YARA JASHENE (COMPLETED)

CHAPTER 26

Yara's POV

I was just sitting alone at the abandoned chair in the rooftop when my phone suddenly vibrated which indicates that I received a message.

Ang bilis mag chat ni Yna, kaka-seen ko pa nga lang, na kita niya na agad.

Napailing nalang ako at nag isip kung anong magandang e-reply.

After kong maka chat si Yna ay inoff ko na agad ang phone ko, ayoko muna mag online.

Gusto ko munang mapag isa, even though, mag isa naman ako ka hapon buong araw sa apartment ko.

I just couldn't get away with these thoughts I had right now.

"Yara?"

Agad na napalingon ako sa likuran ko when I heard someone mentioned my name.

"Jadien?" I mumbled, when I saw him walking towards my direction.

"What are you doing here? And your alone..." sabi niya habang papalapit siya sa kinauupuan ko.

Napabuntong hininga nalang ako, "Nagpapahangin lang." tanging sabi ko sa kaniya, "Ikaw, anong ginagawa mo dito?" agad na tanong ko naman bago siya makapag isip ng itatanong na naman sa akin.

"Mag papahangin rin sana." agad na sagot niya, "Where's Yna and Miegwyn? I was surprised to see you here alone, you always hangout with your friends, and I always saw you all together." sabi niya naman at naupo sa isang chair na nasa tabi ko.

"May ginagawa sila sa room." tanging sabi ko naman sa kaniya habang nakatingin ako sa view na nasa harapan ko.

"May problema ka ba?" biglang tanong niya kaya napatingin ako ulit sa kaniya.

I just slightly laughed, "Anong sinasabi mo?"

"It's obvious." he said and then shrugged his shoulders.

Napabuntong hininga nalang ako, "Well, to be honest, meron, I just miss my family." I just simply uttered.

"Why? Where's your family?" tanong niya naman ulit.

"Nasa malayo." tanging sagot ko lang naman at muling tumingin sa harapan ko, "Malayong malayo. Hindi ko alam kung kelan ko ulit sila makikita." sabi ko.

"Where? Outside the country ba?" tanong niya naman, I just chuckled and nodded.

"Eh? Ikaw lang mag isa ngayon dito?" tanong niya naman ulit, tumango-tango naman ulit ako.

"Really?"

Natawa nalang naman ako dahil sa daming tanong ng lalaking 'to.

"Alam mo ba, pumunta ako rito kasi gusto kong mapag isa, ang tahimik kasi dito, walang taong palaging pumupunta." natatawa kong sabi sa kaniya.

"Ah, sorry, am I talkative?" natatawa niya naman sabi, napailing nalang naman ako at natawa.

Biglang may cellphone na nag ring kaya napatingin ako kay Jadien, since alam ko naman kung anong ringtone ginamit ko sa phone ko.

"It's Nickson, I think I need to go back." Jadien said, I just slightly laughed.

"Kararating ko pa nga lang." he said and then pouted, "I'll be going na, Yara. Go back to your room na rin, don't stay here for too long." sabi niya as he started to walk away, I just smiled at him and nodded.

Napailing nalang naman ako at ibinalik ang tingin sa harapan ko nang makaalis siya.

Kanina pa ako rito actually, mga thirty minutes na, nag paalam lang ako kanina kay Yna at Miegwyn na mag ccr lang, pero sa rooftop talaga ako pupunta.

Napasandal nalang ako sa inuupuan ko at tumingala sa langit, buti nalang hindi gaanong ma-init ang araw ngayon.

I'm actually worried, yung sinabi ko kanina kay Jadien, yes totoo yun, but it isn't really the reason why I am like this, the real reason is I'm worried, worried 'bout the things that might happen these days.

After staying 'bout hours at the rooftop ay nag decide na rin akong bumaba, nagugutom na rin kasi ako.

Pagkarating ko sa classroom wala nang tao, sabagay it's already lunch time, I am sure nasa cafeteria na sina Yna at Miegwyn, alam ko rin na maraming message si Yna sa group chat namin at this hour. Hindi ko na kasi binuksan ulit yung phone ko.

I just sighed when I didn't saw my bag in my seat, I am sure Yna brought my bag with her.

Lumabas nalang ako ulit ng classroom, then binuksan ko yung phone ko para ma chat sina Yna, even though alam ko na kung nasaan sila sa mga oras na 'to.

I was walking in the hallway when I suddenly bumped into someone, hindi ko siya napansin since nasa cellphone ko lang yung tingin ko.

"Opsie, may nerd pala dito." rinig kong sabi niya, and laughed with our other schoolmates na nasa paligid, although I know hindi lahat.

Napatingin naman ako sa cellphone ko na nahulog, ang lakas ba naman kasi nang pagkakabangga ng walanghiyang bitch na to sa'kin.

"Andrea, wag ka namang mean kay nerd." rinig kong sabi in a sarcastic way nong isang babaeng nasa likuran ni Andrea, they laughed after that.

"Pag naglalakad kasi dapat nakatingin sa dinadaanan hindi sa cellphone." Andrea the bitch said.

Napabuntong hininga nalang naman ako, "Sino ba naman kasi ang stupid that will intentionally bump someone, alam na nga niyang hindi naka tingin sa daan 'yung tao." I wearily uttered while looking straight to her eyes, I heard gasps from other students as well.

Agad na nanliit naman ang mga mata niya, "What did you say!?" inis na sambit niya.

Napabuntong hininga nalang ako at pinulot yung phone ko, hindi ko rin siya sinagot.

"You, nerd! Slut! Bitch!" rinig sa boses niya na na iinis talaga siya sa'kin.

Umayos ako ng tayo at tumingin sa kaniya, "Are you saying that to yourself? That's good." sabi ko naman, mas lalong na dislocate naman ang feature ng muka niya, ang panget, feeling maganda.

"Ang kapal ng muka mo nerd! Eh ang pangit mo naman!" malakas na sabi niya.

To be honest we're just catching a lot of attentions from other students, I can feel na mas dumarami na ang tao sa paligid.

I just sighed, "If wala ka nang ibang sasabihin, aalis na ako." sabi ko as I tried to walk away but she dared to touched my arm.

"Hindi pa ako tapos sayo!" inis na sabi niya habang mahigpit ang pagkakahawak sa braso ko.

Marahas na tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa braso ko, at malakas na sinampal siya sa left cheek niya, which surprised everyone, "I am not in the mood since this morning, kanina pa mainit ang ulo ko, dumagdag ka pa." I coldly uttered while coldly looking at her surprised face.

Nakahawak siya sa pinge niyang nasampal ko habang gulat na nakatingin sa akin, napabuntong hininga nalang ako at nag simulang mag lakad paalis.

I don't care about the consequences of my actions today, I don't care, sila naman ang nauna. Deserve niya ring masampal.

>>>