4

693 30 10
                                    

16 juli 2025
Matthyas

"Staat die hier goed denk je?"

James zet de bank neer in het huis. Ze gingen hier samen een nieuw leven beginnen. Samen met hun zoontje en god wat wilde ze graag nog een kindje.

Het was in Rhoon, maar dichter tegen de snelweg. Op die manier konden beide heren op tijd naar hun stage of werk vertrekken zonder dat ze zich zorgen hoefde te maken of Hugo wel veilig was in Rotterdam. 

Matthyas kijkt aandachtig en knikt zacht. "Ja ik denk het wel en anders kunnen de buren het altijd komen checken."

De buren.

De buren die ze al enige tijd tot vrienden hadden gepromoveerd. Raoul en Lieke.

"Hoe laat hadden we ook alweer afgesproken? Want iemand moet Sam en Noud ook nog halen." James knikt als hij nog eens aandachtig naar de bank kijkt in de woonkamer. De woonkamer bestond praktisch enkel uit de bank. Wel hadden zij al meer meubels dan de buren. Zij waren al verhuisd. Zij hoefde geen eettafel meer, geen eetstoelen. Die hadden ze nog vanuit het kleine appartement. Enkel de bovenverdieping en wat kasten moesten de jongens aanpakken.

"Laat het man," lacht Matthyas zacht als hij zijn handen rond de nek van zijn man legt en zijn hoofd in zijn schouder prent, "dadelijk vinden we een nieuwe bank en heb je voor saus zo lang naar een bank staan staren."

Ze gingen voor een bed voor Hugo, een paar speelgoedkasten, een bureau voor Matthyas en James en wellicht nog wat andere dingen zoals een nieuwe eetstoel voor de jongen. 

James draait zich om en geeft zijn man een klein kusje op zijn voorhoofd. "IEW!" Iemand giechelt wanneer hij zijn beide vaders ziet. Hugo was naar beneden gekomen en kijkt beide aan. Ze waren een gelukkig gezin van drie maar Hugo wist dat het niet zijn echte ouders waren. Matthyas vond het een belangrijk proces om de jongen in te laten zien dat hij een andere papa en mama had maar deze zijn overleden. 

"Ahh was je al wakker vriend?" Hugo knikt waardoor zijn bruine lokken meeknikken. Hij moest echt hoognodig naar de kapper en het liefst voordat Matt zijn gezinnetje op vakantie ging met Raoul, Lieke en Noud. Sam ging met Vince op vakantie en de andere jongens waren te druk om mee te gaan. Ze zouden naar een centerparcs huisje gaan, een midweekje.

Frank en Jonathan gingen eindelijk samen op vakantie en Rosa ging ook met een vriendinnetje mee. Dus iedereen was voorzien van vakantie maar bijna niemand ging samen. 

Matt pakt zijn zoontje op en drukt zijn lippen tegen zijn voorhoofd. "Grote jongen van me," glimlacht Matthyas, "ging het goed met je enkel van de trap?" 

De enkel van Hugo was een hoofdpijndossier voor dokter Het Lam. Na twaalf operaties is zijn enkel nog altijd niet in werkende orde. Hij zou nog langer moeten revalideren om het eindelijk weer normaal te laten worden. Zolang de jongen zijn enkel niet nog een keer zou breken was er niet veel aan de hand. Was dat wel het geval dan was amputatie nog altijd niet uitgesloten. 

"Geen au." 

Achteraf kwam Hugo ook uit een gebroken gezin en was het enkel een kwestie van tijd voordat de jongen uit huis geplaatst zou worden door jeugdzorg. Hij had geen liefde gekend dus wilde Matt en James de jongen laten voelen hoe het was om 'erbij' te horen. 

De jongen had een minimale achterstand en ging, vaak samen met zijn grote neef, naar de logopedie. Op een of andere manier was Jonathan ook altijd de lul om ze beide daarheen te brengen. 

"Daar is papa heel blij mee knapperd. We gaan dadelijk met tante Lieke en ome Raoul naar de winkel om spulletjes te kopen. Een nieuw bedje voor jou en wat spullen voor in je kamer." Hugo knikt terwijl hij zijn armen uitsteekt naar zijn andere vader die hem overneemt van Matthyas. 

