Maria:აი ხოა ისეთი მომენტებიც როდესაც დაღლილიხარ,დამსხვრეული,განადგურებული და შენს თავს ვერაფერს უხერხებ.
გინდა ერთხელ და სამუდამოდ გაქრეს ეს გრძნობა,მაგრამ რა ეშველება იმ სულს რომელიც სიცარიელეში იძირება?
ის შენ არ გეკითხება როგორ ხარ ან თავს როგორ გრძნობ უბრალოდ გითრევს იქ სადაც თვლი რომ შენი ადგილი არაა.
ხანდახან გვინდება რომ დავტოვოთ ჩვენი სხეული,ვიხეტიალოთ გარშემო,ჩვენი დარდი დავივიწყოთ.
შემდეგ კი ისევ დავბტუნდეთ ჩვენს სხეულებში,იმ იმედით რომ რამე შეიცვლება და ეს ყველაფერი თავისით გაივლის.
მაგრამ რა ეშველება იმ სულს რომელიც დამსხვრეულია და წვირ ნამსხვრევებად გულში გვაქვს ჩასობილი?
არც არაფერი,აბსურდია ის გამონათქვამი რომ ამბობენ დრო ყველაფერს კურნავსო.
არა დრო არაფერს კურნავს ის უბრალოდ გვასწავლის ტკივილთან ერთად ცხოვრებას.
ჭრილობებმა შეიძლება გაგვანადგუროს,თუნდაც ტკივილმა გაგვიაროს მაგრამ ჩვენზეა გავუძლებთ თუ არა ჭრილობების ტკივილს.
ოღონდ თუ გავუძელით და თუ გადავრჩით,მაშინ ძლიერი ადამიანები ვყოფილვართ.
Maria: დილით უთენია ავდექი გავედი სახლიდან,მეც არ ვიცოდი სად მივდიოდი,უბრალოდ მივდიოდი.
არ ვიცი რას გავურბოდი.არა ვიცი რასაც გავურბოდი,ჩემს თავს.
გავურბიდი ჩემს შიგნიდ არსებულ გფიგასლ და ქარიშხალს.
მაგრამ იმას კი ვერ ვგიქრობდი რომ რისგანაც გაქცევა მინდოდა მას თან დავატარებდი.
გარეთ ვიყავი შუადღემდე ხან კრივზე,ხან კაფეში ყავაზე,ჯუნსაც კი შევხვდი.
ამასობაში გახდა 3 საათიც.
და ჯეონი მირეკავს.
Jeon:მარია კომპანიის შეხვედრაა ჩვენთან სახლში მოდი მნიშვნელოვანი თემა უნდა განვიხილოთ.
YOU ARE READING
🩸წითელი შურისძლიება/Red Reveng 🩸
Romance,,Jimini:ის ჩემი გახდება,თუ საჭიროა მისი ჯალათიც ვიქნები შურისძიებაში, რამდენად სისხლიანი და ჭუჭყიანიც არ უნდა იყოს ეს"მარიას აუცილებლად ხელში ჩავიგდებ.
