11.Bölüm

547 33 0
                                    

Arden Evaluna Zorlu:

"Ablacım parça bekliyorum yapamam şimdiden."

"Ya telefon mu bu be adam? Ne parçası bekliyorsun? Klipsi yenile ver artık kolyemi!"

"Ben nereden bileyim senin olduğunu abla? Her gün farklı biri arıyor kolyeye?"

"Benim olmasa incecik şeyin peşine mi düşerim?"

"Abla yok sıraya aldım ben de oturmuş maç izlemiyorum!"

"Bana gün ver gün!"

Özge.

Kolye hakkında Emre de ben de arayıp dursak da bizi sallayan adama bir de Özge el atmıştı. Ki iyi olmuştu çünkü adam numaralarımızı kaydetmişti sanırım ve biz arayınca açmıyordu

"Haftaya Salı." dedi adam.

"Salı gelirim kolyeyi vermezsen çökerim başına." dedi Özge.

"Abla tamam tamam." dedi adam ama ona inanmayı bırakalı olmuştu.

"Bak bana tamam tamam deme..."

Aniden kapadı adam telefonu. Özge kaşlarını kaldırdı.

"Ulan bunun adresini ver gidip basayım şu dükkânı."

"Alıştım ben artık. Adam böyle." dedim. Sonra da "Lidya'dan haber aldın mı sen?" dedim.

"Yok ya! Karı boşluğa karıştı resmen." dedi Özge.

"Çalışıyor mu bugün?" dedim.

"Evet. Ders çalışacaksan sen kal ben giderim."

"Yo. Ben de geleyim." dedim. Ders çalışmıştım sabah. Özge uyanana kadar yani. Sonra devam edebilirdim. Ayrıca telefonları açmayan Lidya merak uyandırıcı bir unsurdu. Arkadaşımı görmek istiyordum.

Olanları düşünürsek hele aşırı merak ediyordum onu.

Dün okulda Özge'ye bir şeyler söylemişti. Özge durumu tam anlamasa da bana gelip uyuşturucu falan demişti. Lidya'dan laf almak da imkânsız olduğundan başka bir şey bilmiyordu.

"Sen giyin. Ben Ilgaz'ı falan arayacağım." dedi Özge. Kafamı salladım ve kalktım. Odama gidip ben üstümü giyerken Özge telefonla konuşuyordu ama pek duymuyordum.

Üstümü giyindikten sonra odadan çıktım. Özge'nin suratı epey asıktı. "Ne oldu?" dedim şaşkınca.

"Uzay. Hastanedeymiş."

"Ne? N'olmuş?"

"Dün dedim ya. Uyuşturucu."

"Bana Lidya gelip uyuşturucu gibi şeyler saçmaladı dedin. Uzay'a ne olmuş?" dedim şaşkınca.

"Uyuşturucu kullanıyormuş. Lidya evde bulmuş. Hastanedeymiş hala."

"Uyuşturucu mu kullanıyormuş?"

"Evet."

Pekâlâ.

"Tamam gidelim bir bakayım Lidya'ya." dedi Özge benden cevap beklemeden. İkimiz de evden çıkarken Özge demin Ilgaz'dan duyduğu her şeyi anlatıyordu bana.

Üç arkadaş birlikte Uzay'ın evinde kafayı çekiyorlardı. Ekstaziydi sanırım. Eroin ya da kokain olmadığına emindi aslında Özge sadece. Hoş fark etmezdi. Bir şekilde hepsi kafayı buluyordu ve sabah uyanan gidince Uzay kalıyordu evinde. Okulda olmadığını sevgilisi olarak Lidya fark ediyordu. Arıyor arıyor ve açmayınca merak edip okulda o gece orda kafayı çekenlerden Umut denen çocuğa soruyordu. Ki bu Umut ben iş ararken Özge'ye Şitana'yı öneren çocuktu ve Özge kişisel olarak çocuktan hoşlanmıyordu pek.

HAYAT VE AY (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin