1.Bölüm

20.2K 995 508
                                    

Yazım hataları bulunmaktadır. Yorumlar gittiği için düzeltmeyi bıraktım. Kusura bakmayın lütfennn

Çalan alarmın sesi beynimde yankılanırken gözlerimi açmadan komidinin üzerindeki telefona elimi uzatıp alarmı kapattım. Tam uykuya tekrardan dalacakken aklıma gelen şeyle birden gözlerimi açıp yatakta doğruldum. Uçuşum var!!!

Hızla yataktan çıkıp lavaboya doğru ilerledim

***

Elimdeki bavulu zorla aşağıya getirdim. arabaya yaslanarak bekleyen taksici ,yanıma gelip bavulu aldı ve bagaja koydu. Derin nefes alıp arabaya bindim. taksicide yerini alınca arabayı çalıştırıp hareket etti

***

Havaalanına geldiğimde bavulumu indiren taksiciye teşekkür edip içeriye doğru ilerledim

Duyduğum anons sesiyle adımlarım hızlandı. elimdeki bavulu güçlükle taşıyordum. Bu kadar ağır olacak ne vardı sanki?!

Zorla uçağa geldiğimde gözlerimle koltuk numaramı taradım. yaşlı bir amcanın yanında olduğunu görünce amcaya gülümseyip pencere kenarındaki yerime geçtim ve kemerimi taktım

***

Sarsıntıyla açtım gözlerimi. bakışlarımı pencereden dışarıya çevirdim. İndiğimizi görünce kemerimi açıp ayağa kalktım

Aşağıya indiğimde etrafa göz gezdirdim. bavulumu aldım ve bekleyen taksilerden birine doğru ilerledim

evimin önüne geldiğimizde bavulumu alıp içeriye geçtim. İkinci kata kadar zorla getirdiğim bavulu kapıyı açıp içeriye doğru sürükledim. üç gün önce gönderdiğim üzeri örtülü eşyalarıma baktım. Yerleşebilmek için iki gün önceden eşyalarımı göndermiştim. İşe koyulmadan önce duş almak için banyoya doğru ilerledim

***

Elimdeki kahve fincanını sehpaya bıraktım ve gidip koltukların üstündeki örtüleri kaldırdım. Koltukları itekleyerek yerlerine koydum. Nihayet istediğim gibi yerleştirdiğimde sesli bir nefes verip doğruldum. Kahvemi elime alıp birkaç yudum aldıktan sonra tekrar yerine bırakıp duvara monteli olan televizyona doğru ilerledim. Onunda örtüsünü çıkardıktan sonra diğer odadaki kitap kolisini alıp salona geçti

Koliden çıkardığım kitapları rafa dizdiğimde sade ama şimdilik tamamlanan salona göz gezdirdim. İşimin bitmesine mutlulukla gülümseyip kahvemi aldım ve balkona çıktım. Gece olduğu için fazla gözükmüyordu ama ilk görev yerimin Mardin olmasının verdiği heyecan büyüktü

Kahvemdeki son yudumu aldıktan sonra mutfağa doğru ilerledim . Fincanı tezgaha bırakıp yatak odasına geçip uzandım

1 gün sonra

...

At kuyruğu yaptığım saçımı elimle düzelttim ve geri çıkıp aynadaki yansımama baktım. Hazırlığımın bittiğini görünce heyecanla çantamı alıp çıktım

Tek bir insanın bile görünmediği yoldan geçerken kaşlarımı çatıp durdum. "Yani okulun evimden uzak olduğunu biliyordum da, ben kayboldum galiba ya?!"
Bakışlarımı etrafta gezindi. Karşıda biraz uzakta okulun çatısını görünce"sonunda!" Diye bağırdım. Adımlarımı hızlandırıp okula doğru ilerledim

Nihayet okulun bahçesine giriş yaptığımda duyduğum fren sesiyle kendimi yerde bulmam bir oldu. "Ah! Kim bu gözü kör ya?!"
Kürsüdeki müdür dahil bahçede olanların bakışları beni bulmuştu

Elimi sirkeleyip ayağa kalktım ve bakışlarımı üzerimde gezdirdim. Üstüm başım toz içinde kalmıştı. Hızla üstümü sirkeledim. Bakışlarımı hâlâ kapısı açılmayan arabaya çevirdim. Siyah filmle kaplı camlar yüzünden hiçbir şey göremediğimde kapının yakınına doğru gittim. "Hey! İnsene! İnemezsin tabi!" Diye bağırdım. "Gıcık herif ya?! İnmeye bile yeltenmiyor! İnsan inip çarptığım kişi nasıl acaba diye bakar! Gerçi alışkanlık haline getirdiyse...!" Diye bağırırken kapı açıldı

Öğretmen Hanım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin