The King Has Fallen

Chapter 03

Chapter 03

Nagtatampo ako sa kanya kahit alam ko na ayaw niya sa'kin kaya ganon ang pakikitungo niya. One week na tuloy akong walang paramdam sa mansion ng mga Del Friuli at alam kong ito ang gusto niya.

Ngayon naman ay hindi ko na natiis na wag siyang puntahan, umalis na naman ako ng bahay at nag punta sa mansion nila just to see him hanging out with his friends, magkatabi pa nga sila ni Bea.

Paano niya nakuhang mag saya habang nahihirapan ako? Tsk, bakit ba palagi kong nakakalimotan na wala siyang pakialam sa akin at hindi niya din obligasyon na panindigan ang kung ano man ang nararamdaman ko.

"Charlotte you're here!" Si Jay iyong follower ko sa IG ang unang nakapansin sa'kin.

"Yeah, obviously." Malamig na sagot ko.

"Come join us!" Sabi nang isang babae na kasama nila.

Si Achilles na may hawak ng beer ay hindi man lang tumingin sa'kin. Si Bea naman ay bahagyang lumayo sa kanya.

Hindi ako sumagot at tinalikuran na sila. Pumunta ako sa kwarto ni Achilles at nag talukbong ng comforter. Ilang minuto ang lumipas ng bumukas at sara ang pinto.

"Para kang bata Charlotte."

Napanguso ako at inalis ang comforter, masama ang tingin na ginawad ko sa kanya.

"She is your girlfriend right?" I asked.

"She's not." Nilapag niya sa mahogany table ang beer pagkatapos ay sumandal siya doon at humalukipkip.

Pinagmasdan ko si Achilles, matangkad siya at maganda ang pangangatawan niya. At hindi sapat ang salitang gwapo para e describe siya. Umangat ang maugat na kamay ni Achilles papunta sa buhok niya ng gulohin niya iyon.

"Ehem, buti naman at hindi mo siya girlfriend. Hindi kayo bagay." Sabi ko.

Ngumisi siya at malamlam ang mga matang tumitig sa akin.

"Is that so kid?"

"I'm not a kid!" I shouted.

Tumayo ako at binato siya ng unan pero sinalo niya lang iyon at nilagay sa lamesa.

"Get out of my room and join us outside." Sabi niya na muling sumeryoso.

"It's draining kaya to socialize with other person." Sabi ko sabay irap.

"Ano bang pinunta mo dito?" Nakasimangot na tanong niya.

Ngumisi ako at nilapitan siya. "Ikaw." Sabi ko sabay yakap sa kanya.

"Tsk, lumayo ka nga!" Bahagya niya akong tinulak pero hindi ako lumayo bagkus ay mas hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya.

"J-Just let me hug you." Pumiyok ang boses ko.

Naramdaman ko na natigilan siya, namalayan ko nalang na tumutulo na pala ang luha ko.

No one knows how hard it was to be alone in the dark. It's suffocates me, sobrang hirap labanan lalo na ng mga boses na bumubulong sa'kin na gawin ang mga bagay na hindi dapat.

"W-Why is it so hard, Achilles?" I asked.

"What happened?" He asked. Saka ko naramdaman ang pag yakap niya sa'kin.

"No one wants to be with me, am I that bad?"

Hindi siya sumagot sa akin. Naramdaman ko siyang bumitaw kaya napabitaw narin ako. Akma na sana siyang magsasalita ng may kumatok.

"Achilles, hijo." Narinig namin ang boses ni Manang.

Binuksan naman ni Achilles ang pintoan.

"Yes Manang?" He asked.