Öğretmen Hanım

13.BÖLÜM

Kafama sardığım havluyla banyodan çıktım. Burnuma gelen yemek kokusuyla kaşlarım çatıldı. Kokuyu içime çeke çeke mutfağa geldim. karan fırının camından içeriye bakıyordu. Kaya sofrayı kurmakla, Ömer ise soğan doğramakla meşguldü. "Bütün bu hazırlıklar benim için mi?" Diye sordum sesimdeki sevinci gizleyemeyerek

Ömer anında yaşlı gözlerle bana döndü. " Tabiki senin için yengecim..." Burnunu çekti "yoksa soğan doğrar mıyım hiç!.. ay of! Bu soğan niye bu kadar acımasız ya?! Biraz faydalı diye yapmadığını bırakmıyor" diye söylendi. Tekrar önüne döndü. "Ömer soğanları doğrayabilirse, yemekler sen saçlarını kurutuna kadar hazır olur" diyen karanla Bakışlarım onu buldu

"Abi bana güvenmiyorsan hiç üzülmem gel sen doğra" diyen ömerle sırıtıp odama doğru ilerledim
...
Kuruttuğum saçımı örgü yapıp sağ omzumun üzerinden öne doğru attırdım ve mutfağa doğru ilerledim. harbiden de sofra kurulmuş beni bekliyorlardı. Oturmam için sandalye çeken karan'a gülümseyip oturdum

"Maşallah siz de pek hamaratmışsınız" dedim masadaki yemeklere bakarak. "Eh öyle odun gibi göründüğümüze bakma yengeciğim. aslında biz çok amaçlı adamlarız" diyen ömeri buldu bakışlarım. "Çok amaçlı adam ne lan?!" Diye sordu kaya. "Çok amaç işte kardeşim. Her işi yaparız" diye yanıtladı Ömer. "Hadi o zaman yemekler soğumadan ye bakalım çok amaçlı Ömer" diyen karan elindeki balık dolu tepsiyi masaya bıraktı

Ömer anında sandalyeyi çekip oturdu. "Allahhh! Yengeciğim Allah senden razı olsun. Sen vurulmasan karan abim bize o meşhur balığını yapmazdı" derken çoktan balığı önüne almıştı."ne demek Ömer ben senin için bir kez daha vurulurum" dediğimde hızla kafasını kaldırdı. "Aman aman Allah korusun. Sen bir kez daha vurulursan karan ağamı daha toplayamayız. Zaten bir gün daha uyanmasan hastaneyi başımıza yıkacaktı" dediğinde en içten gülümsedim

Çalan zilin sesiyle bakışlarım Karanı buldu. "Bir şey mi bekliyordunuz?" Anında kafasını hayır anlamında iki yana salladı. Ayağa kalktığımda karan önüme geçti. "Bekle sen... Ben bakarım" dedi ve kapıya doğru ilerledi. Yaklaşık beş saniye sonra sultan ninenin sesi odayı doldurdu. "Sizi veletler sizi! Beni kandırdınız, eve tıktınız siz kaçtınız!" Diyen sesle bizde koridora çıktık

Sultan nine çatık kaşlarla karan'a bakıyordu. Arkasında duran adamların ise yanağında kızarıklık vardı. Sultan nineden dayak yedikleri açıkça belliydi. "Oğlum bir babaanneyle baş edemediniz mi lan?!" Diye çıkıştı karan . "Abi valla seni arayacaktık..." Dedi ve cebinden dağılmış telefon çıkardı. "Telefonu yere attı" diyen adamla Ömer kahkaha patlattı

Babaannenin Bakışları Ömer'i bulduğunda sırıtarak Ömer'e doğru gelmeye başladı. "Sultanım... İyi misin?" Diyen Ömerin adımları geri geri gidiyordu. "Hikmet'im" diyen babaanneyle Ömer'in gözleri fal taşı gibi açıldı. Kahkaha patlatma sırası ise kayadaydı. "Babaanne gelme yahu!!!" Diye bağıran Ömer'i aldırış etmeyen babaanne, daha da üstüne gidiyordu

"Ah, sen nerelerden çıktın hikmet'immm!!!" Diye bağıran babaanne Ömerin üstüne atladı. Babaannenin sarılmasıyla afallayan Ömer ellerini teslim olur gibi yukarı kaldırmıştı. "Hikmet kim abi?!" Diye sordu Ömer karan'a bakarak. "Dedem" babaanne birden geri çekildi. Çatık kaşlarla Ömer'e bakıyordu

"Seni namuzsuz seni!! Üstüme kuma getirirsin demek ha!" Elindeki bastonu havaya kaldırdı ve arkası arkasına Ömerin beline indirmeye başladı. "Ah! Ya babaanem... Ah!.. ya ben hikmet değilim öldü senin kocan öldü... Ah!" Diye bağıran Ömer elini kafasına siper etmişti. "Abi Allah aşkına biriniz kurtarsın beni ya?!" Diyen Ömer zorla karanın arkasına saklanmayı başardı

"Babaannem tamam..." Diyen karan babaannenin bastonunu yakalayıp havadaki elini indirdi. "Hadi gel. Yemeğimizi yiyelim" dedi ve babaanneyi mutfağa doğru götürdü. "Ah..." Diye doğruldu Ömer. "Nasıl nefret başladıysa adama yılların acısını benden çıkardı valla"
"E sende mis gibi sultanımın üstüne kuma getirmeseydin" diyen kayayla Ömer'in kaşları çatıldı
" Ha ha ne güzel dalga geçilecek bir konu!" Kaya sırıtarak Ömer'in koluna girdi