🩸წითელი შურისძლიება/Red Reveng 🩸

21

Maria:კიიი მართალია,ყველაფერი დავამთავრე,გული მოვიოხე მისი წამებით და განწირული ვედრებით.

კი ჩემს მიაზე შური ვიძიძიე მაგრამ რატომ არ ვგრძნობ უკეთესად?ხომ გავაკეთე რაც მინდოდა.

ისევ უბედური რატომ ვარ?რატომ არ დამიბრუნდა ცხოვრევის ხალისი?ისევ რატომ მტკივა?მაგრამ ვიცი რატომაც...

ადამიანს ყველაზე მეტად მაშინ სტკივა როდესაც აცნობიერებს რომ ყველაფერი რისიც სჯეროდა ტყუილი იყო.

არ ვიცი გულში ისევ რატომ ვგრძნობ სიცარუიელეს.

Jeon:გავაღე კარი და დავინახე ადამიანი რომელსაც არ ველოდი.ეს დედაჩემია.

მისი დანახვა ძალიან გამიკვირდა,სახლში შემოვიპატიჟე,დეიდა ფატიმაც სახლში იყო.

შემოვიპატიჟე მისაღებში დივნებზე დავსხედით და ლაპარაკი დავიწყეთ.მან დიდი ხნის წინ მიგვატოვა როდესაც ჯერ კიდევ პატარები ვიყავით.

მე 15 ვიყავი როცა დედა წავიდა მას შემდეგ დეიდა ფატომა გვზრდიდა მეც და მარიასაც.

მან ყველაფერი მიმიყვა და მითხრა თუ ეს რატომ გააკეთა რატომ დაგვტოვა.

მეც ვაპატიე.დედა ჩამეხუტა და მაკოცა ასე ჩახუტებულები ვიყავით მისაღებში.

ჯიმინიც მისაღებში ჩვენთან ერტთად იყო ყველანი მარიას მოსვლას ველოდებოდით.

Maria:გზაში ყოფნისას ეს ფიქრები მტანჯავდა ნუთუ ჯერ არ დასრულებულა და იმიტომ მტკივა.

სახლში მივედი,დაღლილი და ენერგია გამიცლილუი ვიყავი დაჭრილი და ფეხზე ძლოვს ვიდექი.

სახლში შევედი და დავინახე ის რის დანახვაც ნამდვილად არ მიმდოდა და რასაც არ მიველოდი.

ჯანდაბა ხმამაღლა ჩავილაპარაკე,ქურთუკი საკუდზე დავკიდე და შევედი დიდი შავი ჰუდი მეცვა დაბლა კუ შავი შარვალი.

ასე რომ ჭრილიბები ნაკლებად ჩანდა.
მუვედი და ის ქალი რომელსაც დედაჩემი ჰქვია და ჯეონი ჩახუტებულები ისხდნენ.