𝐒𝐀𝐋𝐕𝐀𝐓𝐎𝐑𝐄, tony stark

12.❝Fi... ne?❞

Kalbin iki kişilik olduğunun kanıtından tam anlamıyla bir hafta daha geçmişti. Çürüme hızım, artmamıştı ancak kolumda ve başka yerlerimde kararma başlamıştı.

Ve aynı zamanda ise, savaşı kazanmalarına çok az kalmıştı. O zamana kadar beni çürüten şeyin ne olduğunu öğrenmeliydim. Yoksa Tony yine kendini feda edecekti ve görevim başarısız olacaktı.

Aşkımızı gizliyorduk, bunu ben istedim çünkü daha yeniydi her şey. Ona rağmen oldukça mutluyduk.

Havuçları dikkatle doğrarken arkamda bir el hissettim. Ani korkuyla elimi kestiğimde büyük bir çığlık koptu dudaklarımdan. "Tanrım! Özür dilerim!"

"Wanda, korkuttun beni." Dedim acıyla yüzümü buluşturarak. Elimi suya tutmak üzere musluğu açtım.

"Olmaz öyle, getir parmağını." Parmağımı onu eline verdiğimde bir seyler yaptı. Ne yaptı bilmiyorum ama parmağımın etrafında dönen kızıl partiküller yaramı sardı.

"Teşekkür ederim," dedim gülümseyerek.

"Sorun değil, ufak bir tamir sadece." Dedi tatlı tatlı gülümserken. "Ben sana şeyi soracaktım..." Dedi ancak devamını getirmedi.

"Dinliyorum?"

Ellerinin terini pantolonuna sildi, stresli gözüküyordu. "Zamanda yolculuk edip birini kurtarma hakkında. Bunu... Bende yapabilir miyim?"

"Yani... Emin değilim. Zaman makinen varsa, bu mümkün olabiliyor." Gelecekte yaptıkları aklıma gelince tüylerim diken diken oldu. Ama, o kötü birisi değildi. En azından iyileştirilebilirdi.

"Birisi var... Daha doğrusu birileri." Zorla gülümsedi. "Haksız yere ölen, kurtarılmaya muhtaç birileri. Kardeşlerim..." Dedi gülümseyerek. Sanki maziyi hatırlamak onu duygulandırmıştı.

Buruk bir gülümseme.

"Kardeşlerin?" Dedim kaşlarımı çatarak. "Bildiğim kadarıyla, sadece bir kardeşin var."

"Evet, doğru. Ancak birisi kardeşim gibi." Gülümsemesi büyüdü. "Pietro ve Fiona..." Boşluğa bakıyordu sanki maziyi orda görebiliyormuş gibi. Sinirli nefes aldı ardından. "Ultron..."

"Hey..." Diyerek elimi omzuna koydum.

"Fionayı pek insan tanımaz, çoğu kişinin hafızasından sildim. Hak etmeyenler onu hatırlamadı. Ama pietro herkesin hafızasında, ama onu yine de hatırlayan yok!"

Ona bu sefer sarıldım. "Ben biliyorum, biliyorum bir tanem."

"Üçümüzde çok şey yaşadık, ya da ben onlara yaşattım." Ayrıldı benden. Gözyaşlarını sildi. "Neyse bu farklı bir konu. Rahatsız ettiysem özür dilerim, sadece sormak istedim."

Gülümsedim. "Her zaman."

***

"Nasıl gidiyor?" Dedim kollarımı göğsümde birleştirip. "Vay, baya yol kat etmişsin."  Zaman makinesinin oluyor oluşu bir yandan üzüyordu.

Koltuğundan kalkıp bana doğru geldiğinde kollarımı onun için açtım. Bana sıkı sıkı sarıldı. "Bayan Rogers buraya uğramış." Dedi gülerken.

"Şhh!" Dedim elimi ağzına koyarak. "Rogers yok!" Diye yapmacık bir şekilde kızdım. Elimde hissettiğim gıdıklanmayla çektim. "Iyy!" Yaladığı elimi pantolonuma sürttüm.

"Hmm," dedi dudaklarını büzerek. "Beğenmedin mi?" Eğilerek tüm bedenimi havalandırdı ve masaya oturttu. Ona yukardan bakıyordum. "Çok güzelsin."

Ellerim yeni tıraş olmuş yanaklarında gezdi, "Çok yakışıklısın." Kaşlarımı çattım. "Ama o güneş gözlüğünü neden kapalı odada takıyorsun?"

Güldü, "Ne var?" Diye sordum gülüşü histerikleşince.

"Bu, tamir ya da bir şey üretmek için kullandığım gözlüğüm. Bana bir şeyin içini acamadan içini gösterebiliyor."

"Tanrım!" Diyerek ellerimi üzerime sardım. Kahkaha atarak başını geriye yatırdı. "Bu taciz oluyor!"

"Merak etme!" Dedi ağzında ki kürdanı çıkararak. Resmen zamparanın tekiydi. "Sadece teknoloji için. Ama bir robotsan, orası ayrı."

"Bak bakalım robot muyum?"

"Hmm..." Dedi gözleri üzerimde gezerken. Bu halleri beni güldürüyordu. "Üzerinde şu gereksiz kıyafetler olduğu sürece hayır." Deyince kıkırdadım. "Sahi," diye devam etti. "Bunlar niye üzerinde?"

"Tony!"

"Tamam, tamam! Sustum," diyerek güldü. "Yüzünü görmeliydin."

"Yüzüm gayet güzeldi."

"Aynen."

"Tony!"

"Güzeldi işte, öpülesi bir değeri var."

Güldüm, ve dudaklarına bir öpücük verdim.

BÖLÜM SONU

Fiona, profilimde bulunan "You didnt see that coming?" Adlı pietro kurgusunun baş karakteri.

Lütfen bunu bir reklam olarak algılama, bu sadece kitaplarimda yapmayı sevdiğim bir jest. Aynı evrende geçen kurguların içinde bir başka kitapta ki karakterden bahsedilmesi.

Bu durumdan hoşlanmayan okuyucularım için özür diliyorum.

Bir sonraki bölüm görüşmek üzere zaman yolculuğu yapıp kurtardıklarım❤️‍🩹

Kitaplarım ile ilgili editler, kolajlar ve mizahlar için instagram: mccalll2ee (yakında post paylaşılacak)