☆☆☆
ကိုကိုကြီး ရဲ့အကြည့်တွေကိုခံစားမိတဲ့အခါ နွယ်မျှင်လေး ခေါင်းမော့လိုက်သည်။ကိုကိုကြီးကတော့ မပြောင်းလဲတဲ့ အပြုံးဖြစ်သာစိုက်ကြည့်နေ၏။
" ကိုကိုကြီး ကိုကိုကြီး ဒီနေ့အရမ်းချောနေတယ် "
ကိုကိုကြီး မျက်နှာပေါ်မှ အံသြရိမ်ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ တခြားလူတွေလို လောကဝတ်စကားမဟုတ်ဘဲ နွယ်မျှင်လေး စိတ်ထဲမှာရှိတဲ့အတိုင်း ထုတ်ဖော်ပြောကြားခြင်းဖြစ်သည်။
" ကိုယ်ကအမြဲတမ်းချောနေတာ မင်းကအခုမှသိတာလား "
" မဟုတ်ပါဘူး နေ့တိုင်းကိုကိုကြီး ချောနေတာကိုသိတယ် "
နွယ်မျှင်လေးက ရယ်ပြတဲ့အခါ ကိုကိုကြီးကလည်း လိုက်ရယ်သည်။
" စားပြီးရင် ပြန်ကြမလား "
" ဟုတ် ကိုကိုကြီး "
လက်ကျန်စားစရာတွေအကုန်ဖျတ်ပြီးနောက် လှေကလေး စီးကား အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။နွယ်မျှင်လေးရဲ့ အိမ်မဟုတ်ပင့်မယ့် အိမ်ဟုသာ သုံးနှုန်းချင်သည်။မှောင်မဲနေတဲ့ မြစ်ရေပြင်ထဲ လှေကလေးတွေ တစ်လှေ နှစ်လှေ ကြို့တို့ကြားတား မြင်ရ၏။
" ဒီမြစ်ကိုဖြတ်ရင် ဘယ်ကဗျာကိုသတိရလဲ သိလား "
" ပန်းပန်လျက်ပါ မဟုတ်လား "
" တော်တယ် ကဗျာ တစ်ပုဒ်လုံးရလား "
" ရပါတယ် ကိုကိုကြီး "
" ဒါဆို နားထောင်ချင်လို့ ဆိုပြပါလား "
မီးအိမ်ကို အားပြု၍ လှေတဖက်ခြမ်းတွင် ထိုင်နေသော ကိုကိုကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။တောက်ပနေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံက ညအမှောင်ထဲမှာတောင် ထွန်းတောက်နေတုန်းပင်။ထိုမျက်လုံးများဖြင့် တောင်းဆိုလေတော့ နွယ်မျှင်လေးက ဘယ်ငြင်းနိုင်ပါတော့မလဲ။
" ညိုပြာပြာ ၊ လတာပြင့်ခြေရင်း။
လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက် ၊လှိုင်းသက်ရာဆင်း။
ဆင်းရလဲ မသက်သာ ။
အုန်းလက်ကြွေ ရေပေါလော၊မျောစုန့်လို့လား။
အဆင်းနဲ့အလာ ၊ဗေဒါမ အထွေး။
အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး ဆောင့်ခဲ့ရသေး။
ဆောင့်ခဲ့လဲမသက်သာ ။
နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ။
မြုပ်လေပေါ့ ၊ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ။
တလံကွာ လှိုင်းအကြွ ၊ ပေါ်လိုက်ပြန်ရ။
ပေါ်ပြန်လဲ မသက်သာ။
ချောင်းအဆွယ်၊ မြောင်းငယ်ထဲက၊ဘဲထွက်လို့လာ။
ဘဲအုပ်မှာ တစ်ရာ ၊ နှစ်ရာ ၊ဗေဒါကတစ်ပင်တည်း။
အယက် ၊ အကန်ခံလို့
ဗေဒါပျံ အံကိုခဲ ပန်းပန်လျက်ပဲ....။ "
YOU ARE READING
ဦးလှည့်လို့ ဘယ်ကို နှင်မှာလဲ (၁၉၈၀( Retro ))(complete)
Fanfiction" ပန်း နှင့် လိပ်ပြာ ကျူးပိုက်ဖြားလို့ ပြန့်ပြူးချုပ်ထိုင်း လျှပ်ပန်းစုံကို စက်အရှင်နှယ် ပျံသန်းလေရော ပျံသန်းလေရော " Author - shut paann Start date - 27 . 2 . 2023 End date - 2 . 11.2023
