Knock Twice, She's here [COMPLETED]

Knock, knock, 28

Sorry for typos no time for proofreading :)

FITHI

Seventeen days after Heya's death

"AW THAT'S SAD TO HEAR~" he jokingly glare at me na para bang isa akong batang tinutuya n'ya.

"I'm deadly serious! You are my top suspect." I muttered right in his ears.

For the first time, hindi siya sumabat sa sinabi ko. Hindi niya binara ang pagbabantang sinabi ko sa kan'ya. After a moment nagtaka ako, lumayo na ako mula sa tenga niya at tinitigan siyang muli.

I saw something on his eyes. There is an emotion again.

The emotion I always saw.

Sadness.

Full of sorrow and sadness.

On cue, biglang nag pop up sa utak ko ang sinabi niya sa akin kanina.

"Just leave the rest to me. I- I want you to be safe."

That he wants me to be safe. Totoo kaya ang mga sinabi n'ya?

Duck!

"Uhm, Michael..." I whisper

"What?" Tumingin siya sa akin. Biglang nawala ang lungkot sa kan'yang mga mata at napalitan ng pagkairita sa akin.

I took a deep breath, lakas loob na tanungin siya. "Do you think Heya can commit t-that suicide?"

Kailangan king malaman jung ano ba ang ibig niyang mensahe sa sinabi niya sa akin kanina. I don't feel threaten when I'm with him, dahil kung hindi baka kanina pa ko pinaglalamayan rito. Naglalaro ang isipan ko na maaaring siya nga talaga dahil why would he followed me on 'that day' and threatening me?

"No," he tore his gaze away from me na para bang may iniiwasan s'ya.

I tilt my head due of confusement.

"Kaya nga sinasabi ko sa iyo na ihinto mo na 'yang pag-iimbestiga tungkol sa case na 'yan. Kahit kasama mo pa sila Knox at Cedric hindi pa rin basehan 'yon na ligtas ka mula sa killer. Ayokong may ma-madamay pang inosenteng buhay," he paused.