mi casa es su casa

20

"Ik ben naar werk lieverd." 

Raoul plant zijn lippen op het hoofd van zijn vriendin die hun kindje bij zich droeg. Hij laat zijn hand even op haar buik rusten en kijkt liefdevol naar de vrouw van zijn dromen. De vrouw die binnenkort moeder zou worden van een kindje. 

Over drie dagen zouden ze een echo hebben om het geslacht te weten te komen. Ze wilde het niet groot maken. Ze wisten dat Miel en Char een jongetje kregen en ze waren maar wat blij voor beide. Toch konden ze zelf ook niet wachten op hun uitslag. 

Ze hadden al een meisjesnaam. 

Kaat. 

Het stond al enige tijd vast voor beide, alleen voor een herennaam waren ze nog druk aan het denken. Ze kwamen er gewoon niet uit maar ze hadden er nog ruim vier maanden de tijd voor. 

"Succes vandaag," glimlacht ze zacht. Ze was vandaag vrij en zou, samen met Char, naar de stad gaan om dingen te kopen voor het kindje van Milo en Charlotte. "Ik ben dadelijk even naar de stad, maar dat wist je al. Had jij vandaag geen toetsen voor je brugklas?" 

Raoul knikt zacht als hij denkt aan de toets die Rosa en Ezra vandaag gingen maken. "Ik ben heel benieuwd over de resultaten. Vooral Rosa. Ik weet het niet Liek, ze is echt beschadigd en zo onwijs onzeker."

Lieke komt wat rechter overeind zitten en knikt zacht. "Ja ik weet het lieverd maar het komt goed. Je doet je best en je weet wat Frank en Jona hebben gezegd. Ook zij weten soms niet wat ze met haar aanmoeten als ze zo in paniek is, dus til er niet te zwaar aan oké." 

"Ik weet het Liek. Hey zullen we vanavond anders wat leuks doen? Gewoon samen? Ik ben om 13u thuis denk ik." Lieke knikt bij het idee en zwaait naar de man die anders echt te laat ging komen voor zijn toets.

Zuchtend verlaat de man de kamer terwijl hij nog een kusje naar zijn vriendin blaast. Lieke komt ook uit bed. Haar buikje was wat boller en ze genoot van de zwangerschap die absurt goed aan het verlopen was. 

Hoe laat spreken we af?

De vrouw appt snel met Charlotte, die als het goed is hun kant op zou komen. Zij was al wat weken verder dan Lieke maar vond het idee heerlijk dat beide kinderen op konden groeien naast elkaar.

Rond 10u bij jou?

Zie ik je zo!

Enige tijd later staan beide in de babywinkel in Rotterdam. Ze hadden er allebei behoefte aan om even zonder hun partner dingen te kopen voor de gezinsuitbreiding. Daarnaast had Charlotte nog wat nieuws voor Lieke en dat wilde ze gewoon op een rustige manier kunnen vertellen.

"Maar je hebt dus over drie dagen je echo?" 

Charlotte gooit nog wat spullen in haar karretje voordat ze weer verder lopen naar de volgende afdeling. 

"Ja klopt! Ik ben echt zo benieuwd." 

Charlotte knikte. Ze snapte Lieke maar al te goed. Ook zij kon niet wachten op de echo die uitsluiting moest geven. Lieke kijkt op als ze de vrouw van alles eigenlijk twee dingen in het karretje ziet doen. 

"Denk je dat Miel zo onhandig is dat hij alles laat vallen of wat?" Lachend kijkt Lieke naar de vrouw die grijnzend haar schouders ophaalt. 

"Niet!" Lieke vliegt haar om de hals en kijkt haar met grote ogen aan. De vrouw knikt en wrijft over haar buik. "Laten we zo maar eens gaan eten want ik moet eten voor drie man." 

"Je krijgt een tweeling! Ieee! Char!" 

Charlotte lacht om de reactie van de vrouw voor haar. "Ja inderdaad," lacht ze, "een tweeling. Twee jongetjes wel te verstaan dus dat was even schrikken maar ze zijn beide meer dan welkom. Milo zag het al helemaal voor zich."

"Maar hoe ga je dat dan doen met je studie? En Miel? Jullie zitten toch beide in je laatste jaar?" 

