Yalanlar, Kaçışlar İçin

34

ꕥ

Amelia

Neredeyse on dakikadır boşu boşuna lavabonun önünde duruyorduk.

Çığlıklar gerçekten Jasmin'e aitti. Bazen geliyordu, bazense kesiliyordu. Ne kadar seslensek de Jasmin'den cevap yoktu.

Kris gerçekten endişelenmişti. Kapıyı kırmaya çalışıyordu, ama olmuyordu.

Karen ve Dorian de gelmişti. Çalışanın söylediğine göre kapıyı açmak imkansızdı. Sadece içeriden açılabilirdi ve kapılar çelik olduğundan kırılamazdı. Söylemesi ayıp, Daniel lavaboda rahat etmek istediğinden böyle yaptırmıştı. Dışarıdakilerin sesinin içerinin duyamadığını da sonradan öğrenmiştik! Delilik!

Hayat her zaman delilikti zaten. İşimiz, onun bizi de delirtmesine izin vermemekti, şu an sakin olmalıydım.

Lily ve Daniel ise... ne zaman başladığı belli olmayan saçma bir ağız dalaşının içindelerdi.

''Sana ne.'' dedi Lily bilmem kaçıncı defa.

''Sen hep böyle misin?'' Daniel gözlerinden alev püskürüyordu resmen.

''Sana ne.'' dedi Lily kıvırcık saçlarını geriye atarak.

''Kelime daracığın bu mu?'' Daniel tam dönüp Lily'den uzaklaşacakken dayanamayıp yeniden Lily'e doğru dönmüş bu soruyu sormuştu.

''Sa-na-ne.'' Lily kollarını göğsünde bağdaş yaptı.

''Ovv, vurguları da biliyoruz, demek ki ilerleme var sende!'' Daniel iğneleyici üsluba geçmişti.

Lily yeniden ağzını açacakken bağırdım. "Ya yeter!" Bağırdığımda gözler beni buldu.

"Ne yapayım o bir hovarda!" Lily bağdaş yaptığı kollarından birini kurtarıp, işaret parmağını Daniel'e dikerek, konuştu.

Çalışan araya girdi. "Efendim bakar mısınız?"

"Hiç kimseyi suçlamamalısın." Şimdi de Daniel başlamıştı, delirecektim. "Eğer elinden geliyorsa, insanı düzelt; gelmiyorsa sorunun kendisini; onu da yapamıyorsan, suçlamak neye yarar?" Daniel ellerini sallayarak konuşuyordu.

Çalışan Daniel'e gözlerini dikti. "Efendim, bir ilgilenir misiniz?"

"Ne bu?" Lily gözlerini kıstı. O sırada yeniden Jasmin çığlık atmıştı, ama Lily ya umursamadan ya da duymadığından devam etti. "Kendini kandırma yöntemin mi?"

Çalışan yeniden Daniel'e yönelmişti. "Efendim, galiba-" Daniel konuşmasına izin vermeden bağırmıştı.

"Ben iyi niyetli ve sevimli bir adamım! Beni delirten sensin!" Daniel öfkeli halde.

Lily alaylı bir kahkaha attı. "Eğer sen iyi niyetin ve sevimliliğin tanımıysan, dünya çok tehlikeli bir yer olmuş demektir!"

Gözler Daniel'i bulmuştu, onun cevap vermesi gerekiyordu.

"Havada sihir var sanki... Hissediyor musunuz?" Karen araya girdi, fısıldıyordu. Gözlerimi Karen'e diktiğimde koluma sarılmış kavga yapan çifti izliyordu. "Sanki bir dönüm noktası gibi... Sanki insanın hayatı bir gecede değişiverecekmiş gibi geliyor..." Gözleri beni buldu, fısıldadı. "Bunlar âşık! Ve yarın sevgili uyanacaklar!"

Gerçekten tek derdimiz bu muydu?! Jasmin resmen lavaboda eziyet çekiyordu! Üstelik Esteban neredeydi! Çalışanlar da Esteban'ı görmediğini söylemişti.

Derin nefes aldım, boğuluyordum artık. Çünkü koridora fazla kişi toplanmıştı. Gözlerim Mattew'e kaydığında gözlerini kapatmış olması dikkatimi çekti. "Ne yapıyorsun, Mattew?"