Selam bebeklerim, bu kurgu bir tık farklı olucak. Normalde ünlü olan futbolcular burada, spor akademisinde öğrenci ya da öğretmen olucaklar. Yine kendi oynadıkları takımı tutacaklar, futbol oynayacaklar fakat ünlü futbolcular değiller.
Hadi iyi okumalar, bol yorumlar.
Umarım beğenirsiniz.
***
Ceylan Koç
"Aga harbiden süper okul burası amk."
Konuşan Doğa'yla üçümüz de ona döndük.
"Öyle gerçekten ya, baksana genel olarak eğitimini falan geç, görünüş olarak bile bakıldığında aşırı taşaklı durmuyor mu?"
"Valla Ceren, onu bunu bilmem de. Futbolcu erkolarla aynı okulda okumak sarar."
Lorin'in bu söylediğiyle dördümüz de gülmüştük. Lorin'in eskiden beri olan futbolcu takıntısını bildiğimiz için, anlıyorduk onu. Valizimdeki son eşyayı da çıkartıp, dolabıma koyarken güldüm.
"Cidden, ne buluyorsun şu futbolcularda anlamıyorum Lorin. Hepsi üst düzey şerefsiz be kızım."
Yanılıyor muyum arkadaşlar, futbolcu dediğimiz varlıklar ne zaman sadık ve iyi olmuşlardı ki zaten. Misal Hakan abi?
"Bırak ya, sen sanki farklı seviyorsun. Basketbolcular aynı bokun laciverti. Hem onlar daha da pussyciler. En azından futbolcular agalarıyla takılıyorlar, adam dediğin ektedir aşkom."
Güldüm, "Ya ben genel olarak ne basketbolcu ne futbolcu ne başka bir sikim, hiçbirine ilgi duymuyorum artık. Genel ola-" sözümü kesen, Ceren'nin beni taklit etmesiydi.
"Genel olarak, insan sevmiyorsun?"
Ben elime aldığım yastığı Ceren'in poposuna fırlatırken o kıkırdamıştı.
"Rahat bırak popomu be."
Doğa, "Hem sen de ben de futbolcu sayılırız, ne bok atıyorsun kızım futbolculara?" omuz silktim, "Arkadaşlar, ben daha insan minsan sevmem, seviceksem de bakın size söylüyorum, en az üç dört beş yaş büyük olucak benden. Ben anasını babasının büyütemediği adam edemediği insanlarla uğraşamam, nokta!" diyip valizimi kenarıya koyup yatağıma attım kendimi.
Ceren, "Ay vallahi lütfen Ceylan ya, mümkünse ne kendinden küçüklerle ne de yaşıtlarınla takılma. Bıktım, yemin ederim benim bile psikolojim kaldırmıyor!" doğru söylüyordu, beni bulan ucubeler, kızların da psikolojisini bozuyordu.
"Bıçak yedin be kızım?" dedi Lorin gözlerini büyütüp ellerini sağa sola açarak. "Açma şu konuyu, la havle?" dedim kollarımı kafamın arkasında birleştirirken.
Doğa, "Bir daha seni orospu evlatları bulursa, kuranıma abilerime hepsini dövdürtürüm!" dedi sinirle.
"O değil de Celuş, burda öyle birisini istiyorsan anca öğretmenlere falan yanlaman lazım." diyip kahkaha attı, "Aynin aşkım ya, hocalara yanliyim, amcam da bana yanlasın di mi?" Bu dediğimle hepsi gülmüştü.
Ben de onlar dolaplarını yerleşmeye başlarken, uzandığım yatağımda telefonumla oynamaya başlamıştım.
Biz kızlarla, liseden beri arkadaştık. Şimdi ise dördümüz de, lisenin başından itibaren olan hedefimize ulaşmıştık, besyo kazanmıştık. İlk senemizde kazanamamıştık açıkçası, ama bu üniversiteyi istediğimiz için iki defa denemek zorunda kalmıştık.
Puanları da, mülakatları fazlaca zordu. Dördümüz de 19 yaşındaydık şimdi, ama pişman değildik. Sonuç olarak hedefimizdeydik şu anda?
Zaten okuduğumuz lise de, spor lisesiydi. Şimdi ise, Koç üniversitesinin spor akademisini kazanmıştık. Burayı kazanmak oldukça zordu. Bizim olduğumuz kısım, tamamen spor akademisiydi. Diğer bölümler bize göre daha şehre yakındı. Bizse başlı başına bir üniversite gibiydik.
