The Mafia Lord's Bride (Mafia Series #1)✓

TMLB: CHAPTER 27

Asher's POV

After a month

Isang buwan na ang nakakalipas nang mangyari ang bagay na iyon. Pilit ko yong kinakalimutan ngunit pilit parin iyong bumabalik. Pero kahit na ganon ang nangyari, hindi ko parin maiwasan ang hindi siya isipin. Kung ayos lang ba siya or kung ano man ang ginagawa niya.

"You okay, Ash?" tanong sa akin ni Kuya Casper.

"Oo kuya" sagot ko sa kaniya. Nandito ulit si Kuya Casper and sabi niya may pupuntahan daw kami.

"Elly, we're going now" pagpapaalam ni Kuya Casper kay Kuya Elly.

"Ok, just make sure that he will get home before five"malamig na sagot ni Kuya Elly.

Lumabas na kami ni Kuya Casper ng bahay tsaka dumeretso sa kotse niya. Pagkapasok namin ay agad niyang inilagay ang seatbelt sa akin dahilan para magkalapit ang mga mukha namin. Napatingin siya sa akin. Naiilang ako sa tingin ni Kuya Casper.

"Kuya Casper, malapit yung mukha mo" mahinang sabi ko.

"Sorry" paumanhin niya sa akin bago siya umayos at nagsimulang magmaneho.

Habang nasa byahe kami ay nakatingin lamang ako sa labas ng kotse. Hindi ko parin talaga maiwasang hindi siya isipin. Pero, hindi naman ako ang mahal niya. Hinding-hindi siya magkakagusto sa akin. Iisang lamang akong bakla at hindi isang babae.

Pinanghawakan ko kasi yung sinabi niya eh. Hinintay ko siya. Pero bakit ganon? Hindi na niya dapat sinabi iyon kung sasaktan niya din pala ako. Hindi na niya sana ako hinalikan pa kung sa kabila ng paghihintay ko sa kaniya, may nahanap na pala siyang iba.

"Ash? Are you okay? Why are you crying?" narinig ko ang boses ni Kuya Casper kaya naman ay agad kong pinunasan ang mukha ko. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako.

"O-okay lang ako, Kuya Casper" pilit ang ngiting iginawad ko sa kaniya.

Nasasaktan parin ako. Pero, may karapatan ba akong masaktan? Wala namang kami. Walang namamagitan sa amin ni Hunter. Pero sobrang sakit eh. Ang sakit-sakit. Wala din palang silbe ang paghihintay ko sa kaniya kung lolokohin niya lang pala ako.

'Asher, walang kayo'

"Ayaw mo pa bang lumabas, Ash?" tanong ulit sa akin ni Kuya Casper. Napatingin akong muli sa labas. Nagulat ako at namangha.

'Bakit nandito kami sa Clark Pampanga?'

"Hahahaha! Masyadong malalim iniisip mo kanina kaya hindi mo napansin ang oras. Halika na" saad niya bago niya inilahad ang kaniyang kamay na malugod ko namang tinaggap.

Sabay kaming naglakad habang ang iba ay nagsisitinginan sa aming dalawa. Hindi ko alam kung natutuwa ba sila o nandidiri.

"You need to be smile, Ash. Wag mong ikulong iyang sarili mo sa kalungkutan. Kaya kita dinala dito para sumaya ka. We miss your smile already, Ash"biglang sabi ni Kuya Casper habang naglalakad kami.

"Ngumingiti naman ako, Kuya Casper" sagot ko sa kaniya. Napabuntong hininga siya.

"Yeah, your smiling yet it doesn't look like you're happy. It was a forced smile, Ash. We miss the real one. We're hurting just because we can't make you happy. Ash, pwede bang isipin mo muna yung sarili mo? Kahit ngayon lang, Ash. Don't think about him" saad niya.

"Kuya Casper" tawag ko sa kaniya.

"Ash, please? Can you? Ayokong nakikita kitang ganyan. Nahihirapan, nasasaktan at nalulungkot. Ash, please. Kahit ngayon lang. Iisang buwan ka ng ganyan. Ano nalang sasabihin nila Mama at Papa kapag nakita ka nila? Kapag tinanong ka nila sa amin ni Elly? Kaya please, Ash. Nakikiusap ako, kahit ngayon lang"pakikiusap niya. Tumango na lamang ako bilang sagot.

Nagsimula kaming mag enjoy. Winala ko siya sa isipan ko. Naguguilty ako dahil habang nasasaktan ako ay nasasaktan ko din sila Kuya Casper at Kuya Elly. Masyado kong ikinukulong ang sarili ko sa kalungkutan. Tama si Kuya Casper.

Ginawa ni Kuya Casper ang lahat para mapasaya ako ng sobra-sobra. Binili niya lahat ng gusto ko. Pagkain or kahit ano na gusto ko. Kaya sobrang saya ko. Sa pag enjoy namin, hindi na namin namalayan ang oras. Papagabi na pala.

"Oh shit! Ash, we need to go home now. It's already 6 pm" natatarantang sabi sa akin ni Kuya Casper bago niya binuhat lahat ng binili niya sa akin. Natawa ako dahil sa pagmamadali ni Kuya Casper.

'Masyado naman siyang takot kay Kuya Elly'

Agad kaming pumasok ng kotse niya at nagsimula na siyang magmaneho. Habang nasa byahe kami, bigla akong nakalanghap ng hindi kaaya-ayang amoy. Bigla akong nakaramdam ng pagkahilo at pakiramdam ko mawawalan ako ng malay.

"K-kuya Casper, a-anong nangyayari?" nauutal na tanong ko kay Kuya Casper. Nilingon ko siya at nakatakip ang ilong niya ng panyo. Hindi siya nagsalita. Nararamdaman ko na ang pagbigat ng talukap ng aking mga mata. Bago pa man ako mawalan ng malay, isang pigura ang biglang pumasok sa isip ko.

'Hunter'

Tristan's POV (Casper)

I stopped the car as I saw him already sleeping. While we're on our way back home, nilagyan ko ng pangpatulog ang aircon ng kotse ko.

'My plan worked. Say goodbye to your little Asher, Mr. Grey. Because he's already mine'

I dialed Hans number.

Calling Hans...

[Where the f*ck are you, Tristan?] he asked.

"Ooh! HAHAHAHA, you seem so mad" I said on him.

[Ofcourse I am. Elly's been asking us for the both of you. You need to come home now!] he said.

"What about...no?" I sarcastically said on him.

[What the f*ck is wrong with you? You said that you'll just gonna comfort him!] he asked again. I laughed sarcastically.

[Give. Me. Back. My. Brother. Casper!] I suddenly get the shiver down on my spine when I suddenly heard Elly's voice. I cleared my throat as I smirked.

"Didn't know that you're such a fool, Elly" I said on him.

[F*ck you, Casper! You f*cking promised that you won't do anything! For the sake of my brother, I f*cking forgave you!] he said madly.

"Really?" I asked sarcastically.

[Damn you! Give me back my brother or I'll kill you!] he said.

"Ooh! I'm so scared" I said with sarcasm.

[You can't get him away from us, Casper. I'll f*cking hunt you down. Just you wait. You'll gonna face him after he knows about Asher gone missing. He will kill you]

After he said that, he ended the call. I looked at Asher who's sleeping peacefully.

"Ooh, Asher! You're so cute and gorgeous. You're mine and mine only, my little Asher. That Hunter Grey Carter won't get you away from me. We'll leave far...far away from them so they won't find you"I said.

'Let me see how hard you try to find him'

To be continued