SARIŞIN / YARI TEXTİNG / TAMAMLANDI

27.

Bölüme geçmeden tekrar duyurayımm
İnstagram hesabım: Mimozaymis
Hepinizi bekliyorumm

Keyifli okumalar♡

"Yok ya bence şu etekle bluz daha güzel oldu." Yanağın üzerinden aldığım kıyafetleri alt alta tuttum. Gaye başını yana eğdi ve kombini inceledi sırıtarak onayladı ve elimden alıp giymeye başladı. Biz daha kıyafet aşamasındayken Bulem bu sorunu halledip çoktan makyaja başlamıştı.

Siyah kısa kollu cropumu giydim, altına da pötikare şortlu bir etek giydim. Siyah converslerimi de giyip aynaya baktım. Güzel olmuştum, üşümemek adına siyah bir deri ceket alacaktım. Makyaj masasının önüne oturdum ve saçlarıma hafif maşa yaptım. Doğal bukleler yakışmıştı. Telefonumdan gelen bildirim ile hevesle ekranı açtım.

Rastgele bir mağazadan gelen mesaj ile yüzümü buruşturdum. Baran'a sabahtan beri mesaj atıyordum ama nafile. Geri dönen yoktu. Ve saat şuan akşam yediydi  dokuz da konser vardı, ama ortalar da sevgilim yoktu.
Kaç haftadır olduğu gibi yine iletişimimiz kesikti. Oflayarak Baran ile olan sohbetimize girdim.

Yare: Bebeğim kaç gibi gelirsin bize? (12.34)

Yare: Toplantıdasın sanırım. (12.50)

Yare: Herhalde yoğun bir gün. (14.21)

Yare: Abimlerle gelirim konser alanında görüşürüz. (15.00)

Yare: Mesajlarıma bakacak mısın artık? (15.34)

Yare: Baran? (18.43)

Attığım mesajları tekrar okurken iyice moralim bozulmuştu. Telefonu kilitleyip masaya bıraktım. Arasam da açmıyordu, ve deli olunasıydı. Abime de sormuştum ama şirkette olduğunu söylemişti.
"Sıkma canını." Dedi Bulem halimi görünce. Omuz silktim ve makyaj yapmaya başladım. Klasik olarak eyelinerimi çektim, açık tonlarda göz makyajı yapıp kiraz renginde bir ruj sürdüm. Rimeli de tamamlayıp saçlarımı düzelttim.

Hazırdım, hazırdık.

Konser için heyecanım azalırken Gaye ve Bulem'in ise artıyordu. Onların da enerjisini düşürmemek için gülümsememi bozmadım. "Ben Deniz'in yanına gidiyorum." Diyerek ayaklandı Gaye. Bulem'le ikimiz sırıtarak onu onayladık. Ay inşallah abim romantiklik yapar da bugün sevgili olurlardı.

Yarım saat sonra hepimiz evden çıkabilmiştik. Ferhat abi Bulem'i almıştı, bende Baran'dan hala bir haber olmadığı için abimlerle gidiyordum. Kafamı rahatsız edici cama yasladım. Bir yandan endişelenmiyor da değildim. Ama eğer öyle bir şey de olsaydı çoktan haberini almamız gerekirdi.
Hareketli müzik bana hiç etki etmezken tekrar sohbete girdim. Mesajların hepsi beş dakika önce mavi tike dönmüştü. Ama yanıt yoktu.

Şaşkınlıkla ekrana baktım. "Yare noldu abim?" Dikiz aynasından abimle gözlerimiz buluştu. Gülümsedim. "Bir şey yok, bir marka yeni koleksiyon çıkartmış." Bu hallerimi bildiği için kurcalamadı. Ama ben şuan kendi kafam da bir çok şeyi kurcalıyordum.
Konser alanı tahmin ettiğim gibi fazlası ile kalabalıktı. Herkes gruplar halindeydi. Yemek, eğlenece stantları ve yüksek seste random müzikler fazlası ile ortamı güzel yapıyordu. Bulem'ler de gelince daha vaktimiz olduğu için bir şeyler içmek için random bir stanttan içecek aldık.

"Yüzün mutluluk saçıyor." Yanımda oturan Yeliz. Diğerleri konuşmamızı duymayacak kadar kendi hallerindeydiler.
Omuz silktim. "Sorma, Baran hala ortalıkta yok mesajlarıma görüldü atıyor. Bir aydır sevgilim gitmiş başka birisi gelmiş gibi hissediyorum." Dedim gözlerimi kaçırarak. Eğer göz teması kurarsam ağlayacağımı biliyordum.

"Yoğun olduğunu kendisi de belirtmiyor mu zaten güzelim, ama anormal bir hal varsa ortada onla konuşmayı dene." Yeliz'den tavsiye almak güzeldi, çünkü ilişkisini güzel yürütebilen birisiydi. Tabi ki karşılıklı olaraktı bu. Ben ilk defa bir sevgilimle bu kadar uzun yürütebildiğim için afallıyordum.