Abim

Bölüm 11

*DÜZENLENDİ*

Bölüm 11

Mira'dan;

Elimdeki sütü masanın üzerine bırakıp bakışlarımı masanın üzerindeki aletlerde gezdirdim.

"Siyah tokayı verir misin hayatım?"

Gözümün önündeki siyah tokayı alıp kafamı çevirmeden anneme uzattım. Tokayı elimden aldıktan sonra yaptığı örgüyü bağladı ve saçlarımın geri kalanını örmeye devam etti.

"Bugün bütün herkes benim biricik kızımı görecek. Herkes çok heyecanlı."

"Çok abartılmıyor mu?"

Saçlarımı bıraktı ve yanımda diz çökerek yüzümü avuçlarının içine aldı.

"Bi'tanem. Herkes senin öldüğünü sanıyordu. Bu yemeği hafife alma lütfen."

Başımı salladım ve önüme döndüm. Annem de yanımdan kalkarak arkama geçti. Saçlarımı eline alarak örmeye devam etti.

***

"Vovv. İşte benim kardeşim."

Güldüm ve abime sarıldım. Ben de kendimi çok beğenmiştim. Krem rengi elbisenin etek kısmı boldu. Belden yukarısı taşlıydı ve kalın askılıydı.

"Hadi çocuklar,geç kalıyoruz."

Geri çekilip abimin açık bıraktığı kapıdan çıktım. Beyaz babetlerimin burun kısımlarını yere sürterek herkesin evden çıkmasını bekledim.

Abim yanıma gelerek kolunu omzuma attı ve beni arabasına sürükledi. Arka kapıyı oturmam için açtığında arabaya bindim ve oturdum. Eğilip emniyet kemerimi bağladıktan sonra geri çekilip kapıyı kapattı. Sürücü koltuğuna oturarak arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

"Ee küçük hanım,heyecanlı mısın?"

"Ne heyecanı ya? Biz gitmesek." diye hayıflandığımda içten bir kahkaha attı. Yol boyunca bir daha hiç konuşmamıştık. Sadece ara sıra ikimizde aynı anda aynı şarkıyı söylediğimiz için birbirimize bakıp gülmüştük.

***********

Sonunda yemek yenecek restoranta geldiğimizde terlemiş avuç içlerimi eteğime sildim. Gergindim ve korkuyordum. O insanların ne tepki vereceği belli olmazdı.

Abimin koluna girerek restorantın kapısından geçtim. Kocaman masanın etrafındaki insanlar ayaklandığında yemek yiyeceğimiz kişilerin onlar olduğunu anladım.

"Hoşgeldiniz."

Kırklarında olduğunu tahmin ettiğim adam yanımıza gelerek babamla el sıkıştı. Annem ve abimle de selamlaştıktan sonra bana döndü. Boyu benden baya bir uzun olduğu için diz çökerek benimle aynı boya geldi.

"Sen de... Mira olmalısın."

Başımı salladığımda gülümseyerek büyük elini uzattı. Elimi elinin içine bıraktığımda sıktı. "Tanıştığımıza memnun oldum küçük hanım."

"Ben de." dediğimde ayağa kalkarak masaya ilerledi. Hep beraber masaya oturduğumuzda yine herkesin ilgisi bana dönmüştü. Neyseki babam işten konu açarak tüm ilginin üzerimden alınmasını sağladı. Tabii tüm kadınlar hala benimle konuşmaya çalışıyordu.

"Ee Miracım, okulun nasıl gidiyor?"

Az önce öğrenmeme rağmen adını hatırlamadığım sarışın kadına baktım. Yüzüne yerleştirdiği güzel gülümsemeyle bana bakıyordu.