17. BÖLÜM

1.1K 104 36
                                    

Multide gördüğünüz Karan Kandemir:)

Bavulumu kontrol ettikten sonra fermuarı kapattım. Resmen Fransa'ya gidiyorduk. Hep normal bir şekilde sakin sakin gezerim diye hayal ettiğim Fransa'ya babamı yakalayabilmek için gidiyordum. Tıklanan kapıyla karan'ın sesi odayı doldurdu

"Güneş'im hazır mısın? Gireyim mi?"
"Gir"
İçeriye giren karan bana doğru gelip yatağın üstündeki bavulu aldı. Bende son kez aynadan kendime bakıp odadan çıktım

Aşağıya geldiğimizde arabaya binmem için kapımı açan kayaya gülümseyip arka koltuğa oturdum. Şoför koltuğunda karanın adamlarından biri vardı. Ön koltukta ise Ömer oturuyordu. Karan da yanıma oturunca Kaya arabaya binip kapıyı kapattı. Arabayı çalıştıran adam gaza yüklendi

...

Karan bakışlarını bavullarımızı bagajdan indiren adama çevirdi. "Babaannem, Ayşen, konak herşey size emanet. Aydın denen adama dikkatli olun... Viranın bizim Fransa'ya gittiğimizden haberi olmayacak"
"Tamam ağam" diyen adam bagajı kapattı

Kaya ve Ömer bavulları alırken karan elimden tutup havaalanına doğru ilerledi

...

"Ayyy! Yapamayacağım!" Diye bağırdı Ömer bir ayağı uçağın merdiveninde bir ayağı hâlâ yerdeyken. "Oğlum daha adım atmadın lan!" Diye çıkıştı kaya Ömer'in çıkmasını beklerken. "Güzel kardeşim mesele o zaten!.. korkuyorum!"

Kaya Ömer'in beline elini koyup yukarıya doğru iteklemeye çalıştı. Ömer bırakın yerinden kıpırdamayı, merdivenin demirlerine âdeta yapışmıştı. Yanlarından bir kız çıkıp giderken sırıtarak Ömere bakıyordu. "Lan!.. oğlum koskoca adamsın rezil oluyorsun!" Ömer Kaya'nın bağırmasıyla kafasını kaldırdı

Etrafına bakındı. Sırıtan insanları görünce kaşları çatıldı. "Hayır yani koskoca adamız diye yüksekten korkamaz mıyız? Hem şu uçakta ben eminim bir sürü korkan ama belli etmeyen insan var. Ben belli edince gülüyor-" Ömer'in sözünü yarıda bırakan Kaya'nın Ömer'in ensesine vurarak bayıltması oldu

Gözlerim faltaşı gibi açılırken Ömer'i sürükleyerek yukarı doğru çıkaran kayaya bakıyordum. "Eline sağlık kaya'm" diyen Karanla kaşlarım çatıldı
"Ne demek abi her zaman" inanamıyormuş gibi bir kayaya birde karana bakıyordum. "Gitti çocuk"
"Çocuk değil eşek kadar adam yengem"
Diyen kaya Ömer'i uçağa çekmeye çalışıyordu

Nihayet Ömer'i uçağa sokan kaya , karanın da yardımıyla Ömer'i koltuğa oturttular. Ve tabiki bütün bunlar olurken tüm herkes film seyreder gibi bakışlarını bize dikmişti. Kaya ile Ömer, ben ve karan oturacak şekilde almışlardı biletleri. Pencere kenarına geçip oturdum. Bakışlarımı dışarıya çevirdim. Omzumda hissettiğim şeyle anında kafamı çevirdim. Karan kafasını omzuma koymuş gözlerini kapatmıştı

Burnuma dolan Dalin şampuan kokusuyla hafif kaşlarım çatıldı. "Dalin şampuan mı bu?"
Karan gözlerini açmadan cevapladı. "Evet... Ağayız diye muhteşem kokudan mahrum mu kalalım?"
Sırıttım. Bu grup cidden koca bebeklerden oluşuyordu

Uçak kalkışa geçerken görevli hostes gerekenleri söyleyip gözden kayboldu. Birinden saklanıyormuşçasına yerde çömelerek ilerleyen bir kız saniyede bir arkasına bakıyordu. Kız bizi geçip Kaya'nın olduğu tarafa gelince kaya kaşlarını çatıp yerdeki kıza baktı. Kız iyice telaşlanmışa benziyordu

"Bir dakikalığına aranıza girebilir miyim lütfen?!" Kaya ne diyeceğini bilemez halde kıza bakmaya devam etti
"Lütfen! bakın mecburum!" bacaklarını kızın geçebileceği şekilde açtı. Kız Ömer ile Kaya'nın arasına geçerken kaya kızın görünmemesi için biraz öne doğru çıktı

Öğretmen Hanım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin