Bölüm 14

43 24 6
                                    

Medya: Tuğkan

Bana hem fotoğraflar konusunda hem de kitabı yaydığı arkadaşım Araiwp'ye (İrem) çok teşekkür ederim. İyi ki varsın<33

İyi okumalar :>
--------------------------------
~Çağla Demir -Yaklaşık 3 gün sonra-

Karnıma yediğim tekme ile nefesim kesildi. İnleyerek yere yığıldım.

Boks torbası gibi oldun çocuğun karşısında

"Yeter" dedim kalan son nefesimle

Gerçi beni duyduğundan pek de emin değilim. Tabi bu düşüncemin sebebi sesimin fısıltı gibi çıkması da olabilir omzuma gelen darbe de

Elinin yeniden havaya kalktığını farkettim. Ancak bırak karşılık vermeyi elimi kaldıracak gücüm yoktu.

Yüzüme inecek yumruğu bekliyordum ki Gevrek'in sesini duydum.

Bugün de ölmedik çok şükür

Kafamın içindeki uğultu yüzünden konuştuklarını anlamakta zorlanıyordum.

Ama Ege'nin sinirli yüz ifadesini bulanık görüntüm bile sansürleyemiyordu.

Birisi de gelip 'yardım edeyim kalk' demiyor, bu iş böyle gitmez benden demesi

Zorlukla açık tuttuğum gözlerim beni daha dinlemeden kapandı.
-------------------------------
~Çağla Demir -Yaklaşık 2 hafta sonra-

"Farligt'in Türk yakasına hoşgeldin Çağla" dedi yönetici

Sanırım gerçekten kölesi oldum

Sesi adeta 'ben kazandım' diyordu.

Şimdi Tuğkan'a nasıl 'yenilmiş' diyeceğim ben?

Hazır ola geçmiş bir halde duruyordum.

Ve yenilmeyeceğimi söyleyen ben girdiğim savaşta ruhumu kaybettim.

Birkaç gereksiz konuşmadan sonra gitmeme izin verildi.

İki adım gerimde rahata geçmiş duran yeni ekibim vardı.

Evet Çağla, artık o nefret ettiğin topluluğun içindesin.

Benim dönmemle onlar da baş selamı vererek benim önümden odadan çıktılar. Peşlerinden çıktım.

"Welcome Kartal!" dedi Ege- Kartal?

"Çavça nerene yetmiyor, Gevrek?"

"Ya o benim lakabım değil Farligt'in sana olan lakabı" dedi iyice karman çorman ederek

"Farligt, becerilerine göre sana bir hayvan ismi verir. Bu toplulukta ve tüm işlerde verilen lakap kullanılır." dedi Efe aydınlanmamı sağlayarak

"Ekibe hoşgeldin" dedi Tuğkan soğukça

Onunla bir anlaşma yapmış, mektubu göndermiştim. Daha sonrasında ise eğitim boyunca canımı çıkarmak dışında bir hamle yapmamıştı. Olması gerektiği gibi gerekli olmadığı sürece konuşmuyorduk.

"Ekibe hoşgeldin" dedi Efe saçımı karıştırarak

Kendimi ondan kurtararak konuştum. "Kendine gel, sen Ege'nin olgun abisisin. İçine kardeşin mi kaçtı yoksa?" dedim gülerek

"Her şeyde de suçlu benim zaten." dedi Ege homurdanarak

Ege'ye omuz attım "Ex eğitmenim bana trip de atarmış."

"Ben hala senin eğitmeninim bi' kere Çavça"

"Hayır, değilsin"

Birbirimize sataşarak eve vardık.

Kod Adı: KARTALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin