ꕥ
Amelia
Gözlerimi aylakça açtığımda yabancı bir yatakta olduğumu anlamam geç olmadı.
Hızla doğruldum, kafama takılan sancı yüzümü buruşturmama neden oldu. Elimi alınıma bastırdım. Kafam gerçekten patlayacak gibiydi.
Dahası vardı, şu an bilmediğim, tanımadığım bir evdeydim, yataktaydım.
Dün gece neler olduğunu hatırlamak için hafızamı zorladım. Jessi ile diskoya gitmiştik, evet.
Sonra...
Aklıma gelen düşünceyle gözlerimi kocaman açtım. Esteban! Jessi'nin sevgilisi James ve Esteban gelmişti. Peki ya sonra?
Yavaşça yataktan kalktım. Kafamın ağrısı bir an bile olsun geçmiyordu. Etrafa baktım, burası Esteban'ın evi olmalıydı veya değildi? Belki de Esteban beni oracıkta bırakıp gitmişti?
Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı.
Gözlerimi kapıya diktim. Ayaklarımı sürükleyerek -geceden kalma yorgunluğum vardı- kapıya yaklaştım. Koridora çıktığımda etrafta kimse yoktu. Merdiveni bulmam kolay olmuştu.
Ne mi düşlüyordum? Eskiden asla aklımın ucundan bile geçmeyecek bir şeyi. Bu evin Esteban'ın evi olmasını diliyordum. Ona güveniyor muydum? Hayır, o bir sapıktı, ama tanımadığım bir adamın evinde olmaktansa Esteban'ın evinde olmayı yeğlerdim.
En azından giysilerim üzerimdeydi, bu da o gece bir şey olmadığının işaretiydi.
Sonunda basamaklar bittiğinde vardığım salonda gözlerimi dolaştırdım.
Sonunda basamaklar bittiğinde vardığım salonda gözlerimi dolaştırdım
Hiç kimse yoktu, bu durum iyice gerilmeme neden olmuştu
Hiç kimse yoktu, bu durum iyice gerilmeme neden olmuştu. Ellerim titriyordu ve bacaklarım da ellerimden farklı sayılmazdı.
Bir süre salonda gözlerini dolaştırdıktan sonra tam gidecekken duyduğum sesler kararımı yeniden sorgulamama neden oldu. Ses yüksek değildi, ama duyulacak kadar da değildi.
Yavaşça pencereye yaklaşıp dışarıdan geldiğin tahmin ettiğim sesin sebebini meraklı gözlerle aramaya koyuldum.
Gözlerim bahçenin ortasında ok atan genci bulunca kaşlarım şaşkınlığımı ifade edercesine kalkmıştı. Genç Esteban'dı. Ok atıyordu? Okçuluğa merakı olduğunu bilmiyordum. Manzarayı nefesimi tutmuş izliyorken bu düşünce omuzlarımın umutsuzlukta gevşemesine neden oldu... Ben zaten onu tanımıyordum ki? Okçuluğa merakının olduğunu bilmemi bir kenara bırakırsak daha hangi rengi sevdiğini, damak tadını ve benzer binlerce sorunun cevabını bile bilmiyordum.
Ben zaten onu tanımıyordum ki? Okçuluğa merakının olduğunu bilmemi bir kenara bırakırsak daha hangi rengi sevdiğini, damak tadını ve benzer binlerce sorunun cevabını bile bilmiyordum
Esteban'ın evi olduğumu anlarsam rahatlarım, diye düşünürken şu an üzülmüştüm. Biz imkansız gibiydik. Ona asla güvenemezdim. Arkadaşlarımın başına gelen onlarca olumsuz aşk hikayelerini dinlemiştim. Hepsinin de ortak noktası çapkın bir adama âşık olmaları -aynı Esteban gibi- ardından o adamın değiştiğini sanmaları ve sonunda o adamı başka bir kadınla -çoğu zaman ortak arkadaşlarıyla- yatakta basmalarıydı.
Nefret ettiğiniz birisini sevmeniz mümkün mü? Bu soruyu defalarca kendime sormuştum.
Birinin istedikleriyle istemesi gerekenler arasındaki yıkıcı bir savaştı bizimkisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalanlar, Kaçışlar İçin
Teen Fiction"Beraber olamayız, biliyorsun." Omuzlarımı gevşetmiştim. Yüzünde muzip bir gülümseme oluştu. "Neden?" Kırılmıştı. Kaşlarını çatmıştı, ama mavi gözlerinde anlamlı bir şeyler parlıyordu. "Kalbini kırarım diye mi? O yüzden mi? Senin kalbine bir şey olm...