Weeral knikt de vrouw die twee kinderen in haar buik had. "Ja klopt, maar daar hebben we nog even de tijd voor om daarover na te denken. Miel is bijna klaar met zijn stage en zou dan eventueel vanuit huis zijn studie kunnen afronden." 

Lieke knikt maar grijpt even naar haar buik. Er kwam ineens een pijnlijke steek, maar ze had het de afgelopen dagen wat meer. Gisteren was ze even snel bij Matthyas naar binnen gelopen, die een echo had gemaakt van het kindje. Het kindje dat er gezond uitzag. 

Het was gewoon wat stress had Lieke zichzelf wijsgemaakt. "Hey ben je oké?" Charlotte had een hand op haar rug gelegd terwijl de vrouw knikt. "Ja gewoon een krampje. Gisteren heeft Matt er nog naar gekeken en het was een gezonde baby." 

De vrouw glimlacht wanneer ze richting het restaurantje lopen in de winkel. "Dus? Taartje dan maar?" 

*

Ze ligt opgekruld op de bank wanneer Raoul thuiskomt. De man had een toets afgenomen bij de brugklas en was geschrokken van het resultaat in positief opzicht. Bijna al zijn leerlingen hadden de toets foutloos gemaakt. Ook de brugklassers die niet in zijn mentorklas zaten, fietste door de toets heen. Andere klassen vonden het beduidend moeilijker. 

"Hey schat," lacht de man, maar die glimlacht vervaagd een beetje als hij Lieke ziet liggen. "Hey is er iets?" Zachtjes komt de vrouw overeind. "Niet zo lekker maar dat kan toch. Matt had gisteren een echo gemaakt omdat ik telkens wat krampjes heb maar de baby was gezond." 

Raoul kijkt verbaasd naar zijn vriendin. "Liek je moet zulke dingen wel zeggen lieverd. Hoe kan ik nou weten dat er iets met je aan de hand is als je niks zegt?" Lieke lacht zacht en plant haar lippen op Raoul zijn voorhoofd. De man streelt met zijn hand over het bovenbeen van de vrouw.

"Ik wilde je niet ongerust maken. Hoe was de toets gegaan?" 

Raoul lacht om de bezorgdheid van zijn vriendin en het feit dat ze hem niet nog meer kopzorgen aan wilde jagen dan dat hij al had met de dochter van zijn oud begeleiders. "Ja heel goed! Mijn klassen hebben ze bijna foutloos gemaakt. Denk dat 95% een 10 heeft en de overige 5% tussen een 8,5 en een 9,8." 

"Wow." 

Raoul knikt trots maar een vlaag bezorgdheid valt weer over hem heen als hij Lieke ineen ziet krimpen. "Zeker dat ik James of Matt niet bel? Lieke je hebt pijn en ik wil gewoon weten of er niks aan de hand is met ons kindje."

Lieke schudt haar hoofd terwijl ze langzaam opstaat. "Ik ben even naar bed. Gewoon niet fit, maar hey ik moet ook leven voor twee man." Raoul knikt terwijl hij met zijn hand naar haar hoofd gaat. "Je hebt koorts lieverd. Zeker dat ik niet de buren bel?" 

Lieke schudt weer haar hoofd en loopt de trap op. Raoul zet zuchtend het theewater aan en hangt een beetje in zijn eigen schouders. Het voelde niet goed, maar hij wist niet wat er aan de hand was. 

Zijn vriendin was ondertussen in de badkamer beland. Ze voelde zich echt niet lekker maar wilde haar man niet ongerust maken. Ze wist dat het waarschijnlijk toch niks was. 

Weer krimpt ze ineens als ze een steek door haar maag voelt. Ze neemt plaats op het toilet en verschoont haar maandverband. Enige dagen heeft ze last van wat bloedverlies, maar niks om zich zorgen over te maken. 

Als ze die handeling ook weer heeft gedaan, komt ze rechtstaan en trekt ze haar broek weer omhoog. Wanneer ze zichzelf goed in de spiegel bekijkt, krijgt ze weer een steek door haar buik en kan ze een pijnlijke schreeuw niet meer onderdrukken. 

Raoul weet niet hoe snel hij de trap op moet rennen om zijn vriendin tegen de muur aan te zien zitten. 

"Bel Matt," schreeuwt ze pijnlijk, "dit is niet goed!"