Luna Black // White Carnation (DÜZENLENECEK)

꧁İsimsiz Mektup꧂

İyi okumalar...

☾ ☾ ☾ ☾ ☾ ☾

Dünya Kupası'ndaki dehşetten sonra, Andromeda ve Ted beni yanından ayırmamakta kararlılardı.

Son birkaç gündür Tonksların evindeydim. Ne benim ne de Diego'nun dışarı çıkmasına izin vardı. Bundan dolayı sıkıntıdan patlıyordum! Tek eğlencem Diego'yu kızdırmaktı...

Uyandığımda sabahtı, ancak güneş doğmamıştı. Garip bir durumdu.

Ama asıl sıkıntı bu değildi: Uyuyamıyordum. Yatakta dönüp duruyordum, bir daha tekrarlayamayacağım rahat pozisyonlarda yatıyordum...

Sıkılmıştım.

Homurdanarak doğruldum. Karanlıkta göremiyordum, bu yüzden ayaklarımı sürüyerek terliğimi bulmaya çalıştım. Bulamadığımda ofladım ve kapının olması gereken yere ilerledim.

Koridor uzundu ama benim fazla yürümeme gerek yoktu, Diego'nun odası yanımdaydı.

Kapıyı sessizce açtım, içeri girdim ve kapıyı ardımdan kapattım. Ağır adımlarla onun yatağının yanına geldim.

Saçları, yastığın dört bir yanına dağılmıştı, başı hafif sola, bana doğru, eğikti. Yüzü ifadesizdi ama çenesini sıkmıştı. Göğsü yavaşça inip kalkıyordu.

Onu uyandırmak için kulağına yaklaştım. Biraz daha, biraz daha...

"Luna."

Olduğum yerde sıçradım. Hayır, bunu beklemiyordum.

"Efendim?"

"Uykumu bozma sebebinin ne olduğunu öğrenebilir miyim?"

Onun göremeyeceğini biliyordum, yine de şirince gülümsedim. "Sabah oldu."

Gözlerini kısarak açtı. Başını hareket ettirdi ve pencereden dışarı baktı. "Güneş yok."

"Evet, ne olmuş yani?"

"Saat kaç?"

Sessizce mırıldandım. "En son dört civarıydı..."

Homurdandı. "Seni her an öldürebilirim, biliyorsun, değil mi?"

Başımı hafifçe eğdim. "Hmmm... hayır. Çünkü sen bana kıyamazsın."

"Öyle miymiş?"

"Evet, on dört yıllık tecrübe konuşuyor burada!"

Derin bir nefes çekti ciğerlerine. "İki seçeneğin var. Ya uyursun ya da uyursun."

"Üçüncü daha cazip geliyor."

"Peki," dedi. "Seçenekleri biraz daha ayrıntılandıralım... Ya beraber uyuruz ya da tek başına uyursun."

Uyumak fikri tartışmasız, kötü bir fikirdi. Ama Diego'yu uykusunda rahatsız edebilirdim... Evet... Hissetmezdi bile...

"Kay kenara." dedim.

Hafifçe bir kıkırtı duydum. Yatağında hareketlendi ve bana yer açtı. Kendimi yanına atarken sordu. "Planın beni uyutmamak, değil mi?"