"Ik kiezen voor nieuw bed? Mag dat echt?" Hugo kon het bijna niet geloven en James knikt zacht wanneer hij de jongen in de stoel zet. Matthy had wat pannen gepakt en zou pannenkoeken maken. Als zoetekauw had hij ook een echte zoetekauw grootgebracht. Hugo pakte wel eens stiekem een snoepje met zijn vader zolang hij maar beloofde om zijn tanden extra goed te poetsen. Zo hoefde Matt zich alleen zorgen te maken over de enkel van Hugo en niet over zijn gebit. 

"Papa pankoek!" James kijkt zijn vriend weer moordend aan die zijn schouders ophaalt. "Voor deze ene keer oké. Om het huis in te wijden zullen we maar zeggen." 

Hugo was al naar de boordenkast gerend om voor iedereen een bord te pakken en om deze neer te zetten op de tafel. Als hij alles neer heeft gezet kijken zowel James als Matthyas gelukzalig naar het jongetje met het plastic mesje in zijn handen. Ja. Dit was geweldig. 


Lieke draait de dop van de fles en geeft de chocomelk terug aan Noud. Zijn zus was niet mee. Het meisje was spelen met een vriendinnetje en Raoul was maar wat blij dat ze niet mee was. Ze zagen dat het kleine meisje nu eindelijk vriendinnen maakte en wilde niet dat ze het af zou zeggen om vervolgens met hun naar de Ikea te gaan. 

"Jij hebt alles opgeschreven hé? De stellingen in elk geval hoop ik." 

Raoul knikt en kijkt samen met zijn vriendin naar de nummers die hij op had geschreven. Daarna kijkt hij naar zijn beste vriend die zijn zoontje op zijn schoot heeft. "Ome Roel ook hapje?" Hugo rijkt over de tafel en legt een Zweeds balletje op Raoul zijn tosti. 

Raoul lacht zacht en bedankt de jongen die ook aan hem dacht. "En wat vind je van je nieuwe bed Huug? Zullen papa Matt en ik die vanavond eens even opzetten?" 

Raoul was een handige Harry. Matt wat minder maar voor zijn zoontje zou hij zijn chirurgenhandjes wel eventjes vuil willen maken. Maar dan ook echt alleen voor Hugo want voor Noud had hij het toentertijd niet gedaan. 

"Noud slapen vanavond? Samen in mijn bed!" 

Noud, die naast Lieke zat, veert meteen recht omhoog en knikt. James is blij dat de hoofd van de jongen het houdt. Matt kijkt zijn vriend aan die zacht knikt. Beide zagen het probleem niet om het logeerpartijtje doorgang te laten vinden. 

"Ja dat kan wel," antwoord Matt, "als Roel en ik het bed klaar hebben in elk geval dan kunnen we samen verder werken aan de inrichting van de kamer. Daarna helpen we Roel en Liek wel."

Matthyas ziet hoe gelukzalig Lieke en Raoul kijken naar het gezin tegenover hen. Zouden ze? Nee toch? Dat had Lieke hen allang verteld als dat zo zou zijn. 

"Wat zit jij stom te lachen meneer de dokter?" Raoul steekt een balletje in zijn mond en kijkt zijn oude kamergenoot aan. Matt haalt schuchter zijn schouders op. Ja wat was er? Wellicht moesten Lieke en Raoul dat maar uitleggen. 

Lieke neemt net een slok wanneer Matt de woorden uitspreekt. "Zijn jullie bezig om een kindje te krijgen?" 

De vrouw verslikt zich in haar drinken en beland in een hoestbui. De haren van Koen zouden verbleken bij de roodheid van Raoul zijn gezicht. 

"Dit ga ik beschouwen als een ja." Matt houdt het niet meer en barst in lachen uit. Ook James kan een klein lachje niet onderdrukken. Als Lieke bijkomt van de hoestbui veegt ze de lachtranen uit haar ogen.

"Ja. Ja we zijn inderdaad aan het proberen om een gezinnetje te stichten."

Noud kijkt naar de vriendin van zijn broer. "Jij liefste mama ooit!" Hij legt zijn hoofd tegen haar zijde terwijl de vrouw door zijn haren gaat. 

Lieke hoopte nu maar dat het geluk aan haar zijde zou staan.

mi casa es su casaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu