Yalanlar, Kaçışlar İçin

12

ꕥ

Esteban

Arabada Amelia'nın söylediği cümle gerilmeme neden olmuştu. "Birini izlemek ondan hoşlanmaksa o zaman sen de benden hoşlanıyor olmalısın?" demişti. Aslında benim cümlemi farklı yerlere çekmişti. Gerilmemin nedeni, elbette, ona karşı olumlu bir şey hissetmememdi. Yine de tuhaf bir rahatsızlık hissetmiştim. Bu rahatsızlığı sevmemiştim, mahvetmek istiyordum.

Düşündüm, gerilmemin ve rahatsızlığımın nedenlerini düşündüm. Amelia benim ondan hoşlandığımı düşünmüştü, kesinlikle, rahatsızlığımın nedeni bu yanlış anlaşılma olmalıydı. Onunla bunu konuşmalı, ondan hoşlanmadığımı net bir şekilde yüzüne söylemeliydim, hoşlanmayacağımı da.

Fakat Amelia'ya gelen mesaj her kimdense onu baya mutlu etmişti, bu durum ise bende mesajı gönderen kişinin kimliğini öğrenmemle ilgili büyük bir merak uyandırmıştı.

Yata vardığımızda Amelia'nın yüzündeki şaşkınlık gülmeme neden olmuştu, ama tökezlemedim ve kimse fark etmeden eski ciddi halime sarıldım.

Yata kızların da geçmesi için yardım etmeye koyulduğumda Amelia ile karşılaşmıştım. Ona yakın olmam yanlış anlamasına neden olabilirdi, o yüzden olabildiğince uzak durmaya çalışmıştım.

Fakat o an...

Dorian'ın Amelia'nın bileğinden çekip yanımıza getirdiği ve o cümleleri sarf ettiği an...

İçimde bir şeyler koptu. Kopan her neyse sevmemiştim. Neden bu denli duygularda boğulduğumu anlamıyordum. Sonuçta o Amelia'ydı. O an bir şey fark ettim. Hayatta hep istediklerimi alırken, konu Amelia iken isteklerimi susturuyordum. İsteklerim var mıydı? İsteklerim neydi? Amelia benim için ne ifade ediyordu? Önce bunu anlamam gerekiyordu, lakin, sanırım, artık pek de anlamama gerek kalmamıştı. Ne de olsa o seçimini yapmış ve Dorian'ın, kardeşim, arkadaşım dediğim adamın yanındaydı. Artık bir nevin benim yengem sayılırdı.

Hepimiz yeni çifti tebrik etme törenine başladık. En son benim sıram gelmişti. Elimi saçıma götürdüm ve kaşıdım, yere bakarak konuşuyordum, olabildiğince gözlerimi çiftten kaçırmıştım. Aslında bunları neden yaptığımla ilgili de bir fikrim yoktu. Amelia Kim tüm kimyamı bozuyordu. "Tebrik ediyorum." dedim olabildiğince içten bir gülümsemeyle. Amelia gözlerini yere dikmişti, sadece kafasıyla onayladı. Anlaşılan o ki yerde benim yüzümden daha cazip bir şey vardı.

"Teşekkür ederim, kardeşim!" Dorian elini omuzuma bastırdığında bir anlığına irkilmiştim, ama neyse ki gülümsemeyle durumu toparladım.

Yata vardığımız üzerinden Birkaç saat geçmişti. Kızlar bikini giyinmiş -yatta kız kardeşlerimin yedek bikinileri vardı- havuzun tadını çıkarıyorlardı.

Kızlar bikini giyinmiş -yatta kız kardeşlerimin yedek bikinileri vardı- havuzun tadını çıkarıyorlardı

Ben ise yukarı güvertedeki kanepelerde oturmuştum. Dirseğimi yastığa bastırmış, elimi ise çenemin altında dolaştırıyordum.

"Fazla ciddiyiz?" Daniel'in sesi odağımın değişmesine neden oldu.

Elimi çenemin altından çektim. "Sanırım öyle. Dalmışım."

Tek kaşını kaldırmıştı, alaycı gülümsemeyi yüzünden eksik etmiyordu. "Neden?" Elindeki içkiyi dudaklarına yaklaştırıp yudumladı.

"Araba kullanacaksın fazla içme." Elimi saçıma götürüp saçımı karıştırdım. Bir de bu kuş beyinlinin kazasıyla uğraşamazdım.

Biz böyle konuşurken Kris de gelmişti. Mayodaydı, benim mayolarımdan birini giyinmişti. Çalışanlar Kris'e içecek isteyip istemediğini sormakla meşguldü. Gözleriyle etrafı dikkatle inceledi. "Dorian ve Amel nerede?" Kaşlarını kaldırmıştı.