Tek bir lambanın aydınlattığı odada gezdirdiğim yaşlı gözlerimi karşımdaki insanlara çevirdim. Ben bunları yaşamak için ne yapmıştım bilmiyordum. Henüz yaşım 12'ydi. Benim yaşıtımdakiler alacağı notları, derslerini, oynayacağı oyunları düşünürken be...
Karşımda oturan Akel ve abime gülümseyerek baktım. Akel'i çok sevmiştim. Çok sıcakkanlı birisiydi. Hem kızı da çok tatlıydı.
İlk tanışmaya kızını da getirmişti. Annemle babam önce şaşırsa da onlar da Akel'i çok sevmişlerdi.
Salondaki cam terasta oyun oynayan Mirel ve Almina'ya göz attım. Almina, Akel'in kızıydı.
"Benim evimde kalmayı düşünüyoruz baba. Yeni bir ev almaya gerek duymadık."
"İyi de oğlum, o ev yetecek mi size? Sen bekarken alındı. Şimdi çocuk çoluk."
"Yeni ev almayı ben istemedim Mehmet Bey. Boşuna masraf yapmaya gerek yok. Hem ev bence yeterince büyük."
"Neyse, bunları konuşmak için daha vakit var. Ayrıca bey yok. Baban sayılırım artık."
Ayağa kalkıp elbisemi düzelttim ve tabakları toplamaya başladım. O sırada Akel ayağa fırlamış, bana yardım etmeye başlamıştı. Her ne kadar istemesem de tabakları mutfağa götürüp bulaşık makinesine yerleştirmeye başladı.
"Lütfen. Sen git otur ben hallederim."
"Olur mu öyle şey Mira? Hem bak bitti bile."
Elindeki son tabağı da yerleştirdiğinde gülümseyip cezve ile Türk kahvesini tezgahın üstüne bıraktım. Hareketlerime dikkatle bakıyordu.
"Ne oldu? Niye öyle bakıyorsun?"
"Sadece kahvelerinizi nasıl içtiğinizi merak ediyorum."
Gülümseyip başladım anlatmaya.
"Eğer tatlıdan veya hamurişinden sonra kahve içiyorsak hepimiz sade içeriz. Fakat eğer akşam yemeğinden sonra ise babam az şekerli, annem ve ben orta şekerli içeriz. Abim ise akşam yemeğinden sonra Türk kahvesi içmez. Genelde nescafeyi tercih eder."
Başıyla onayladıktan sonra gösterdiğim dolaptan fincanları çıkardı. Kahveleri koyduktan sonra tepsiyi Akel'e verip, çocuklar için de kakaolu süt aldım ve mutfaktan çıktım. Salona girdiğimizde abim güldü.
"Daha ilk günden iş mi yaptırıyorsun kıza Mira?"
Sırıtıp Mirel ve Almina'ya sütlerini verdim. İkisi de anında elimden alıp içmeye başlamışlardı.
Yerime oturup telefonumu aldım ve hesaplarıma bakmaya başladım. Normalde misafirlerin yanında annem ve babam telefonla uğraşmama kızardı. Fakat artık Akel de bizden biri sayılırdı. O yüzden pek takmıyordum.
Gelen arkadaşlık isteklerini reddettikten sonra Akel ablayı stalklamaya başladım. Attığı fotoğraflara bakarken aklıma sinsice bir fikir geldi. Alttan alttan sırıtıp telefonumun kamerasını açtım ve yan yana oturan abimle Akel ablanın fotoğrafını çektim. Kendi hesabımda paylaşıp onları da etiketledim ve altına not eklemeyi unutmadım.
"Allah bir yastıkta kocatsın :)"
Abimle Akel ablaya aynı anda bildirim gelince yerimden kalkıp odama koştum. Abim riskine karşı kendimi korumalıydım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
