ben alıkoydum

19 7 2
                                    

Abimle beraber salona oturup sadece düşünüyorduk. Bu olan şeyler öyle garip geliyordu ki. Niçin bunlar oluyordu ? Evet daha önce de zor zamanlar olurdu lakin bunlara akıl erdiremiyordum. Niçin deseler bilmem fakat sadece yoruldum diye bağırmak istiyordum . Tüm yaşamımdan, hayatımdan, aklımdan , duygularımdan sadece yorulmuştum.
"Ebrar bu olanlara akıl yetiremiyorum . "
Hazar abim aklımı okumuş gibi konuştu.
"Bende tam içimden bunları geçiriyordum abi ya !"
"Bu kız nereye kaçmış olabilir? Üstelik onu hiçbir çalışan da görmemiş."
O notu bulur bulmaz konaktaki herkesi sorguya çekmiştik abimin de dediği gibi kimse onu bilmiyordu hepsi de görmedik demişlerdi.
"Hazar ! Nerdesin lan ?"
Kağan abim bağırarak salona geliyordu . Kıpkırmızı olmuştu. Belli ki herşeyi duymuş deliriyordu.
" Ne oldu kağan?"
"Füsun nerede? Hiç kimse bilmiyor ne yaptınız ona ?"
Hayretle gözümü açtım. Ne saçmalıyordu.
"Ne saçmalıyorsun sen !"
" Bak Ebrar ikide bir araya girip durma !"
" Girerim . Biz ne yapalım senin karını!"
O sırada salondan içeri babam girdi ve kağan abimi omzundan tutarak kendine çekti.
"Füsun'u ben alıkoydum. Normalde sana demeyecektim ama mecbur bıraktın beni ."
Hepimiz şaşkındık.  Kağan abim iyice sinir olmuştu ama babama birşey diyemiyordu.
Ortalık karışacak belliydi .  Tam da düşündüğüm gibi oldu bir anda salonu elinde silahla bir sürü adam sardı. Ve arkalarından birisi daha . karşımızda artık Rüstem ağa vardı. Selma'nın babası.

EFGÂNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin