EFGÂN

Fırat

Herhalde o bakışları ömrüm boyunca unutamazdım. Abim o kadar sinirli bakıyordu ki. Ne yapacaktım ben şimdi. Aklıma hiçbirşey gelmiyordu. Ne diyecektim ?
"Hemen bir açıklama bekliyorum!"
Evet , işte başlıyorduk.
"Abi vallahi bu kim tanımıyorum sadece dün gördüm."
"O yüzden mi böyle gece gece kuytu yerlerde görüşüyorsunuz?"
"Abi yeminle tanımıyorum!"
"Ebrar bak beni delirtme , nasıl tanımadığı insana evleneceksin benle diyebilir?"
"Abi bilmiyorum!"
"Açıkla!"
Şimdi herşeyi olduğu gibi anlatırsam nolurdu. Sanki başka çarem mi var .
" Dün olanlardan sonra odama çıktım. Yatağımda bir not buldum. Notta bugün akşam buraya gelmemi istemişti. Ben kimin yazdığını bilmiyordum."
"Bak Ebrar madem bilmiyorsun ne diye buraya geliyorsun madem ki gelcen niye bana haber etmiyorsun!"
Abim o kadar haklıydı ki.
"Haklısın abi."
"Haklı olmak birşey değiştirdi mi?"
"Hayır değiştirmedi!"
"Ya başına birşey gelseydi!"
"Bilmiyorum abi boşluğuma geldi!"
"Fırat'tan uzak dur!"
"Fırat?"
"Rüstem Ağa'nın oğlu az önceki şerefsiz!"
"Özür dilerim abi"
"Dileme Ebrar önce bana o notu göster!"
"Tamam abi gel benimle."
Abim arkada ben önde odama geçtik. Yatağın altındaki kutuya bıraktığım notu çıkardım ve abime uzattım. Abim dikkatle baktı nota. Sonra da sinirle yatağın üstüne bıraktı. O sırada orada bir tane daha kağıt olduğunu gördüm. Abim hemen uzanarak kağıdı aldı ve okudu:
"Ah Hazar Ağa bu notu senin bulacağını biliyorum madem o kadar cesaretlisin yarın akşam arkadaki tepelere gel !"
Abim sinirle kağıdı buruşturup attı.
"Senin odana kadar bu notu nasıl getiriyor veya kim getiriyor ?"
Abimin beynin de dolanan sorular bende de vardı. Nasıl? Benim dikkatimi çeken bir nokta daha vardı aynı zamanda da beni korkutan.
Kağıdın altında duran o kan lekesi ...