Ena:
2 ay sonra...
Gözyaşlarımı zorla tutarak konuştum.
Sanemi'nin buz gibi olmuş yanağını okşadım. İfadesiz, solgun yüzü çok kötü gelmişti bana.
Tam iki ay oldu... koskoca iki ay.
İki ay boyunca komadaydı. Ama vücudu tedaviyi kaldıramadı...
Sanemi... onu kaybettim.
Tedavi sorunsuz ilerlerken bir anda gelen bir kriz...
...
Ne önemi var ki?
O artık yok...
Tedavinin de... tıpın da canı cehenneme! Sevgilimi iyi edemeyecek bir doktor olacaksam, doktor olmamın ne önemi var.
Hayatımın aşkını kaybettim ben...
Kusma isteğimi bastırıyordum. Üzüntüden vücudum tuhaf tepkiler veriyordu.
Ben onu kaybettim.
Sonsuza dek...
Sanemi öleli yarım saat veya bir saat oldu ama ben başından ayrılmıyordum.
Ayrılamıyordum.
Sanki... sanki uyanacakmış gibi...
İçten içe bunun Sanemi'nin yaptığı berbat bir şaka olmasını diledim.
Ama hayır... bu ne rüyaydı, ne de bir şaka...
Sanemi'nin cansız bedenine hıçkırıklara boğularak, uzun uzun baktım.
(Ena) - n-ne olması gerekiyorsa... olması gerektiği içindir... bunu bana sen söyledin... böyle mi olmalıydı Sanemi?...
Her şey bitti...
Her şeyi mahvedince sıfırlayıp baştan oynayabileceğim bir oyunda değilim ben.
Zamanda bir kez geriye atladım. Ama tekar yapabilir miyim bilmiyorum.
Nasıl yapıldığını bilseydim eğer, senin için, benim için, bizim için bir an olsun yapmaktan tereddüt etmezdim.
Keşke...
...
Hoşçakal sevgilim.
Layık olduğun hayatı sana veremediğim için kızma bana.
Dört ay sonra:
Vücudum gittikçe zayıflamaya başlıyordu. O gün bu gündür ne yemem var ne de başka bir şey. Ölmeyecek kadar temel ihtiyaçlarımı karşılayıp durmadan çalışıyorum.
Bir saniye bile boş kalsam Sanemi'nin solgun, tebessüm eden yüzü aklıma geliyor.
Onun olmayışını kabullenemiyorum.
İçten içe, yaşadıklarımın bir kabus olduğunu, koridorun köşe başından dönerken ona çarpacakmışım gibi hissediyordum.
Aklım bana oyunlar oynuyordu bazen. Bazen onu canlı bir şekilde bana tebessüm ederken görüyorum. Ama biliyorum ki elimi uzattığım anda silüeti yok olup havaya karışacak.
Ne berbat bir hismiş bu... birini kaybetme hissi.
Dayanamıyorum.
Sanki duvarlar üstüme üstüme geliyor.
Zamanla onun yokluğuna alışırım diye düşünüyordum ama her geçen gün daha da artıyor bu his.
Köşkün koridorunda bütün bunları düşünerek yürürken dengem sarsıldı ve duvardan destek aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Demon Slayer 🍃Acı Hissedilmeyi Talep Eder 🍃 Sanemi x oc (DÜZENLENİYOR)
FanfictionSeninle baş başa kalmak hoşuma gidiyor. Seni mutlu edebilmek hoşuma gidiyor. Kendini bana teslim et. Çünkü sana ilaç olacağım. Seni bırakmayacağım. Seni sonsuza kadar sevmek istiyorum. Seni sonsuza kadar öpmek istiyorum. Seninle sonsuza kadar va...
