It Started With A Joke

Chapter 25

A/N: HELLO READERS! DON'T FORGET ALSO TO SHARE YOUR FEEDBACKS OKAY? HMM. KAMUSTA ANG FIRST DAY OF SCHOOL NIYO? :)

Chapter 25.

Kat's POV

Sabi ko, the reason why I decided to transfer here in SMU is because of my bestfriend Nicole, Ren's girlfriend.. plus, ang barkada..

Last summer sobrang saya ko with them..

Wala kaming pakialam kung gaano kalayo yung pupuntahan namin, we don't care kung anong oras kami makakarating. Kasi we're all just wanna have fun..

Pero, ngayon. Aaminin ko, sobrang nalulungkot ako kasi sa hindi ko madalas na pagsama sa barkada, marami na pala akong namiss na mga moments and some things na nagagawa at ginagawa ng barkada..

Nagkagalit, nagkaayos, at naging si Mathew at Joyce ulit, pero wala ako..

Nag-swimming ang barkada, wala rin ako..

At nagkaganito na si RJ, wala pa rin ako sa kanila..

Parang ang sakit isipin na kung kailan sa tingin kong kailangan nila ako kahit papaano, wala ako sa harap or tabi man lang nila..

Ewan ko ba, siguro naging natural na sa akin yung ipriority muna yung pag-aaral ko..

At yun naman yung pinasasalamatan ko sa barkada, eventhough marami akong namimiss na moments with them, okay lang sa kanila kasi alam nila yung priority ko..

Nagpapasalamat ako sa kanila, kasi sobrang iniintindi nila ako. binibigyan nila ako ng panahon sa bagay na gusto kong gawin..

Kasi alam nila, na like them, I also have a dream..

Being a 4th year high school student, graduating student on the next 3 months, pinapangarap ko rin na humarap at magsalita sa harap ng maraming tao on our graduation day.

To give the most anticipated part of ceremony, the valedectoral speech..

Pero tao rin ako, tao rin ang mga nasa paligid ko kapag nasa school ako, what I mean is, they also have a dream, and some of them are also aiming for that spot, to be the Graduating Students' Valedictorian..

At may kilala akong tao na sobrang kinabibiliban ko and I think, she also deserve to get that spot..

Walang iba kundi si Shiela...

Habang nandito kaming barkada sa burol ni RJ, I decided na lumapit kay Shiela na nakaupo malapit sa body ni RJ..

And when she noticed na lumapit ako sa kanya, tumingin siya sa akin and she gave a smile.

Umupo ako and inakbayan ko siya..

"Alam kong masakit, pero alam kong alam mo na kakayanin mo." I said.

"Salamat be." Sagot niya.

And then I touches her hand, "Pasok ka na ha? Miss kana namin." Sabi ko.

Tapos um-oo siya..

"May gusto akong sabihin sayo." Sabi ko pa..

Tapos napatingin sa akin ng diretso si Shiela..

"Our adviser talked to me about our academic performances. Sabi niya, kung ico-continue mo pa daw yung ginagawa mong pag-absent, sabi niya, there's a possibility na bumaba daw yung rank mo." Sabi ko sa kanya..

"What do you mean?" Tanong niya pa..

"Kung iniisip mo na kaya ko sinasabi toh kasi matataasan na kita, no. I want to tell you na I'm here to help you. Kasi tulad ng iba, nanghihinayang din ako sayo, because I know that you really deserve to be on top. Sinabi ko talaga sa adviser natin na pagbigyan ka pa kasi alam kong kaya mo toh." Sabi ko..