Süveyda, on sekiz yaşlarının sonunda aşkı ve sevgiyi arayan genç bir kızdı, babasından görmediği sevgiyi kendinden büyük erkeklerde arayarak hayatına devam ederken onu gördü, Barlas Hancıoğlu.
O günden sonra ikisinin de hayatı değişti.
Uyarı;
Dadd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevilmek nasıl bir şeydi bilmiyordum, hayatım boyunca ilk defa sevildiğimi hissetmiştim. Sonunda biride beni sevmişti.
Onun ismi Barlas Hancıoğluydu.
Babamın iş yerine gittiğimde asansörde karşılaştığım o adamın hayatımın aşkı olacağını asla düşünmüyordum, beni sevsin istiyordum ama bu kadar seveceğini asla tahmin etmiyordum. Sevilmek güzeldi sevmek gibi, ben bu hayatta çok kişiyi sevdim, beni sevsinler diye yüzlerce insanın gözünün içine baktım hiçbiri beni sevmedi, hep kullanıldım ve hor görüldüm ama öyle bir zaman gelmişti ki bende sevilmiştim.
Hayat hiç beklemediğimiz bir anda karşımıza ruh eşimizi çıkarırdı, Barlas benden tam tamına on dört yaş büyüktü ama o benim diğer yarımdı. Babamın sevgisizliği yüzünden ilgimi çeken o büyük adamlardan herhangi biriydi, tek istediğim baba diyeceğim ve beni sevecek bir erkek bulmaktı.
Çok denemiştim, on altı yaşından beri kendimden büyük erkeklerin dikkatini çekmeye çalışmış ve onlara mesajlar atmıştım, birkaçı hariç çoğusu bana karşılık vermişti ama hepsinin tek istediği memelerim ve vajinamdı. Bunu her erkek benden istediğinde sevginin böyle bir şey olduğunu düşünmüştüm, eğer onlara bedenimi sunarsamsevilirdim.
Barlas'a da böyle yaklaşmıştım ve o da direkt beni sevmek yerine bedenimi sevmişti.
Kızamıyordum, o diğerleri gibi direkt bunu benden istememişti ama sonuçta hepsinin yolu oraya çıkıyordu ama bir farklılık vardı ki o benimle beraber olduktan sonra beni sevmişti, bırakmamıştı ve bana hayatımın en güzel zamanlarını yaşatmıştı.
Dört gündür kötüydüm, tekrar içime gömülmüştüm kimseyi görmek istemiyordum. İyi olmaya çalışıyordum ve bunun için çabalıyordum ama başaramıyordum. Yanımda olan, beni çok fazla seven ve değer veren bir sevgilim vardı, bana güzel davranan ve hep mutlu eden Dünya vardı ama eksiktim işte.
Beceremiyordum hiçbir şeyi ve bu durum beni günden güne öldürüyordu.
Barlas'a soğuk yapmam onu benden uzaklaştırıyor muydu bilmiyordum ama ona yaklaşmakta istemiyordum, bazı geceler odama gelip benimle uyumak istiyordu ve bir şey demiyordum o ise sessizce bana sarılıyor ve iyi gelmeye çalışıyordu. Onu seviyordum, çok fazla da özlüyordum ama kendime hayrım yokken ona olmam zordu.
