Two souls, one body

Hoofdstuk 7: Als alle anderen

Een veertienjarige Kida ijsbeerde door haar kamer. Zo gefrustreerd en kwaad was ze nog nooit geweest.
"Komaan Lotte. Laat me nu gewoon gaan. Ik zal me gedragen, en Moa ook." Riep ze smekend naar de camera die in de hoek van de kamer hing.
Er was geen reactie. Kida zuchtte. Waarom mocht ze nu niet weg?
"Luister, alle meiden van school gaan ook! Je hoeft niets tegen dokter Mason te zeggen. Ik moet daar gewoon heen!"
"Kida, zo blijven zeuren zal je niet helpen." zei Lotte door de microfoon. "Jij blijft hier, punt."
Kida was zo boos! Ze kon wel een gat in haar muren slaan.
*Weet je wat? Dan zal ik dat maar doen ook. Ga los Moa.*
Eindelijk.
Hij brak eerst de TV, dan de lampen en het venster waar Lotte achter zit, dan haar printer.
"Kida, je beseft toch dat jij dit straks allemaal zult moeten opruimen hé?"
Kida gromde. *Stop maar Moa. We zullen haar op een andere manier moeten overtuigen.*
"Ben je klaar met je pubergedrag?" vroeg Lotte.
Kida kreeg een idee. *We gaan het op lief spelen.*
Ze draaide zich naar de camera en zette haar puppy ogen op. "Please?"
Lotte zuchtte. "Dat gezichtje zou me beter kunnen overtuigen als het niet onder al die zwarte make-up zat, punker."
Kida werd nog kwaaier. "Goed! Dan niet! Verpest mijn reputatie op school maar! Iedereen mag gaan behalve ik! Omdat ik zo'n stomme begeleidsters heb!" gilde ze. "Verpest heel mijn leven dan ook maar! De rest van mijn schooljaren hangt af van deze avond! Ik moet ze laten zien dat ik cool ben!" Ze werd zo woedend dat... Moa maakte een gat in de muur. Hij liet de lichten flikkeren.
Lotte was het zo beu dat ze gewoon de luidsprekers afzette. "Welterusten Kida."
"Uuugh!"
"Ik ook van jou."
Lotte deed de lichten op Kida's kamer uit. Nu zat ze daar in het donker, met haar eigen woede.
*Dan maar plan c... Moa, doe haar geen pijn oké?*
Moa verliet haar geest en nam bezit van Lotte. Hij liet haar de deur voor me open doen en wandelde met me door de lege gangen. Toen we bij de security aankwamen zat Toby achter het bureau.
"Ey Kida, gaan jij en Lotte ergens naartoe?" vroeg hij met een verdachte ondertoon in zijn stem.
"Nee, we gaan gewoon een ritje maken. Ik voel me niet lekker, ik heb wat frisse lucht nodig." loog ze.
Toby kneep zijn ogen tot spleetjes. "Is dat zo Lotte?"
Moa bracht Lotte tot aan het bureau en begon te spreken.
"Ja. Kida is een beetje misselijk, en ik voelde dat ze een lichte koorts heeft. Dit ritje zal haar goed doen."
Toby knikte. "Oké, als jij het zegt."
Hij drukte op een knop onder zijn tafel en de deur zwaaide open.
"Wees wel voorzichtig." zei hij.
"Altijd." Kida glimlachte vriendelijk naar hem.
Toen ze eindelijk buiten was rende ze meteen naar Lotte's auto.
"Oké Moa. Start maar op. Je weet waar het is."
Moa opende de auto en startte hem. Kida ging in de koffer liggen om niet door de vele beveiligingscamera's gezien te kunnen worden. Het was oncomfortabel en klein, maar ze had geen keus. Moa reed naar de uitgang. Gelukkig liet de bewaker daar hem direct door omdat hij Lotte herkende. Het ritje leek wel een half uur te duren. Toen ze er eindelijk waren deed Moa de koffer open zodat Kida eruit kon.
"Goed... Het spijt me heel erg Lotte, maar ik moet dit gewoon doen. Ik hoop dat je het me vergeeft."
Natuurlijk kreeg Kida geen antwoord, maar ze hoopte stiekem dat ze het toch had gehoord.
"Moa. Ga maar even met Lotte wandelen in het park... maar niet al te ver."
Moa luisterde en liep het park in. Kida zuchtte en draaide zich om.
"Het café. Ik hoop dat de meiden er al zijn."
Ze ging het café binnen en werd meteen overvallen door de vieze mix van alcohol en sigaretten. Ze liep tot aan de bar en zag dat Aleesha er al wel was. Ze glimlachte en ging naast haar staan.
"Kida!" riep Aleesha opgewekt. "Ik dacht dat je niet zou komen."
"Ik heb ze toch weten te overtuigen." grijnsde Kida.
"Cool, wat wil je drinken? Ik hoorde dat de vodka-oranges hier goed zijn." zei ze met een samenzweerdirig lachje.
Kida twijfelde. "Ik denk dat ik toch begin met een fruitsapje."
Aleesha fronste. "Echt joh? Doe gewoon of je 21 bent! Ze zien het verschil toch niet."
"Uh... Oké dan." Zei Kida. "Eh meneer? Een vodka-orange alstublieft."
De man keek haar onderzoekend aan. "Hoe oud ben jij dametje?"
