Resmen Aşık 1-2

Melek

.

Yorum ve beğeni yapmayı lütfen unutmayın.

❤❤❤

Melek için saniye, dakika ve saatleri en iyi şekilde kullanma zamanıydı. Sarı ceketin içine beyaz bir gömlek, siyah kalem etek giymişti. Kendini şimdiden adapte etmeye çalışıyordu. Holding için bu kıyafetler fazlasıyla tamamlayıcı bir etki oluşturacaktı.

Babasından şans öpücüğü alarak, hızlı adımlar eşliğinde dışarıya çıktı. İlk defa bu derece yürümesini zorlaştıran bir etek giymişti. Zaten paytak bir yürüyüşü vardı. Giydiği etek ve topuklu ayakkabı da tuz biber olmuştu. Sokağın sonuna yaklaşmış tam taksi çevirdiği an da yan apartmanda ki ağzından güzel söz çıkmayan komşuları Nezaket hanım kolundan sarsarak;
"Bu ne hal kız modern biri olmuşsun. Lap lap yürümeseydin tanımayacaktım."diyerek sesli bir gülme ile laubali kırıcı sözlerine son verdi. Melek burnundan nefes alıyordu. Geç kalmasına mı yansın yoksa söylenen söze mi?  Susmak en son yapacağı hareket olmasına rağmen laf dalaşına girmek istemiyordu. Yanından ayrılmak için kafasını ona çevirip, sade bir tebessüm belirdi pembe rujlu dudaklarından. İkinci gelen taksiye eli ile dur işareti yaptı. Kapısını açmaya yeltenirken Nezaket hanım şuursuzca tekrardan konuştu;
"Kız... Bari babanın başını daha fazla eğdirme. Hem sen nereye gidiyorsun? Yoksa zengin koca bulmaya mı? Annen ve nişanlın seni terk ettikten sonra kötü yola düştün gibime geliyor. Yanlış anlama kızım gibi severim seni, bende kolu komşudan duydum. Annenin kemikleri sızlamasın, ben senin iyiliğini düşünüyorum." diyerek derin bir of çekti. Melek'in gözlerine sanki kötü yoldan adam döndürüyor gibi bakıyordu.

Melek hiç istifini bozmadan;
"Sen ağzına alma annemi..." dedi.
"Benim iyiliğimi düşünecek son kişi sensin. Hem evet zengin koca buldum randevuya gidiyorum. Başka soru varmı?"
Nezaket hanım ;
"Bak şimdi ne dedim ki, hemen atar yapıyorsun."
Melek tavırlı bir üslup ile güldü;
"Ne diyeceksin, ayak üstü or...spu yaptın. Milletin evinden çıkmayan terbiyeli kızın, Sima zanettin herhalde."
Nezaket hanım ellerini kat kat olmuş beline koyarak, bağırmaya başladı.
"Üstüme iyilik sağlık. Çamur atmak bu kadar kolay mı? Benim kızım, Lalezar sokağının en edeplisi, konuşmana dikkat et saygısız kız... Ben senin iyiliğini düşündüm suç mu ettim?"
Bekleyen taksici Meleğe bakarak konuşmaya dahil oldu;
"Kızım binmeyeceksen kapıyı bırak gideyim? "
"Bekle çatladın mı? Zaten taksi metre çalışıyor."
Taksici önüne dönerek beklemeye devam etti.Melek ise hızını alamamıştı.
"Derdin ne senin?" diyerek
Nezeket hanım'ın suçlu olduğunu hiç düşünmeyen bakışlarına yöneldi. Zaten mahallenin bütün gençleri bu kadından bıkmış durumdaydı. Sokak sokak kızı Sima'nın yeteneklerini anlatırdı. Kimsenin tasvip etmediği bir üslubu vardı. Melek taksiye bir ayağını attı tam oturacağı an da Nezaket hanım sokağın başında bağırmaya yine başladı.
"Komşular bu edepsiz kıza kimse bir şey demeyecek mi? Kızıma onca laf etti şimdi de kaçıyor."
Sokaktan geçen insanlar Nezaket hanımın parmagı ile gösterdiği yere baktılar. Küçük bir topluluk toplanmıştı. Melek artık hepsinin odak noktası olmuştu. Taksiden aşağıya inerek parasını ödedi. Taksici burun kıvırarak oradan uzaklaşırken, Hayri bey, sokakta yükselen sesten rahatsız olmuş bir halde dışarıya çıktı. Nezaket hanım yaşlı adamı kapının önünde gördüğü gibi yanına koştu.
"Kusura bakma komşu, nasıl bir kız yetiştirmişsin?" dedi.

Ona yapılan bu konuşmadan hiç birşey anlamamıştı. Boş bir ifade ile;
"Hayırdır kimden bahsediyorsun?" diyerek kendini parçalayan kadına baktı. Sonra da sokakta gözleri ile Melek'i aradı. Kızı olabilirdi ama kızı kolay kolay laf altında kalmazdı. Baba kız göz göze geldiklerinde Melek'in yüzünde küçük, muzip bir gülümseme vuku buldu. Hayri bey kızının yanına yanaştı. Herkes ikisini gözleri ile hapsetmişti.
Hayri Bey kimseyi umursamaz bir tavır ile;
"Geç kalmıyor musun ?"
"Biraz geç kaldım."
"Taksi çevir sen git çabuk hadi hadi."
Melek kafasını sallayıp arkasına döndü tam giderken Nezaket hanımın yanına yanaştı. Dizlerini biraz kırıp baş hizasına gelerek,kulağına sessizce;
"Bela istemiyorum, eğer sen istiyorsan kızını anlatayım?" diyerek kadının kararını bekledi.
Nezaket hanım sus pus bir tavır ile arkasına döndü ve gitti. Kızının ufak tefek erkek takıntısını biliyordu. Rezil olacak endişesiyle kendine hakim oldu. Ortamın sakinleşmesi ile arkasına dönüp taksi aramaya başladı.
Uzaktan taksi geldiğini farkedip eli ile işaret ederek durdurdu. Bindiğinde evde küçük bir kağıda yazdığı açık adresi uzattı. Taksici kağıda kısa bir süre baktıktan sonra arabayı çalıştırdı.