SARIŞIN / YARI TEXTİNG / TAMAMLANDI

26.

Keyifli Okumalar ♡

Dediği şey ile gözlerimi kırpıştırıyordum. Gülerek kafasını geriye attı.

"Şaka lan şaka gül diye."

Tuttuğum nefesimi verdim ve gözlerimi devirdim. Yüreğime indirmişti gerizekalı. "Mal mısın Deniz?" Diyerek saçımı geriye attım. Omuz silkti, hak ediyorsun der gibiydi.

"Banane kızım, siz benim kaç aydır arkamdan iş çeviriyordunuz. O Bulem'de hain, biz kankaydık lan." Diyerek kafasını salladı. Bir an gidicektim kalpten.
"Ne yapayım Deniz kestiremedim tepkini." Dedim durgunlukla. Yüzüne ciddiyet gelirken yanaklarını şişirdi. Bu konuşmalar hiç Deniz'lik değildi. Yani normalde de pek abi kardeş gibi değilde arkadaş gibi olduğumuz içindi sanırım bu gerginliğimiz.

"Ne olursa olsun benden saklamana gerek yoktu. Evet sinirlendim, o da arkamdan iş çevirdiğiniz için. Hisler bu yapacak bir şey yok." Keyfim yerine gelmişti. Sandalyeden kalkıp yanıma geldi ve kollarını bana sardı.
Bir an öyle söylemesi ile baya korkmuştum. Baran'dan ayrılma, uzak kalma düşüncesi bile içimi fena ederken bunun gerçekleşmesi çok kötüydü.

"Senden sakladığım için özür dilerim, biz söylemeyi düşünüyorduk zaten ama biraz tatsız öğrendin." Baş parmağım ile işaret parmağım arasında biraz boşluk bıraktım. Kaşlarını kaldırdı, tamam belki biraz olmayabilirdi. Beni sadece tişörtle görmesi, Baran'la tek olmamız..

Ehe.

"Biraz mı? Deliye döndüm kızım." Kolunu cimcikledim. Zaten atmıştı çocuğa yumruk daha neyin nesiydi.

"Sus cimcime." Güldüm ve sıkı sıkı sarıldım. Bazen iyi hissettiriyordu salak.

***
Elimde ki şişeyi bağdaş yaptığım bacaklarımın arasına koydum ve telefonumdan playlistimi açtım. Haberleri telefonuma bağlamıştım. Kalabalık olduğum için sadece telefonumun hapörleri yetersiz geliyordu.
Seksendört - Anlayamazsın açıp hapörleri yanıma koydum. Baran hala gelmemişti. Abimin olayı öğrenmesinin üzerinden neredeyse iki hafta geçmişti ve iki haftadır Baran ile her beraber olduğumuz da dibimiz de bitiyordu. Koca adam Baran ile ortamıza oturuyordu kıskançlıktan.
Zaten Baran'la da iki hafta içerisinde toplasak dört gün falan yüzyüze görüşebilmiştik. Sürekli şirketteydi ve bazı günler sabahlıyordu.

Görüntülü konuştuğumuz bir iki aramada ise gözleri hep kıpkırmızıydı yorgunluktan. Onu böyle gördükçe huzursuz oluyordum. Şirketin daha da büyüdüğünü ve bu yüzden de yoğun olduğunu belirtmişti. Ve babası çok disiplinli bir adamdı. Baran onun yanındayken çok da boş olamıyordu.

Bu gece de hepimiz sahilde toplanmıştık tam takım. Bulem, Ferhat abi, Abim, Gaye, Serkan abi ve Yeliz olarak. Bir benim sevgilim eksikti ve gelip gelmeyeceği de meçhuldu. Yanan ateşe dalan gözlerimi zorlukla çektim ve şişeden bir yudum daha aldım.

"Üniveristeler açılıyor gençler nereler çıktı?" Dedi Serkan abi Bulem ile bana ithafen. Bulem İstanbul - Moda Tasarımcılığı kazanmıştı. Zaten hep okumak istediği bir bölümdü. Giyim konusu ondan sorulurdu, ve terzicilik işinde de baya yetenekliydi.
"İnşaat Teknolojileri iki yıllık." Dedim bende. Tabi planlarımda dört yıla uzatıp mimar olmak vardı.

"İkinizin de bölümleri efsane tebrik ederim." Dedi Yeliz. Ona öpücük atmakla yetindim ve etrafa baktım. Gözüm siyah saçlı mavi gözlü birisini arıyordu ama yoktu ortalıkta.

"Sarışınım." Arkamdan saçlarıma dokunan kişi ile irkilerek kafamı çevirdim. Aradığım kan bulunurken gülümseyerek kollarımı ona sardım. Kokusundan ayrı kalmak ve şimdi ilacımı bulmak canlandırmıştı rubumu. Abimin abartılı öksürük sesi ile birbirimizden ayrıldık.