"Ben Kim Seungmin. Kızım ve eşim için her şeyi yaparım."
Hamile olduğunu söylediği gibi evden atılan Seungmin yıllar boyunca çalışıp kızına bakmış dünyanın en zenginleri listesinde zirveye yerleşmişti. 6yılın sonunda çat diye gelip velayet davası aç...
Seungmin'in gözleri parlıyordu. Şu son bir hafta onun için muhteşem geçmişti. Ailesiyle arası düzelmeye başlamıştı, sevgilisiyle güzel vakit geçirmişti, ve hamile olduğunu öğrenmişti. Son cümle nerdeyse hepsinden daha çok mutlu ediyordu Seungmin'i. Küçük bir minmin dünyaya getirecekti.
Dün hastaneye göz doktoru randevusu olduğu için gitmişti ve kendini iyi hissetmeyince doktor arkadaşı Hyunjin'in yanına gitmişti. Hyunjin'de kontrol için bir kaç test yaptıralım demişti Seungmin'de seve seve kabul etmişti tabi. Seungmin Hyunjin'in odasında beklerken Hyunjin odaya hızlıca girmiş ve heyecanlı heyecanlı tıp dilinde bir şey anlatmaya başlamıştı. Seungmin'de hafif bir kızgınlıkla "Hyunjin bir bok anlamıyorum gerizekalıya anlatır gibi anlat şunu" demişti. Hyunjin'de bağırarak "Hamilesin Seungmin!" Demişti. Seungmin ilk başta tepki veremesede buna çok sevinmiş ve hızla arkadaşına sarılmıştı. Bir kaç saat Hyunjin'in yanında vakit geçirmiş sonra da Hyunjin'in çıkış saati gelince beraber çıkmışlardı. Seungmin'in zaten beklemesinin sebebi Hyunjin'in onu evine bırakmasını istemesiydi. Hyunjin homurdanarakSeungmin'i evine bırakmış ve arabasıyla hızlıca gitmişti, evde eşi bekliyordu sonuçta.
Seungmin hızlıca eve girmiş kendini yatak odasına atmıştı. En sevdiği ve en rahat pijamalarını giymiş yatağına sırtüstü yatmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Merhaba bebeğim. Ben senin annenim, istersen baba da diyebilirsin ama seni doğuran ben olduğum için anne oluyorum ama sen bana istersen Seungmin amca bile diyebilirsin." Kıkırdamıştı Seungmin. Minik bebeğiyle konuşmayı çok sevmişti şimdiden. "Bebeğim 3haftalık olmuşsun, Hyunjin amcan öyle söyledi. Ne kadar hızlı büyüyorsun sen öyle!" Karnını yavaşça okşamıştı Seungmin. gözleri dolmuştu bir yandan da. "Bebeğim..." Hıçkırmıştı nedenini bilmiyordu ama sanki kötü bir şeyler olacakmış gibi hissediyordu Seungmin. "Beni bırakmazsın değil mi bebeğim?"
"Seungmin? Güzelim neden ağlıyorsun?"
"Minho.." hıçkırmıştı yine, göz yaşlarını silmeye çalışıyordu büyüğünün yanında ağlamayı sevmezdi Seungmin. "Şhh. Tamam geçti bebeğim. Sakin ol." Minho Seungmin'e sıkı bir sarılma hediye etmişti o gece. Seungmin yavaş yavaş sakinleşirken, Minho'da bir eliyle Seungmin'in saçını okşarken diğer eliyle sırtında daireler çiziyordu.
