ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 24

Unicode
အခန်း ၂၄ မြေးလေးက ချစ်နေတာလား။ 

လီချွမ်သည် အဘွားအို၏ အခန်းကို သန့်ရှင်းပြီးနောက် အထက်ကို တက်ရန် ပြင်လိုက်သည်။ 

မမျှော်လင့်ထားဘဲ လှေကားဝင်ပေါက်တွင် သူမက သခင်လေးရှီသည် သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်ဝက်ကို ကိုင်းကာ ဘာကို ကြည့်နေမှန်း မသိချေ။ သူမက ဖြည်းဖြည်းချင်း တက်သွားသည်။ သို့သော် သခင်လေးချီက သူမကို သတိမပြုမိပေ။ 

ပြီးနောက် သူသည် ဝင်ပေါက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ပင်။ 

လီချွမ်သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူ ဖြစ်သည့်အတွက် သူ့ထက် အရပ်ရှည်။ လဲကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမြင်ရသည့် မြင်ကွင်းက သူ့ထက် များပေသည်။ သူမက အဘွားအိုနှင့် မြွေပါတို့ ကစားနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား ရှိမနေချေ။ 

သူမက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ကာ ပြောလိုက်၏။ 

“သခင်လေးချီ ဘာတွေ ကြည့်နေတာလဲ”

ရှီချီက ချက်ခြင်းပင် နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်သည်။ သူခေါင်းကို လှည့်လိုက်သည့်အခါ သူမ၏ မျက်နှာက သူနှင့် နီးနီးကပ်ကပ် ရှိနေပြီး အံ့အားသင့်စွာဖြင့် နောက်သို့ လှမ်းလိုက်သည်။ အကယ်၍ လီချွမ်သာ သူ့ကို မဖမ်းလျှင် သူသည် အောက်ထပ်ကို ကျသွားမည် ဖြစ်သည်။ 

သူမျက်နှာက နီမြန်းသွားပြီးနောက် 

“ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး”

ပြောပြီးနောက် သူက ဧည့်ခန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူကြည့်နေသည်ကို သူတို့ မမြင်သည်ကို သတိထားမိသည့်အတွက် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ့နှလုံးထဲမှ ခံစားချက် တိုးတက်လာမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ 

သူသည် အပေါ်ကို ပြေးတက်သွားပြီး တံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ 

လီချွမ်သည် အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။ သူမ အဘွားကို ပြန်မကြည့်ခင် ထိုအရာများအားလုံးကို မေ့သွားပြီ ဖြစ်သည်။ သူမသည် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အရာများနှင့် ဘာမျှ မသိပေ။ 

....

နင်မုန့်သည် ထိုနှစ်ရက်တာအတွင်း အလွန်ပင် ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေ၏။