ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 40

အပိုင်း(၄၀) ငါ သူမကို ဒါကိုမြင်ခွင့်ပြုလို့မဖြစ်ဘူး။

နင်မုန့်၏ခေါင်းတစ်ခုလုံးက မူးဝေသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

သူမ၏အရှေ့ရှိ ရှီချီ၏မျက်နှာက ဝေဝါးလာပြီး ပုံတွေအချင်းချင်းထပ်သထပ်လာရာမှ တစ်မိနစ်ခန့်ကြာပြီးနောက်တွင် ပုံမှန်အတိုင်းပြန်ဖြစ်သွားသည်။

သူမကနားများကိုပွတ်လိုက်သည်။ နားကယားယံလွန်းလာသည်။

လက်ရှိနင်နင်၏ခန္ဓာကိုယ်က အယားလွယ်သည်။ အထူးသဖြင့် နားများဖြစ်သည်။ သူမ၏နားက ယားယံသလို ခံစားနေရပြီး ရှီချီကလည်း အလွန်နီးကပ်စွာပြောခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ရှီချီက သူမ၏စိတ်က ပြန်ကြည်လင်သွားခြင်းကို မြင်လိုက်သည့်အခါ သူမကိုဖိကိုင်ထားခြင်းကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

စနစ်ကတက်ကြွစွာ စကားပြောများနေသေးသည်။

"ဒီဖျော်ဖြေမှုက မင်းကိုညှို့ငင်သွားတာ။ ရှီချီကြောင့်သာမဟုတ်ရင် မင်းတော့သွားပြီ"

အချိန်တန်ကြာပြီးနောက် သူမက အသိပြန်ဝင်သွားနိုင်ပြီဖြစ်သည်။

ယခုလေးတင် ဒီဖျော်ဖြေမှုကို သူက နားမလည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ သိပ်မကြာခင်မှာတင် သူမက ဒီသီချင်းဆိုသံက အလွန်ကောင်းသည်ဟု တွေးလိုက်မိပြန်သည်။ ထို့နောက် မြင်ကွင်းများက ပြောင်းလဲသွားခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ရှီချီ၏လက်က သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ ပြန်ရုတ်သွားသည့်နောက်တွင် သီချင်းဆိုသံက သူမကိုပြန်ဝိုင်းလာပြန်သည်။

နင်မုန့်က မျက်မှောင်အနည်းငယ်ကျုံ့ပြီးသည့်နောက်တွင် နားကိုအုပ်ကာ ရှီချီကိုလှည့်မေးလိုက်သည်။

"နင်ငါ့ကို သကြားလုံး ကျွေးလိုက်တာလား"

အရသာက အလွန်ချိုသည်။ ချိုမြိန်မှုအပြင် လတ်ဆတ်မှုကလည်း ပါသည်။

သူမက စကားပြောနေရင်းမှာ လျှာလေးဖြင့် သကြားလုံးကို ပြလာကြောင်း မြင်သောအခါ ရှီချီ၏နှုတ်ခမ်းများက ရူးနှမ်းနှမ်း ပြုံးတော့မလိုမျိုး ကော့တက်သွားပြီး သူမကိုခြောက်သည်။