~EVİMDEKİ YABANCI~

Egemen ve Zeynep?

SELİN

Kayra gelip bana sarılmıştı. Ve masaya geçmiştik. Laf arasında o merak ettiği şeyleri sorarken bende birşey merak ediyordum.

"Kayra bir şey sorabilir miyim?"
"Tabiki merak ettiğin herşeyi sorabilirsin çekinmene gerek yok."

Biraz bekledikten sonra devam ettim.

"Hani sen babam şirketin sahibi olduğumu öğrenince geri geldi demiştin... Sadece merak ediyorum ikimizin de durumu aynı. Baban geri döndüğünde ne hissettin?"

Yemeğine devam ederken bir yandan da sorumu cevaplamıştı.

"İçimde hala sona ermeyen bir nefret vardı. Hala da var. Ama o benimle barışmaya çalıştıkca bu nefret azalıyordu. Ve içimden bir sea onu affetmemi söylüyordu. Onu affetmekten korkuyordum. Ve istemiyordum."

Biraz durakladıktan sonra devam etti.

"Bu yüzden onunla görüşmeyi kestim... Peki ben sana birşey sorabilir miyim. Baban geri dönse ne tepki gösterirsin."

"Bilmem ben artık umudumu kestim. Babam geri dönmeyecek. Bu yüzden hiç düşünmedim. Ne tepki gösteririm. Ne söylerim.. Bilmiyorum yani."

Büyük bir sessizlik oluşmuştu.

#

Yüzümdeki ıslaklıkla uyandım. Gözlerimi açtığımda Kayra yüzüme bie bardak su boşaltmıştı. Hafif bir tokat atıp yatakta doğruldum.

"Ne yapıyorsun sen be."

Elindeki telefonu bana doğru tutuyordu. Muhtamelen beni çekiyordu.

"Belki evlenince bunları çocuklarımıza gösterip güleriz."

Dedi ve büyük bir kahkaha patlattı. Yatağa tekrar uzanıp yorganı kafama kadar çektim.

"Çok komik."

Diye bağırmıştım. Oda gelip yanıma yattı ve bana sarıldı.

#

Tekrar uyanmıştım ama bu sefer yanımda Kayra yoktu hızla merdivenlerden indim. Kayra mutfakta omlet yapıyordu gidip ona arkadan sarıldım. Ve yanağına yine ufak bir.öpücük kondurdum.

"Bugün kahvaltıyı terasta yapalım mı?"

Demiştim şirince.

"Tamam prenses. Sen bunları Terastaki masanın üstüne koy ben geliyorum."

Dedi ve omlet ve meyve sularını koyduğu tepsiyi bana uzattı.
Ben tepsiyi masaya yerleştirirken Kayra da gelmişti.
Masaya oturduk ve kahvaltımızı yapmaya başladık.

"Bu gün ne yapsak ki?.. Bence bütün gün evde kalalım sarılıp film izleriz mısır da patlatırız.."
"Çok isterdim prenses ama şirkete gitmem lazım bu aralar işler yoğun."

Yanağıma bir öpücük kondurup kapıdan çıkmıştı Kayra bu sıralar şirkete çok gidip geliyordu ve tek kalıyordum bu durum canımı sıkmaya başlamıştı. Aşağı indiğimde Kayra üstünü giyinmiş kapıdan çıkıyordu ki koşup gitmemesi için ona sarıldım.

"Bugün gitmesen."
"Özür dilerim. Sadece bu gün. Bu günden sonra hep yanındayım."
"Söz ver."
"Söz."

Dedi ve kapıdan çıktı bende arkasından ona el salladım.

Yukarı çıkıp dün ki kıyafetlerimi giydim. Ece'de yoktu. Bugün tek başıma alışverişe gitmeye karar verdim.

#

Kapıdan girdim. Üstte çıkıp siyah yeni aldığım yırtık şortumu ve koyu kırmızı tişörtümü giydim.Saçlarımı ev topuzu yaptım. Lacivert vanslarımı ayağama gecirip aşağı indim.

Koltuğun üzerinde bulunan laptopu elime aldım ve film aramaya başladım tam bulduğum filmi başlatacaktim ki kapı çalmıştı kapıyı açtığımda karşımda Egemen duruyordu.
Kapıyı tekrar kapatmaya çalıştığımda ayağını kapının arasına koymuştu.

"Ne var Egemen? Bu kadar canımı acıttığın yetmiyor mu. Seninle konuşmak istemiyorum anlamıyor musun. Kayrayı seviyorum."
"Sana zarar vermicem Selin. Sadece konuşmak istiyorum. Lütfen sadece 5 dakika?"

Kapıyı biraz kapattım. Evin önündeki çardağa ilerlerken ilk ben oturdum.

"Evet seni dinliyorum. 5 dakikan var."

Biraz sessiz kalmıştı. Sonra konuşmaya başladı.

"Bak Selin. Aslında ben buraya senden özür dilemeye geldim. Kayrayla senin arana girdim. Ve o yaptıklarım gerçekten büyük saçmalıktı. Bundan sonra olmayacak. Duygularımın farkında değildim. Ama şimdi çok iyi biliyorum. Özür dilerim. Bundan sonra benimle görüşmeye bilirsin. Kendi kararın. Birdaha böyle saçmalıklar yapmıcağım."

Biraz düşünmüştüm.

"Egemen öncelikle aramızdaki saçmalığa bir son verelim. Bundan sonra ne çok samimi olalım ne de düşman olalım.
"Tamam."

Dedi ve masadan kalktı bende tekrar eve girmiştim. Mısır patlattıktan sonra filmimi başlattım.

#

Kapının çalmasıyla birlikte film izlerken uyuya kaldığım koltuktan doğruldum ve koşup kapıyı açtım. Gelen Kayra'ydı. Üst üste öptükten sonra sarıldım.

"Çok özledim."
"Evden çıkalı 3 saat bile olmadı."
"Olsun ben yinede özledim."

Kapıyı kapatıp içeri girmiştik.

"Nasıl geçti günün?"
"Sıkıcı."
"Bütün gün evde miydin ne yaptın?"

Kayra'dan Egemeni saklayamazdım.

"Bugün Egemen gel.."

Lafımı böldü.

"Kafa göz dalıcam şu cocuğa."

Elinden tuttum.

"Sakin ol sadece Özür dilemek için geldi birdaha bizi rahatsız etmeyecek."
"Bundan sonra istese de edemez."

Yukarı üstünü değiştirmeye çıkmıştı. Aşağı indiğinde yine sarılmıştım. Yanımda olmadığı zamanlar çok özlüyordum.

Siyah dar bir tişört giymişti ve kasları belli oluyordu. Altında kırmızı bir pantolon vardı.

"Yemek için bir yerlere gidelim mi?"
"Olur bildiğim bir yer var."
"Hemen gidelim."

Dedim ve arabaya bindik.
10 dakika sonra bir lokantanın önünde durduk. Burası gösterişli bir yere benzemiyordu ama kötü bir yerde değildi.

Bir masaya oturup yemeklerimizi söylemiştik.
Benim gözüm ise çaprazımızdaki masadaydı. Yanlış görmüyordum. Egemen ve Zeynep masadaydı.

Egemen ve Zeynep?

Merhaba diğer bölümü oylayan ve beni takip eden kişiye teşekkür ediyorum. Beni çook mutlu etti.

Yeni bölümü nasıl buldunuz?

<3 :)