang utak ko.

Kahit lakasan koang loob ko natatakot na ako.

Naiiyak na ako..

Ayaw kung abutan ng panic attack ako sa gitna ng mga tao.

Tumalikod ako para umalis na sa lugar na to.

I hate crowd lalo na kapag wala akong kilala.

Oo nagbabar ako umaattend ng event pero laging my kasama hindi ako umalis

magisa dahil hindi ko kayang humarap sa madaming tao at ayokong tinitingan ako.

I was diagnosed i had anxiety problem that cause my panic attack.

Akala ko okayl lang ang pagkahilo, pananakit dibdib, pagsusuka at hirap sa pahinga sa tuwing natatakot ako sabi ng doctor ko may mga cause daw ako nagkanxiety una na yun pagkamatay ni daddy

Masiyado akong hindi naging vocal sa feelings ko dahil ayaw kong ipakita na nasasaktan ako which

is wrong bata palang ako dapat daw hindi ganun kaya ng lumaki ako nagkaroon ng epekto sa akin,

marami pang naidentified na problema ko ang doctor ko that cause my anxiety that will to my panic

attack like so much stress, crowd, feeling of unwanted and sometimes fear of unknown event. Bob and mia only know this at late ko lang sinabi kay bogs dahil minsan nakita nga nagkar0on ako ng

episode ng panic attack.

No one in my family knows it..

Dahil hindi ko kayang ipaliwanag sa kanila na hindi sila magaala.

I was diagnosed five years ago after my car crush..

Tumalikod ako para lumabas ng may nabangga ako..

Kinabahan na ako..

Ng makita ko ang lalaking nasa harapan ko...

I felt relived, i felt secure.

Nag tanungin nya ako sinabi ko na natatakot ako,

my doctor advise me to tell what i fell kapag nakakaramdam

ako na magkakaroon of ng episode ng panic attack.

which is very helpful for me.

Hinawakan ni marcus ang kamay ko, inasecure nya ako na magiging okay ang lahat.

As we walk towards the table i felt comfortable, i felt relax kahit na halos patayin

ako sa tingin ng mga babae sa party..

Nang malapit kami sa table ng mga magulang nya tumingin ako sa kanya.,

pinisil nya ang kamay ko..

Nang makita kami ng magulang nya na papunta s table, tumayo ang magasawa habang

nakasmile lang si martha at alex nakaupo sa table.

"mom and dad this is rafaela" pakilala nya sa akin.