Kida keek zo zelfverzekerd als ze kon. "Pfft, 21 natuurlijk."
De man leek het niet te geloven, maar gaf haar uiteindelijk toch haar drankje.
"Dus Aleesha," begon Kida. "Iets tof gedaan deze week?"
Aleesha zuchtte. "Nee, daarom had ik me zo verheugd op dit avondje uit. Maar zo te zien is het alleen wij twee en die weirdo's daar." ze gebaarde naar de twee vreemde mannen die achterin aan het drinken waren.
Kida zag dat ze naar hen staarden.
Aleesha keek ze vuil aan. "Ze staren al de hele tijd zo naar me."
Kida werd een beetje ongerust. "Wel, zolang ze het op staren houden."
Aleesha knikte. "Inderdaad. Anyway, ik ga even naar de wc, mijn andere vijf biertjes lozen. Kan een tijdje duren."
Kida grinnikte. "Ik wacht hier."
Ze keek hoe Aleesha het ranzige café toiletje binnenging. Ze dronk nog een slok van haar vodka. Ze bekeek de grote biljart tafels die er stonden. Ze sprong van haar kruk, nam een van de stokken en zette de ballen klaar. Plots kwam een van de mannen van achter in het café op haar af.
"Hey daar chick. Wil je een partner om mee te spelen?" zei hij en hij gebaarde naar het spel.
Kida wist dat er iets niet pluis was met die gasten, dus besloot ze het veilig te spelen.
"Nee, nee. Ik speel liever alleen. Bedankt voor het aanbod." antwoordde ze.
De man leek niet echt blij met haar reactie. De andere vent die er stond nam de andere stok.
"Dit spel is bedoeld voor twee personen dametje." grijnsde hij. "Kom op, een vriendelijk spelletje kan toch geen kwaad?"
Kida zuchtte en besloot er niet tegenin te gaan. Die mannen waren van het louche type. Ze mocht hen niet kwaad maken. Ze begon met het spel en had al meteen een bal in de goal getikt. Of hoe je zo'n netje onderaan de tafel ook noemt.
"Niet slecht." zei de man met het ruitjes shirt.
De andere speelde verder en tikte een bal in het uiterste netje.
"Hou oud ben jij schat?" vroeg die met de baard.
Kida besloot een vaag antwoord te geven. "Zijn dat jouw zaken dan?"
De man trok een gezicht. "Misschien niet. Maar als jij oud genoeg bent voor deze tent zal ik je er niet over lastig vallen."
Kida ademde diep in en speelde voort. Alweer een bal in het netje.
"Heb je dit alleens eerder gedaan?" vroeg de man met het shirt.
Kida hield haar schouders op.
De man zuchtte. Hij was aan de beurt en hij schoot twee ballen tegelijkertijd in de roos.
"Waar kom je vandaan?" vroeg die met de baard. "En waarom zijn jij en je vriendinnetje hier alleen?"
Kida keek hem vuil aan. "Ik zeg het je weer, dat zijn jouw zaken niet."
De man stak zijn handen in de lucht. "Hé, bijt m'n snuffer er niet af schatje." lachte hij. "Maarreh, het is hier wel gevaarlijk voor twee kleine meisjes als jullie. Maar maak je geen zorgen." zei hij terwijl hij Kida's heupen beetnam. "We zullen je wel beschermen."
Kida draaide zich om en gaf hem een klap in zijn gezicht.
"Oh..." zei hij, duidelijk verrasd door Kida's reactie. "Gaan we het zo spelen?"
Hij duwde Kida de biljart tafel op en begon aan haar shortje te frunniken. Kida spartelde zo hard tegen als ze kon.
"Help! Aleesha!" gilde ze.
Aleesha kwam net de wc terug uit toen ze de situatie in de gaten kreeg. Ze gromde en vloog op de man die Kida vasthield. Kida gaf de andere die aan haar broek bezig was een trap, sleurde Aleesha mee en rende naar buiten.
*Moa!* gilde ze in gedachte.
Maar Moa was te laat. De man greep haar vanachter beet en sleurde haar achter het café. Aleesha was zich een weg aan het worstelen uit de armen van de andere. Kida schopte en gilde zo hard ze kon. De man had haar shortje al uit gekregen. Nu begon hij aan haar topje. Maar nu greep Moa eindelijk in. Hij trapte tegen de kont van die met het shirt zodat Aleesha kon ontsnappen. Hij gaf die met de baard een aantal klappen. Maar de man gaf niet op. Moa moest hulp inschakelen. Hij nam bezit van het lichaam van de uitbater. Die had namelijk een tweeloop achter zijn bar liggen. Moa nam die en ging met het lichaam van de man naar buiten. Hij schoot die met de baard neer.
"Benny?" vroeg de man met het shirt. "Benny, wat ben je van plan met dat ding?"
Moa aarzelde geen seconde en schoot hem ook neer. Toen kwam Lotte aangelopen.
"Kida! Kida, alles goed met je? Wat hebben ze je aan gedaan?"
Kida kon zich niet meer bedwingen. De tranen stroomden over haar wangen en lieten haar mascara uitlopen. Zoiets eng had ze nog nooit meegemaakt.
"Ik wil naar huis Lotte." snikte ze.
Lotte knikte. "We gaan naar huis lieverd. We gaan naar huis."