ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 36

အပိုင်း (၃၆) အဘွားက ဆူညံနေတာကို ကြိုက်တယ်နဲ့ အားအင်ကုန်ခမ်း၍ မောပန်းနွမ်းနယ်သွားခြင်း

ရှီချီ၏ စိတ်ထဲတွင် မရေမတွက်နိုင်သော အတွေးပေါင်းများစွာ လွှမ်းခြုံလာပြီး နောက်မှသာ သူက သက်ပြင်းကို လေးလံစွာချ၍ မျက်လုံးကို လေးလံစွာ မှိတ်လိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းအရာကို မေးမြန်းခြင်း မပြုတော့ချေ။ သူက ပြတင်းပေါက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ပြောင်ရှင်းနေသော ဖန်သားကိုသာ မြင်ရသည်။ သို့ရာတွင် သူက လက်ဆန့်တန်းပြီး ထိတွေ့လိုက်ချိန်တွင် သေချာစွာဖြင့် ထိုနေရာတွင် အမှုန့်များ ရှိနေပြန်သည်။

ယခင်တစ်ခေါက်နှင့် တူညီနေသည်။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိတွေ့လိုက်မိသော အေးစိမ့်သွားသလို ခံစားချက်ကလဲ ချက်ချင်းဆိုသလို ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

ဒီဆယ်နှစ်အတွင်း သူ၏ဦးလေးဖြစ်သူ၏ အကူအညီကြောင့် သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သူ၏ကိုယ်ပိုင် ခန္ဓာကိုယ် တည်ဆောက်မှုအပေါ် လုံလောက်အောင် နားလည်ခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ ယင်သဘာဝအရာများနှင့် ပတ်သတ်သော တစ်စုံတစ်ရာမျိုးက သူ့ကို ထိတွေ့လိုက်မိသည့် အချိန်တိုင်း သူတို့က သူ၏အနားတွင် နီးကပ်စွာ မရပ်နေနိုင်ကြသလို လောင်ကျွမ်း ပြာကြသွားနိုင်တတ်သည်။ သို့မဟုတ်လျှင်လည်း သူတို့ဟာ ထွက်ပြေးသွားတတ်လေသည်။ သို့ရာတွင် ပို၍ပင် လုံးလုံးလျားလျား ဆန့်ကျင်စွာဖြင့် အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းနေသည်မှာ ထိုယင်အရာများက သူ၏တည်ဆောက်ပုံကို နှစ်သက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အိမ်မှ အသိစိတ်ပင် မရှိသော ထိုတစ္ဆေငယ်များဆိုလျှင် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်နေရခြင်းကို သဘောကျသည်။ ထိုသို့သော အခြေအနေမျိုးတွင် သူက သူတို့ကို ထိတွေ့ရန် လက်အိတ်ကို ဝတ်ဆင်ထားလေ့ ရှိသည်။ ယခုအခါ သူက အခြားသော နည်းလမ်းတစ်ခုကို ရှာတွေ့ထားသည်။ ဒါက သူ၏လက်ကို ကြည်လင်သော ဆေးရည်ဝတ်ထား လိုက်ရုံမျှဖြင့် အထူးလက်အိတ် ဝတ်ထားသလိုမျိုး တူညီသော သက်ရောက်မှုကို ပေးစွမ်းနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့အနေဖြင့် ကျင့်သားမရသေးချေ။