Bu Gece Başucumda +18

Bölüm 6|

BU GECE BAŞUCUMDA
Bölüm 6

•

26 Mayıs 2023

Uyandığımda yanımdaki Dinçer'e baktım. Uyuyordu. Dirseklerim üzerinde hafifçe doğruldum. Kirpikleri hafif nemlenmiş, yüzü terliydi. Kabus mu görmüştü? Anlamak için birkaç kez çıplak göğsüne dokundum. Dokunmamla irkilmiş olacak ki hızla uyandı. Bedeni refleks olarak titrediğinde uykulu gözlerle bana baktı. Uykulu çıkan sesiyle konuştu. "Burdasın." dedi. Başımı hafifçe aşağı yukarı salladım. Bunu yaparken tek elimle de saçlarımı geriye atıyordum. Önüme tekrar düşen birkaç saç tutamını kulağımın arkasına sokup yatakta hafifçe kaydım ve Dinçer'e daha net baktım.

Dinçer hâlâ yatakta uzanırken gülümsedim. "Burdayım, sakin ol. Kabus mu gördün?" diyerek hızla eline uzandım. İki eliyle sıkıca tuttu ellerimi. Avucunun arasına almıştı ellerimi. Başını yastıkta hafifçe sallayıp gözlerini kapattı. Birkaç saniye öylece gözleri kapalı kaldı. Verdiği nefesle tekrar gözlerini açarken konuştu. "Sorun yok." dedi. Ellerimi bırakıp beni kendine çektiğinde ona izin verdim. Hızla göğsüne yatırdı beni. "Anlatmak istersen eğer, bir gün... Arkadaş olarak görebilirsin beni, dinlerim." diyerek sırtımı ona yasladım.

Arkadaş, sahi. Biz arkadaş bile değildik. Biz hiçtik. Bu dört gün hızla geçmişti belki de ama sadece sevişerek geçirmiştik. Evet, arada muhabbetlerimiz olmuştu ama gelir geçer şeylerdi. Arkadaşların bile konuşmadığı türden... Arkadaş bile sayılmayacak kadar az konuşmuşluğumuz vardı ya. İki yabancı gibi. Bu durum beni rahatsız etti, etmedi. Bilmiyorum. Çokta üstünde durmadım.

Gün doğmak üzereydi. Hava ağarmaya başlıyordu. Kalan günlerimizi de sadece sevişerek ve yatarak geçirmiştik. Farklı farklı pozisyonlar denemiştik. Öylece geçip giden dört gündü. Ne ara bu kadar hızlı geçmişti anlamadım. Dinçer konuştuğunda nefesi boynuma çarptı. Öylece göğsüme doğru yol aldı. "Uyu Leyla, sabah eve döneceksin. Yorgunsun." dedi. Yine hiçbir şey olmamışcasına konuştu. Yine emir verdi. Bir şey demeden gözlerimi kapattığımda çok olmadan uykunun esiri oldum.

•

Sabahın ışıklarıyla uyandığımda yatakta tektim. Dinçer yoktu. Mutfaktadır diye düşünerek sakince kalktım. Üstüme sabahlığı geçirip önünü bağladım. İçime bir şey giyme gereği duymadım çünkü birazdan duşa girecektim. Odadan çıktığımda Dinçer mutfakta kahvaltı ediyordu. Yavaş yavaş yanına adımladığımda bana baktı. Karşısındaki sandalyeye oturdum. Bir şey demeden kahvaltısına devam ettiğinde bende yavaşça ekmekten bir parça koparıp yumurtasına bandım. Sesini çıkartmadı.

Birkaç lokma bir şey yedikten sonra ayaklandım. "Duşa gireceğim, sonra da çıkarım." dedim sandalyemi masaya sokarak. Başını salladı. "Duştan çık, konuşuruz." dedi. Başımı sallayıp arkamı dönerek banyoya ilerledim. Birkaç adım attıktan sonra Dinçer'in sesi kulaklarımı doldurdu. "Çok oyalanma, yoksa ben de gelirim yanına." dedi. Güldüm ve banyoya adımlamaya devam ettim. Hiçbir şey demeden kendimi hızlıca suyun altına attıktan sonra bir çırpıda yıkandım. Gerçekten Dinçer'in gelme olasılığı vardı. Eğer gelirse ne ben eve giderdim, ne de o buna itiraz ederdi. O yüzden bir an önce yıkanıp çıktım.

Saçlarımı önce iyice köpürtüp sonra vücudumu yıkadıktan sonra çıktım. Saçlarımın suyunu alıp Dinçer'in bornozuna uzandım. Saçlarıma da baş havlusunu sardıktan sonra banyodan çıktım. Dinçer, geldiğim gün çıkarttığı kıyafetlerimi dolabına koymuştu. Dolabını açıp kendi kıyafetlerimi giyindim. Giyindikten sonra da odadan çıkıp Dinçer'e bakındım. Sanırım çalışma odasındaydı. Mutfak ve salon geceden itibaren dağınıkken, şu an topluydu. Sanırsam banyodayken toplamıştı. Çalışma odasına ilerleyip kapıyı çaldığımda gelen sesle içeri geçtim. "Gel Leyla!" demişti.