Bu Gece Başucumda +18

Bölüm 7|

BU GECE BAŞUCUMDA
Bölüm 7

•

Gece Ceylin'le fal atmış sonra da dedikodu yapmıştık. Tabii ben dayanamamış, Dinçer'le olanları anlatmıştım. Ceylin ne dedi derseniz, bir hastaneye gitmediğimiz kaldı. Bir o hâle bir bu hâle büründü. Gerçekten anlatmasa mıydım demiştim.

Gece de Ceylin'de kalmıştım. Sabah uyanıp eve geldiğimde bir tur anneme sırnaşmış, diğer tur babama sırnaşmıştım. Erken geldiğim için çokta bir şey dememişlerdi. Şimdi de beraber kahvaltı yapacaktık. Saat 10'a geliyordu.

"Afiyet olsun canım ailem!" diyerek elimdeki tabağı da sofraya bırakmıştım. Annem gülerek sofraya oturduğunda babam da kızgın kızgın bakmaya çalışıyordu. Onun bu hâline gülmeden edemedim. "Baba ya!" dediğimde o da güldü. Hiç kızgın rolü yapamıyordu. "Hadi, afiyet olsun!" dediğinde kahvaltıya başlamıştık. Tabağıma bir şeyler alırken annem konuştu. "Bu akşam davet var Leyla." dedi. Başımı salladığımda tabağıma da zeytin alıyordum. Annem ağzına salatalık atarken babam lafın devamını getirdi. "Şirketler arası, her sene yapılıyor ya." dediğinde daha iyi anlamıştım.

Her sene bütün şirketler, köklü ve çalışan şirketler yani, davet düzenlerdi. Her sene başka bir şirket sorumluluğu alır, mekanı ayarlar ve düzenlerdi. Ve her sene de ayrı bir olay oluyordu. Açıkcası davetler genelde sıkıcı olur, ama sırf şu olaylar sayesinde katlanabilir hâle geliyordu. Bu sene kim organizatör şirketti bilmiyorum. Fakat gidecektim.

"Tamam babacığım! Bu sene olay hangi şirkette çıkıyor?" diye gülerek çayımı yudumladığımda babam da güldü. "Valla ben de çok merak ediyorum." dedi babam hemen. Soruma cevapsa annemden gelmişti. "Soykan ailesi organizatör aile." dedi. Annem bilerek söylemişti bunu. Dün bahsettiklerimdendi böyle demesi. Başımı salladığımda yüzümdeki gülümseme de düşmüştü. "O hâlde bol olaylı olmayacak!" dedim sahte bir hüzünle. Babam bu hâlime daha çok güldü. "Sen de olay çıkartırsın o zaman, sayın avukat." dedi. Babam böyleydi, bazen sayın avukat derdi. Neye istinaden derdi bilmiyorum ama hoşuma gittiği için bir şey dememiştim.

Babamın söylemine güldüğümde annem gözlerini devirdi. "Allah'ım, bu kız ne yaptımda babasının aynısı oldu!" diye isyan ettiğinde babamla daha çok güldük. Annem bize bakıp iç çektikten sonra kahvaltımıza devam etmiştik. Biraz daha davet hakkında konuşulduktan sonra sessizlik çökmüş ve kahvaltıyı bitirmiştik.

Kahvaltıdan sonra babamla kahve içmiştik. Sonra da ben odama çıkmıştım. Annemlerde odasına geçmiş hazırlanmaya başlamıştı. Ailecek, Soykanlarla aşırı bir samimiyetimiz yoktu. Davetten davete görüşürdük genelde. Onun dışında babam arada bir Dinçer Soykan'ı çağırır, sohbet ederdi. Bense bu sırada ya işte oluyordum ya da sadece akşam yemeğine inip sonrasında çıkıyordum. Bu yüzdendir pek tanımamam.

Dün Ceylin'le konuştuğumuz gibi giyinmiştim. Siyah elbiseme uygun, siyah bir topuklu ayakkabı giydim. Saçlarımı açık bırakmıştım. Hafif, şeftali tonlu bir makyajdan sonra da çantamı alarak aşağı indim. Oldukça şık ve günlük giyimime yakındım. Aşağı indiğimde babam hazır bizi bekliyordu. Ben indiğimde de beraber annemi beklemeye başladık.

Annemde çok geçmeden geldiğinde çıktık. Benim arabamla evden ayrıldık. Arabayı kullanırken sağıma babam geçmişti. Dönüşte arabayı onlara verecek, kendim taksiyle dönecektim muhtemelen. Çünkü her seneki gibi, kör kütük sarhoş olacağım bir davete giriş yapacaktık.

Güneş batmaya başladığında mekana gelmiştik. Arabayı park edip indikten sonra anahtarı valeye vermiştim. Babamlar önden giderken kapının önünde durup beni beklediklerinde hızlı adımlarla yaklaştım. "Ya beni bir müvekkilim aramış, ona dönüp geleyim ben." dedim. Babam başını sallamıştı. "İyi madem, biz içerideyiz." dedi. Kolunu açıp annemi beklediğinde annemde gülümseyerek koluna girdi. Ben ikisini aptal aşık gibi izlerken içeri girdiler. Yüzümdeki gülümseme telefon ekranıma bakmamla düştü.