Comma -HyunLix-

8

Gözlerimi açtığımda başım ağrıyordu. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Etrafa bakınca temiz kıyafetler ile yatakta kolumda bir serum ile yattığımı gördüm. Gözlerim sol bileğimde olan sargıya takılmıştı. Ne olduğunu çok hatırlamıyordum...

"Uyandın demek ki."

Kapı açılmış ve içeriye Hyunjin girmişti.

"Nasıl hissediyorsun?"

"Başım ağrıyor..."

"Pekala... Serumuna biraz ağrı kesici koyacağım o halde."

Serumun yeni takıldığı belliydi. Bir şırıngadaki ilacı seruma boşaltıp güler yüzle bana dönmüştü.

"Ne oldu? Hatırlamıyorum..."

"Anlıyorum... Kriz sonrası hatırlamaman normal elbette."

Boş boş ona bakıyordum. Çok yorgun hissediyordum ancak uyumak istemiyordum.

"Sanırım... Gördüğün ve duyduğun şeyler ile kriz geçirdin. Sonrasında kendine zarar vermişsin."

Neyle kendime zarar vermiştim onu bile bilmiyordum.

"Kesici bi şey yok ki odada. Neyle zarar vermiş olabilirim?"

"Su için konulan plastik bardak ile. Elinde o vardı çünkü."

Kafamı salladım. Bakışlarımı sargıya indirdim.

"Yorgun görünüyorsun. Biraz daha uyumalısın."

"İstemiyorum."

"Bu kadar yorma kendini. Bence az daha uyumalısın."

"Uyumayacağım."

"Pekala..."

Gözlerini odada dolandırmaya başlayınca bende ellerime baktım.

"Zambakları sever misin?"

"Hm?"

Kafamı kaldırıp ona baktım. Gözleri ile masanın üstünde duran 2 tane zambağı göstermişti.

"Ah, yani severim..."

"Gerçektende güzeller..."

Derin bir iç çekince bana dönmüştü.

"Hemşire Ma-ri uzun bir süreliğine izin aldı. Senin için yeni hemşire bulmam gerekiyor ancak hepsi çok dolu."

"Bulma."

"Seninle kim ilgilenecek o halde? Sürekli burada olamam."

"Kendi başıma hallederim."

"Olmaz Felix, bir hemşiren olmalı ki böyle durumlarda seni kontrol etmeli. Kriz geçirirken kendinde olmuyorsun. Bak kendine zarar bile verdin. Hemşiren daha geç gelse ne olurdu Tanrı bilir."

"Tanrıya inanıyor musun?"

Bana bakın gülümsemiş ve kafa sallamıştı.

"Ben inanmıyorum, Tanrı olsaydı yarattığı kişileri korurdu."

"Elbette bu senin düşüncen. Bir şey diyemem buna."

"Eskiden Tanrıya inanırdım. Büyükannem çok inançlı biri. Biz küçükken gelirdi ve bana sürekli Tanrı ile ilgili şeyler söylerdi. O zamanlar dikkatimi çekiyor ve mantıklı geliyordu. Ancak şimdi hiçte öyle gelmiyor. Dünyanın bir sonu olduğunu da düşünmüyorum. Herkes ölünce başka bir bedenle tekrar geliyorlar."

"Tanrı'ya olan inancın ne zaman bitti?"

"9 yaşımın sonlarına doğru. Ayrıca bir çok insandan üstün olduğumu düşünüyorum."