Luna Black // White Carnation (DÜZENLENECEK)

꧁Quidditch Dünya Kupası: 1꧂

İyi okumalar...

☾ ☾ ☾ ☾ ☾ ☾

Andromeda'nın gülerek beni karşılayacağını sanmıştım.

Gözlerinden alevler saçarak son hızla yanıma gelen Andromeda'yı görünce yanıldığımı çok iyi anladım.

Bana bağırıyordu ve sesi çok sertti. Uzun zamandır bana bağırmadığı için  korktum. Elleri belinde, önümde durdu; beni azarlamaya başladı: Neden kimseye bir şey söylemeden ortadan kaybolmuştum? Ağaçkakan gibi başlarına dikilen annem olacak o Marietta manyağını öldürememenin nasıl acıttığını biliyor muydum? Beni ne kadar merak ettiğinden haberim var mıydı?..

Bir anda durdu, dolu gözlerini sildi. "Sakın - sakın bir daha böyle bir şey yapayım deme!" Ve beni kendisine çekerek sarıldı.

Eh, bu demek oluyor ki iyi yırtmıştım.

Kaşınmadığın sürece sıkıntı yok.

"Söz veriyorum, bir daha bir yere kaybolmadan önce ilk senin haberin olacak."

"LUNA!"

Az önce ne dedim ben sana?

Tamam, işte şimdi öleceğim. Tabutumu sağlam yapın, ölü bedenime Cruciatus lanetinin yapılmasını istemiyorum...

☾ ☾ ☾

"Vay canına, sağ kaldın!"

Kıkırdadım. "İnan bana, ben de buna inanamıyorum!"

Diego ile hediyelik eşya dükkanlarını geziyorduk. Cedric yoktu, Diego ile ben Tonks çadırına girerken bize veda edip yanımızdan ayrılmıştı.

Kırmızı bayraklı bir dükkanın önünden geçerken Diego yüzünü buruşturdu. "Ah, zevksizler..."

"Ne oldu?"

Onun baktığı yere baktım. Üç kişi vardı orada. Kızıl bir sırık, siyah bir süpürge ve kahverengi bir çalı...

Weasley'nin elinde küçük bir Bulgar oyuncu maketi vardı, hayranlıkla ona bakıyordu.

"Kim o?"

"Dönek Weasley?"

"Hayır, onun elindeki! O kim?"

Baştan aşağı yemyeşil olan Diego yanıtladı. "Saman kafa Victor Krum, Bulgar Arayıcısı."

"Her yerde posterleri var..." diye  mırıldandım.

Güldü. "Tabii, çoğu kız ona hasta. Ve sanırım çoğu erkek de öyle..." Şüpheyle kızıl saçlı çocuğa baktı ve bana tekrar döndü. "Ama sen yüksek bir zeka seviyesine sahip olduğun için çok mutluyum." Sonra gözleri heyecanla büyüdü. "Merlin'in sakalı! Luna, gel ve şu güzelliği gör!"

Diego bir şeyi işaret ediyordu. Üstleri her türlü tuhaf düğme ve kadranla kaplı pirinç şeylerin - tahminimce minyatür teleskop - yığılı olduğu bir arabaya doğru ilerledi.

"Bu da nedir?" diye sordum arkasından gelirken.

Satıcı hevesle "Envaigoz." diye yanıtladı beni. "Olanı biteni yeniden oynatıp yeniden yaşayabilirsiniz... Her şeyi yavaştabilirsiniz... Ve gerek duyarsanız, teker teker oyunu kesintili olarak gösterebilir. Kelepir - tanesi on Galleon."