RÜYA SÜRÜCÜ- ANTİK MISIR 1. KİTAP

Bölüm 2

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... ELLİ YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Son derece eski ve bir o kadar da yıpranmış olan pelerinini omuzlarına attı ve kedi maskesini yüzüne yerleştirdi. Gözlerini bile zar zor gösteren onun için özel bir maskeydi. Ne yazık ki çok nadir bulunan ve kolay ayırt edilebilen gözlerle doğmuştu. Bu da yaptığı işte gizlilik esasını biraz zorluyordu.

Buna karşılık o pelerin kendisinden önce binlerce öğrencinin omuzlarına geçmişti muhtemelen. Bugün kendisinde olmasının tek nedeni ise hiçbirinin hayatta olmamasıydı.

"Çok şanslısın. Bende senin gibi göreve çıkabilmeyi çok isterdim" dedi Eva elini yanağına koyarak hülyalı bir iç çekti. "Ama ölüler daha uzun süren uzmanlık istiyor"

"En azından çalışabiliyoruz" diye homurdandı Amen kollarını göğsünde birleştirerek. "Bu bile bir şeydir."

Ren, konuyla ilgili her bir sözcüğü kendisine teşekkür olarak almayı tercih etti. Eğer gidip Khufu'ya yalvarmasaydı hala oturmuş papirüs çalışıyor olurlardı. Aynadan başını çevirip onlara baktı. Maskesinin ardından yüzünün görünmediğini biliyordu ama yine de gülümsemekten kendisini alamadı. "Yumuşak kalpli bir ustamız var" dedi.

Maskenin ardından çıkan ses son derece boğuktu ve Ren'in kendi sesinden çok uzaktı.

"Umarım bunun için onu pişman etmezsiniz"

Her biri arkalarından gelen ikinci boğuk sese döndü. Usta Khufu, yüzünde köpek maskesi ve peleriniyle arkalarında duruyordu. Ren, göğsünün bir kere daha saygı ve hayranlıkla dolduğunu hissetti. Usta Khufu'ya kendini bildi bileli hayrandı. O olmasaydı bugün soylulardan birinin odalığı olabilirdi. Hayatını kurtarmıştı adam.

"Hazır mısın?" diye sordu Khufu.

Genç kadın başını salladı sessizce. Khufu, bunun üzerine diğer öğrencilerine döndü. "Bu akşam olabildiğince sessizce çalışmanızı istiyorum. Odaklanma üzerine denemeler yapacaksınız. Karşılıklı olarak birbirinizin hislerine odaklanmanızı ve bu renkleri ayrıştırmanızı istiyorum. Normalde bu etkinlik için dış dünyadan biri her zaman daha uygundur ancak şartlarımız bir süre bu şekilde. Epistatlar gidene kadar başka eğitim yapmayacağız ve ne zaman gideceklerinden emin değilim. Dahası çok kalacaklarını sanmıyorum ama ne olursa olsun göze batmamanız gerekiyor"

"O zaman Ren'i dışarı çıkarmak daha riskli"

Kesinlikle öyleydi ancak Ren'in görevinden tapınakta para kazanacaktı. Bu yüzden zaten tapınak kara büyücülerin eğitim görmesine izin veriyordu. Onların sırtından güzel kazançlar sağlıyorlardı. Khufu bu konuyla ilgili tartışmaya girmeyeceğini bildirerek kardeşine arkasını döndü ve mahzenden dışarı doğru yürümeye başladı.

Genç kadın, sessiz bir şekilde onu takip ederek arkasından gitti. Kara büyücülerin tanınmamak için maske takmaları ve pelerinle dolaşmaları önemliydi ancak aynı zamanda gizli geçitleri ve kimsenin olmadığı ara sokakları da bilmeleri gerekiyordu. Aksi halde yakalanmaları çok kolay olurdu.

Hayatının on yılını burada Sumenu'da geçirmişti. Son iki yıldır her hafta iş için tapınaktan dışarı çıkmış ve ondan öncesinde de sıradan insanlar gibi sokaklarda gezinmişti. Elbette ki bu şehrin her yerini çok iyi biliyordu. Sumenu son derece küçük bir yerdi.

Khufu'nun nereye gittiğini gördüğünde kaşlarını çattı ama bir şey demeden sessizce onu takip etmeye devam etti. Gittiği yol Sumenu'nun zengin muhitlerine giden yoldu. Oradan onun gibi sıradan halktan olanlar bile geçmezlerdi. Köleler harici o muhite kimse girip çıkmazdı. Bir olay olduğunda güvenlik güçleri ilk zenginleri koruma altına alırdı.