Comma -HyunLix-

4

Odamda öylece oturmuş camdan bakıyordum. O sırada kapım açılmış ve beyaz önlüklü Hyunjin içeriye girmişti.

"Tekrar merhaba Felix, nasılsın bugün?"

"İyiyim."

"Güzel, biraz konuşmaya ne dersin?"

Cevap vermedim ve kafamı geri cama çevirdim.

"Biraz konuşursak seni anlarım belki?"

"İstemiyorum."

"Hadi ama..."

Cevap vermedim ve ona döndüm.

"Ne istiyorsun benden?"

"Sadece seninle konuşmak."

"Aptal sorularını cevaplamayacağım."

"Belki... Cevaplarsan bahçeye çıkmana izin veririm."

Gözlerim kısa süre camdan görünen bahçeye kaydı. Ailem 6 yıldır dışarıya çıkıp gezmeme asla izin vermemişlerdi. Acaba cidden izin verir miydi?

"Gerçekten mi?"

"Evet, ama benimle konuşman gerekir."

"Ne konuşacağız?"

"Mesela bana... Hayatının en başından anlatmaya başlayabilirsin."

Kafamı salladım ve oturduğum yerden kalkıp yatağıma oturdum.

"Herkes gibi basit bir ailem yoktu. Annem katı bir kadın. Babam ise hayatınızda görebileceğin en gıcık insan."

"Böyle düşünmenin sebebi ne?"

"Çünkü öyle olmaları."

Kafasını sallamıştı.

"Bu halüsinasyonlar ve sesle ne zamandan beri var?"

"Hm..."

Biraz düşündüm.

"Sanırım 10 yaşından beri."

"10 yaşından önce bir şey yaşadın mı?"

"Ne gibi?"

Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Bilmem, normal insanların yaşamayıp senin yaşadığın."

"Bunu cevaplamayacağım."

"Sebebi nedir?"

"Konuşmak istemiyorum."

"Ama... Benimle konuşursan bahçeye çıkabilirsin dedim."

"Beni kullanıyorsun. Çık odadan."

Kafamı ters tarafa çevirdim.

"Biraz daha konuşalım."

"Sana istemiyorum dedim. Sahte doktor rolü oynama ve git."

"Konuşmazsak iyileşemezsin."

"Zaten öleceğim. Hiçbir şeye gerek yok."

"Ölmeyeceksin, bunu aklından çıkartman gerekiyor."

"Göreceksiniz, bir gün öleceğim ve bunu size göstereceğim!"

"İlacını yapmak zorundayım."

Ne zaman kolumu tutup şırıngayı batırdı bilmiyorum ama ben sadece ilacın bana enjekte etmesini izleyebilmiştim. Şırıngayı çıkartınca gözlerimi onun gözlerine sabitledim.

"İyileşmen gerekiyor Felix. Dediklerimi ne kadar hızlı yaparsan o kadar hızlı buradan çıkarsın."

Benden ayrılıp odadan çıkmıştı. Ben ise olduğum yerde gittiği yere bakıyordum. Bu adam neden karşıma çıkmıştı ki?